Month: June 2010

Η αποχή συνεχίζεται από τα βαθμολογικά κέντρα και προμηνύει σημαντική καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της διαδικασίας. Οι βαθμοί θα καθυστερήσουν σημαντικά συμπιέζοντας χρονικά τη διαδικασία συμπλήρωσης των μηχανογραφικών. Η παράταση της αποχής παρατείνει την αγωνία των υποψηφίων. Δείτε τις σημερινές δηλώσεις του κ. Παναρέτου και το Δελτίο Τύπου της ΟΛΜΕ.

Δηλώσεις Υφυπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Γιάννη Πανάρετου, μετά τη συνάντηση με τo ΔΣ της ΟΛΜΕ.

Όλοι όσοι εμπλέκονται στη διαδικασία των πανελληνίων εξετάσεων έχουν υποχρέωση και όλοι δείχνουν ότι αντιλαμβάνονται αυτή την υποχρέωση να ολοκληρωθεί η διαδικασία των εξετάσεων με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κυρίως με τη σκέψη στα παιδιά που δίνουν εξετάσεις και στις οικογένειές τους.

Είχαμε με το συμβούλιο της ΟΛΜΕ μια μακρά συνάντηση και συζητήσαμε όλα τα θέματα που αφορούν τις εξετάσεις. Τους διαβεβαίωσα ότι η ανησυχία που έχουν όσο αναφορά τα χρήματα για τις αμοιβές τους, είναι διαθέσιμα και οι αμοιβές θα δοθούν όπως έχουν προβλεφθεί.

Όσο αφορά το άλλο τους αίτημα, το οποίο αναφέρεται στο χρόνο καταβολής των αμοιβών αυτών, τους διαβεβαίωσα ότι συνεχίζουμε την προσπάθεια, ώστε οι αμοιβές αυτές να καταβληθούν το συντομότερο δυνατό.

Δημοσιογράφος: Οι καθηγητές μίλησαν για εμπαιγμό. Θεωρούν ότι δεν τους ξεκαθαρίσατε εξ αρχής την πρόθεση του Υπουργείου ή του Υπουργείου Οικονομικών να πάρουν μειωμένες τις αποδοχές αυτές, τα επιδόματα αυτά. Εσείς τι απαντάτε σ’ αυτό;

Υφυπουργός: Δεν έχω εμπαίξει ποτέ κανέναν και αυτό το γνωρίζουν και οι εκπαιδευτικοί. Την γενικότερη οικονομική πολιτική την γνωρίζουν και εκείνοι και νομίζω ότι οι στιγμές και οι δυσκολίες που περνά η χώρα είναι γνωστές σε όλους.

Δημοσιογράφος: Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό χρονικά στην έκδοση των αποτελεσμάτων. Σας θυμίζω ότι πέρσι βγήκαν 19 Ιουνίου.

Υφυπουργός: Η ολοκλήρωση της διαδικασίας των βαθμολογήσεων δεν πρόκειται να αποκλίνει σημαντικά από τις προκαθορισμένες προβλέψεις του Υπουργείου Παιδείας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΛΜΕ

Για τη συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ με τον Υφυπουργό Παιδείας.

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ συναντήθηκε σήμερα 11/6/2010 με τον Υφυπουργό Παιδείας κ. Ι. Πανάρετο, στο πλαίσιο της παράστασης διαμαρτυρίας για τις αμοιβές των εκπαιδευτικών που απασχολούνται στις διαδικασίες των πανελλαδικών εξετάσεων.

Από τη συνάντηση δεν προέκυψε κάποια θετική εξέλιξη για το θέμα. Η αποχή από τα βαθμολογικά κέντρα συνεχίζεται έως την Τρίτη, όπου στην τακτική συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ θα εκτιμήσει την κατάσταση, σύμφωνα με τα εκείνη τη στιγμή δεδομένα.

Ο νέος αλλά ιδιαιτέρως ευαισθητοποιημένος συνάδελφος Γιάννης Τασιόπουλος από το Καρπενήσι, κατέθεσε στο παρατηρητήριο τιμών τις ακόλουθες παρατηρήσεις ηθών και εθίμων της εκπαιδευτικής και πολιτικής μας παρακμής. Συνυπογράφουμε το κείμενο του εξαίρετου συναδέλφου που ζει στη μικρή και όμορφη πόλη τη συνωμοσία της σιωπής, της διαπλοκής και ενίοτε της παραχάραξης των προσωπικών αξιών.

Αξιότιμοι Κύριοι Υπουργοί,

σας αποστέλλω τον κατάλογο τιμών που ζητήσατε, με την ίδια αίσθηση υπευθυνότητας και συνέπειας

Ελπίζω η συνέπειά μου και των συναδέλφων του κλάδου μου να σας φανεί χρήσιμη στην προσπάθεια νοικοκυρέματος, στο οποίο υποθέτω ότι αποσκοπεί ο κατάλογος τιμών που ζητήσατε.

