Από φοιτητής σε ΤΕΙ, με βάση εισαγωγής -φέτος- λίγο πάνω από τη μονάδα, καθηγητής σε περιζήτητο ευρωπαϊκό ΑΕΙ. Ακριβώς αυτή είναι η περίπτωση του Δημήτρη Ζευγώλη, ενός πολλά υποσχόμενου νέου Έλληνα επιστήμονα που σε ηλικία 35 ετών είναι ήδη καθηγητής Βιοϊατρικής Μηχανικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας έχοντας πρώτο πτυχίο από το Τμήμα Ζωικής Παραγωγής του ΤΕΙ Ηπείρου στην Άρτα. Μια διδακτική διαδρομή επιτυχίας ως μάθημα συμβουλευτικής και επαγγελματικού προσανατολισμού. Το ρεπορτάζ είναι του Στάθη Δεληγιώργη από την «Espresso».
«Οι σπουδές μου στο ΤΕΙ μού έδωσαν τεράστιες βάσεις» δηλώνει με έμφαση στην «Espresso» ο Έλληνας επιστήμονας, διαψεύδοντας τις στερεότυπες απόψεις για την ποιότητα των σπουδών στα ΤΕΙ της περιφέρειας που δεν συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των υποψήφιων φοιτητών. Το τμήμα όπου σπούδασε ο κ. Ζευγώλης είναι από εκείνα που εδώ και μερικά χρόνια προκαλούν αρνητικά και περιπαικτικά σχόλια όταν ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων, με αφορμή τη χαμηλή βάση εισαγωγής. Φέτος, με την κατάργηση του βαθμολογικού ορίου του 10, ο πήχης εισαγωγής στο εν λόγω τμήμα βυθίστηκε στα 1.374 μόρια, καταγράφοντας πτώση-ρεκόρ 10.105 μορίων. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα από τα τμήματα που χαρακτηρίζονται «αζήτητα». Ο κ. Ζευγώλης πέρασε σε αυτό το τμήμα με τις πανελλαδικές του 1995, χωρίς να γνωρίζει και πολλά πράγμα για το ΤΕΙ. «Είπα, θα ανέβω επάνω και θα δούμε. Αν μ' αρέσει, θα κάτσω, αν όχι, θα φύγω» θυμάται σήμερα. Τελικά το ΤΕΙ του άρεσε αρκετά, ώστε να το τελειώσει μέσα σε τρεισήμισι χρόνια. «Είχε μαθήματα όπως Βιολογία και Χημεία, που πάντα τα αγαπούσα. Είχε πολύ καλά εργαστήρια και καλούς καθηγητές, που ήταν κυρίως κτηνίατροι και γεωπόνοι» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Για να πάρει το πτυχίο του έπρεπε να κάνει και πρακτική άσκηση σε μια μονάδα τροφίμων στην Αθήνα, η οποία εξελίχθηκε σε μια μάλλον δυσάρεστη εμπειρία, αφού περιελάμβανε λίγη δουλειά σε εργαστήριο και πολλή… φορτοεκφόρτωση νταλίκας. Βλέποντας την τύχη που συχνά επιφυλάσσει η χώρα μας στους νέους επιστήμονες, ο κ. Ζευγώλης σκέφτηκε: «Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω αυτό στη ζωή μου», και αποφάσισε να φύγει για μεταπτυχιακό.
Έτσι, το 1999 πήγε στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λίλκολν, όπου ξεκίνησε μάστερ στην Τεχνολογία Τροφίμων. Ένα χρόνο αργότερα το είχε ολοκληρώσει και έκανε αιτήσεις για διδακτορική διατριβή. Τελικά έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο του Νορθάμπτον, όπου έκανε έρευνα πάνω σε ίνες τεχνητού κολλαγόνου για τένοντες. Τον Σεπτέμβριο του 2005, μόλις έξι χρόνια από την αποφοίτησή του από το Τμήμα Ζωικής Παραγωγής της Άρτας, ήταν διδάκτορας Βιοϊατρικής Μηχανικής και Βιοϋλικών.
Στη συνέχεια ο Δημήτρης Ζευγώλης πήγε στο Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης, όπου εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής. Εκεί έμεινε δύο χρόνια, ολοκληρώνοντας δύο έρευνες πάνω στα βιοϋλικά. Το 2008 άνοιξε μια θέση διδάσκοντα στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας. Ο νεαρός Έλληνας είχε σκληρό ανταγωνισμό από αποφοίτους μεγάλων πανεπιστημίων, αλλά κατάφερε να κερδίσει τη θέση. Από τότε ο Δημήτρης Ζευγώλης διδάσκει την επιστήμη των βιοϋλικών στους φοιτητές του ιρλανδικού ιδρύματος, ενώ πριν από λίγες ημέρες του ανακοινώθηκε ότι εντάσσεται στο μόνιμο διδακτικό προσωπικό. Παράλληλα, έχει και την ιδιότητα του κύριου ερευνητή, γεγονός που σημαίνει ότι διαθέτει δικό του εργαστήριο. Εκεί εργάζεται πάνω στη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων μοσχευμάτων διαφόρων τύπων, όπως οστών, τενόντων, χόνδρων, νεύρων και δέρματος.
Όμως, πώς τα κατάφερε τόσο καλά ένας απόφοιτος ενός «ταπεινού» περιφερειακού ΤΕΙ; «Το τμήμα ήταν έως ένα βαθμό βιολογικό, οπότε εγώ ήξερα πολύ καλή ανατομία, φυσιολογία, μικροβιολογία, βιοχημεία. Όλα αυτά ήταν πολύ χρήσιμα στη δική μου επιστημονική κατεύθυνση» λέει ο 35χρονος καθηγητής και προσθέτει ότι το πτυχίο του δεν του έδωσε μόνο γνώσεις, αλλά και το απαραίτητο τυπικό προσόν για να ξεκινήσει την καριέρα του. «Στην Αγγλία το πτυχίο αυτό είναι ισότιμο του μπάτσελορ. Δεν υπάρχει διαχωρισμός σε σχέση με τα πανεπιστήμια» λέει, τονίζοντας ότι στο εξωτερικό αναγνωρίζονται ως μπάτσελορ ακόμη και πτυχία τριετών σπουδών. Σχολιάζοντας τη χαμηλή βάση εισαγωγής στο τμήμα όπου σπούδασε ο κ. Ζευγώλης αναφέρει ότι στην Ελλάδα πολλά τμήματα είναι παρεξηγημένα και το μεγάλο πρόβλημα είναι οι πανελλαδικές εξετάσεις και η έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού.