Ωστόσο, παίρνω το θάρρος να ρωτήσω με ποιον τρόπο θα σας απασχολήσει η συναλλαγή διορισμένων καθηγητών και γονέων, συχνά εξανισταμένων – με τη βοήθεια αρκούντως λαϊκιστών δημοσιογράφων και πολιτικών -, για τα ποσά που πληρώνουν στα νόμιμα φροντιστήρια (διότι τα άλλα… ποσά, μαύρα-αφορολόγητα, δεν τους απασχολούν, γιατί με εκείνα εξαγοράζουν εύνοια βαθμολογική, προστασία ενδοσχολική και πιθανότατα μια «υψηλή εποπτεία» των γραπτών των τέκνων τους στις Πανελλαδικές Εξετάσεις!);

Όταν η έννοια της συναλλαγής γίνεται πρότυπο μιας κοινωνίας από τους ίδιους τους γονείς, οι οποίοι φορολογούνται για να πληρωθούν οι διορισμένοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία (όπως ορθώς συμβαίνει) και πληρώνουν και για κατ’ ιδίαν μαθήματα στους ίδιους καθηγητές, το πράγμα δείχνει ότι έχετε – αν θέλετε – πράγματι πολλά «παρατηρητήρια τιμών και ηθών» να βάλετε.

Δεν είμαι σίγουρος για το αν ξεκινήσατε από το σημαντικότερο.

Με αυτόν τον σκληρό τίτλο ο καρδιολόγος Θανάσης Δρίτσας υπογραμμίζει στη σημερινή Καθημερινή τον φθόνο των αρίστων και τη χρυσή και υπάκουη μετριότητα που θεοποιείται από όσους αντί να δημιουργούν αμύνονται με σκονισμένα λάβαρα.

Πολλοί σύγχρονοι επιστήμονες και ερευνητές σε παγκόσμιο επίπεδο προβληματίζονται γύρω από τη δυνατότητα την οποία δίνει το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα σε δημιουργικές προσωπικότητες να αναλάβουν ηγετικές θέσεις στην επιστημονική κοινότητα και την πανεπιστημιακή ιεραρχία. Δυστυχώς πρόσφατες παρατηρήσεις και στατιστικές δείχνουν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα τείνει να απορρίψει χαρισματικά παιδιά με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, φαντασία και πρωτότυπη σκέψη, ενώ αντίθετα τείνει να αναπαράγει μετριότητες με προγνώσιμα όρια επιδόσεων και εύκολη προσαρμογή στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ο ψυχολόγος Bruce Charlton εκδότης του πρωτοποριακού περιοδικού «Ιατρικές Υποθέσεις» (https://medicalhypotheses. blogspot.com) υποστηρίζει σε σχετικά πρόσφατο άρθρο του ότι υπάρχει έλλειμμα δημιουργικής σκέψης στη σύγχρονη επιστήμη διότι το ακαδημαϊκό κατεστημένο και η τυποποίηση των πανεπιστημιακών σπουδών δίνει δυνατότητα για ανέλιξη στην πανεπιστημιακή ιεραρχία σε μέτρια μυαλά που όμως εργάζονται με πειθαρχία και ευσυνειδησία, είναι πειθήνια στην ιεραρχία και επιπλέον ευχάριστα και κοινωνικότερα σε σχέση με τις μοναχικές αλλοπαρμένες μεγαλοφυΐες. Ο Bruce Charlton υποστηρίζει τη χρήση του δείκτη νοημοσύνης (IQ) για την επιλογή εκείνων των ατόμων που θεωρητικά είναι ικανά να παράγουν πρωτοποριακές ιδέες και αποδεικνύει ότι τα άτομα υψηλού IQ απομονώνονται από το εκπαιδευτικό σύστημα επειδή πολύ συχνά έχουν αντικοινωνικές τάσεις και επιπλέον δεν πειθαρχούν στα δεδομένα της ιεραρχίας. Ακόμη ο καθηγητής Sir Ken Robinson, γνωστός για τις επιστημονικές μελέτες και τις διαλέξεις του πάνω στη σχέση της δημιουργικότητας με την εκπαιδευτική διαδικασία, έχει καταλήξει ότι η σχολική εκπαίδευση δεν βοηθά καθόλου στην προαγωγή των δημιουργικών παιδιών στις επιστήμες και τις τέχνες (βλ. στο Διαδίκτυο www.ted.com/talks/ken robinson). Ο Sir Ken Robinson πιστεύει ότι τα εκπαιδευτικά στερεότυπα της τιμωρίας του «λάθους» οδηγούν σε αποκλεισμό της δημιουργικής φαντασίας και εμποδίζουν τους γονείς να αποδεχθούν ότι τα παιδιά τους θα είναι ευτυχισμένα και δημιουργικά αν ακολουθήσουν αληθινές κλίσεις που δεν ανταποκρίνονται στα κοινωνικά στερεότυπα της επιτυχημένης καριέρας (βλ. καθηγητής πανεπιστημίου, γιατρός, δικηγόρος κ.λπ). Βέβαια η άποψη του Bruce Charlton που προαναφέρθηκε επισημαίνει ότι ακόμη και αν κάποιος νέος ανακαλύψει σε ποιον τομέα είναι πραγματικά δημιουργικός, η πιθανότητα να βρεθεί σε μια ανάλογη της ικανότητάς του θέση, π.χ. στην επιστημονική ιεραρχία, εξαρτάται από το πόσο θα είναι αρεστός και υπάκουος στους ανωτέρους του. Προηγούνται, λοιπόν, οι αρεστοί και όχι οι άριστοι.

Στον τόπο μας, που παραδοσιακά ανθεί ο φθόνος των αρίστων και λατρεύεται ως θεός η χρυσή και υπάκουη μετριότητα, η πλέον χαρακτηριστική κίνηση εκ μέρους της εξουσίας υπήρξε (στις αρχές της δεκαετίας του ’80) η κατάργηση των προτύπων σχολείων στα οποία φοιτούσαν τότε άριστοι μαθητές που είχαν επιλεγεί μέσα από αδιάβλητες και αυστηρές εξετάσεις (βλ. Βαρβάκειος Πρότυπος Σχολή). Θα πρέπει να σημειώσει κανείς ότι στα δημόσια αυτά πρότυπα σχολεία φοιτούσαν τότε δωρεάν προικισμένα παιδιά ανεξαρτήτως εισοδήματος. Τα περισσότερα από αυτά τα χαρισματικά παιδιά επειδή (όπως συμβαίνει συνήθως στη χώρα μας) «δεν τα χωρούσε ο τόπος» έφυγαν για πτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ και την κεντρική Ευρώπη και κατάφεραν με το έργο τους να πατήσουν στις κορυφές της παγκόσμιας επιστημονικής πρωτοπορίας. Στη συνέχεια, αφού ο τόπος εξόρισε τους άριστους και εξοβέλισε την ιδέα της αριστείας ως δημόσιου αγαθού οδήγησε στη μετριότητα και το σκοτάδι τη δημόσια μέση και ανώτατη εκπαίδευση. Τα όποια χαρισματικά παιδιά στη σημερινή Ελλάδα για να μπορέσουν να αξιοποιήσουν τη δημιουργικότητά τους θα πρέπει οπωσδήποτε να φοιτήσουν σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία, που σημαίνει ότι ένας χαρισματικός φτωχός δεν έχει πλέον καμία ευκαιρία. Δεν υπάρχει άλλη ελπίδα για τους νέους από το να βγει και πάλι η σημαία της αριστείας και της δημιουργικότητας από το μαραγκιασμένο σεντούκι της ελληνικής ιστορίας, κάπου εκεί μέσα θα είναι κρυμμένη, κάτω από τα σκονισμένα και άχρηστα κομματικά λάβαρα της μεταπολίτευσης.

Άρθρο της Στέλλας Αλιγιζάκη, φιλολόγου – ιστορικού, προέδρου της Ένωσης Φροντιστών Χανίων και αντιπροέδρου της ΟΕΦΕ στα «Χανιώτικα Νέα» τη Δευτέρα 7 Ιουνίου. Το παραθέτουμε χωρίς εισαγωγικές επιβραβεύσεις γιατί μπορεί να κατηγορηθούμε για μεροληπτική μεταχείριση των προσεγγίσεων μιας εξαιρετικής συναδέλφου.

Άρθρο στα Χανιώτικα Νέα [Αρχείο PDF]

Ένα καλό σεμινάριο οκτάωρης διάρκειας αναφορικά με την ανάλυση των tests προσωπικότητας και ενδιαφερόντων «γέμισε» με δημιουργικό τρόπο την πρώτη ελεύθερη Κυριακή μετά από πολλούς μήνες. Ένα οκτάωρο στα αναπαυτικά θρανία ενός πολυτελούς training center ήταν μια καλή αποτοξίνωση από το πολύωρο καθημερινό μάθημα και τις ευθύνες που αυτό συνεπάγεται την κρίσιμη περίοδο των εξετάσεων. Καλύτερα Μαθητής παρά Δάσκαλος!

Αναπόφευκτα η θεματολογία του σεμιναρίου μάς οδήγησε σε μια εκτεταμένη συζήτηση σχετικά με την εφηβική ψυχολογία και τους παράγοντες που διαμορφώνουν τη στάση των μαθητών μας. Μια καλή ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι πριν πείσουμε τους μαθητές μας να διαβάσουν πρέπει να διερευνήσουμε μαζί τους εργασιακές αξίες και ενδιαφέροντα. Αναστοχασμός εν όψει των αποτελεσμάτων, των θερινών μαθημάτων και των μηχανογραφικών. Ο ρόλος του φροντιστηριακού δασκάλου ήταν, είναι και θα είναι ιδιαιτέρως απαιτητικός και ανάλογα σεμινάρια αποτελούν πολύτιμες εμπειρίες μάθησης για όσους τολμούν να διδάσκουν.