Category: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Απογοητευμένο εμφανίζεται άνω του 40% των φοιτητών από τις σπουδές του, ενώ ένας στους τέσσερις κρίνει πως ισχυρότερο εφόδιο για την επαγγελματική αποκατάσταση είναι οι προσωπικές – πολιτικές γνωριμίες.

Τα στοιχεία προέκυψαν από έρευνα της εταιρείας Συμβούλων Εκπαίδευσης και Σταδιοδρομίας EMPLOY, που έγινε κατά το χρονικό διάστημα Νοεμβρίου 2009 – Μαρτίου 2010, σε δείγμα 835 φοιτητών της Θεσσαλονίκης, από 18 έως 26 ετών, γράφει η σημερινή Ελευθεροτυπία.

«Πρόκειται για μια ερευνητική ματιά στις διαμορφωμένες αντιλήψεις των νέων, πάνω σε ορισμένες πτυχές της ανώτερης βαθμίδας του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αλλά και στην καταγραφή των προσδοκιών τους, για την επερχόμενη είσοδό τους στην αγορά εργασίας», ανέφερε στην «Ε» ο σύμβουλος σταδιοδρομίας Χρήστος Ταουσάνης, υποψήφιος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, που ήταν επικεφαλής της έρευνας.

Για το αν η σχολή που σπουδάζουν εντάσσεται στις πρώτες πέντε προτιμήσεις τους, το 70,6% των φοιτητών απάντησε καταφατικά, 24% ότι εντάσσεται σε δευτερεύουσες προτιμήσεις και 5,4% δηλώνει πως σπουδάζει σε «τυχαία επιλογή». Όσον αφορά το ερώτημα αν επαληθεύτηκαν οι προσδοκίες τους από τη σχολή που σπουδάζουν, το 20,8% απάντησε θετικά, 36,3% απάντησε ότι επαληθεύτηκαν εν μέρει, ενώ 42,9% απάντησε αρνητικά.

Στη συνέχεια, ιδιαίτερα αποκαλυπτικό είναι το δεδομένο που προκύπτει, αναφορικά με τις πηγές πληροφόρησης των νέων για τις εκπαιδευτικές – επαγγελματικές τους επιλογές, δηλαδή από πού ενημερώθηκαν για να κάνουν τις συγκεκριμένες επιλογές σπουδών, όπου το 18% δήλωσε το σχολείο, 24,3% το φροντιστήριο, 39% το φιλικό – οικογενειακό περιβάλλον, 10,1% το Διαδίκτυο, 2,3% τον Τύπο, ενώ 5,4% δήλωσε κάποια άλλη πηγή.

Ένα από τα κομβικά σημεία της έρευνας αποτέλεσε το ερώτημα για το κριτήριο επιλογής των σπουδών – επαγγέλματος που ακολούθησαν οι συμμετέχοντες και διαπιστώνουμε πως παραπάνω από τους μισούς (54,5%) επέλεξαν με πρώτιστο κριτήριο το ενδιαφέρον τους για το αντικείμενο, 13,5% απάντησε πως επέλεξε βάσει των επιδράσεων που δέχθηκε από το οικογενειακό περιβάλλον, 12,3% με κριτήριο τις προοπτικές υψηλών οικονομικών αποδοχών, 12% με βάση τον τόπο σπουδών και 7,7% με βάση άλλο κριτήριο.

Ρωτήθηκαν ακόμη αν πιστεύουν ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν αδιάβλητο και δίκαιο θεσμό. Απάντησαν: 16,1% ναι, 25,2% όχι, 29% μάλλον ναι, 29,7% μάλλον όχι.

Για το αν υπάρχουν τμήματα ΑΕΙ – ΤΕΙ χωρίς καμιά απήχηση στην αγορά εργασίας, απάντησαν: 56,3% ναι, 15,7% όχι, 28% δεν γνωρίζω. Σχετικά με το επίπεδο των σπουδών στην Ελλάδα 10% δήλωσαν ότι είναι ικανοποιημένοι, 36,9% μάλλον ικανοποιημένοι, 26% όχι και 27,1% μάλλον όχι.

Για τους ερωτηθέντες φοιτητές, το ισχυρότερο εφόδιο επαγγελματικής αποκατάστασης, πέραν του βασικού τίτλου σπουδών, είναι η μεταπτυχιακή εξειδίκευση (21,8%), 7,3% δηλώνει την οικογενειακή παράδοση – διαδοχή σε κάποιο επάγγελμα, 22,4% την προϋπηρεσία, ενώ 27,6% απαντά πως ισχυρότερο εφόδιο είναι οι προσωπικές – πολιτικές γνωριμίες. Μόνο 15,4% μιλά για ατομικές ικανότητες, ενώ 5,5% παραθέτει κάτι άλλο.

Στην ιεράρχηση των επαγγελματικών κριτηρίων ως σημαντικότερο στοιχείο σ' ένα επάγγελμα θεωρείται: 1. Οικονομικές απολαβές 38,5%. 2. Προσφορά στο σύνολο 16,8%. 3. Κονωνικό κύρος 7,1%. 4. Δημιουργικότητα 15,6%. 5. Προοπτικές εξέλιξης 20,6%. 6. Αλλο 1,4%.

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση.

Το εκπαιδευτικό σύστημα «πνίγει» τους εφήβους

Τα καταθλιπτικά συμπτώματα πληθαίνουν και τα ποσοστά απόπειρας αυτοκτονίας διπλασιάστηκαν τα τελευταία 20 χρόνια μεταξύ παιδιών που ξυπνούν και κοιμούνται κάθε μέρα στον ρυθμό του ρομπότ με μοναδικό στόχο την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και μόνιμη ηχώ στ’ αφτιά τους: «Πρέπει να τα καταφέρεις!»

Για το καλό του, ξυπνά κάθε πρωί από τα χαράματα ώστε να προλάβει να είναι στην ώρα του στο σχολείο. Είναι πτώμα αφού έχει κοιμηθεί ελάχιστα το προηγούμενο βράδυ προκειμένου να διαβάσει στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για τις εξετάσεις εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Για το καλό του, αφού τελειώσει το μάθημα στο σχολείο, έχει άλλα τρία ιδιαίτερα μαθήματα ως τη νύχτα. Για το καλό του, οι καθηγητές τού λένε ότι πρέπει πάση θυσία να βρει μια θέση στον… ήλιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Την ίδια «καραμέλα» πιπιλίζουν κάθε ημέρα και οι γονείς του υπενθυμίζοντάς του ότι, αν δεν καταφέρει να επιτύχει, τόσα χρήματα και τόσος κόπος θα πάνε χαμένα. Για να συμπληρώσουν ότι παίζει μεγάλο ρόλο και το«τι θα πει η κοινωνία, αρχίζοντας από τη γειτόνισσα που ο γιος της τα κατάφερε και μπήκε στη Νομική» (η γειτόνισσα βέβαια δεν αναφέρει ότι ο γιος της έχει ακόμη το πτυχίο Νομικής σε μια κορνίζα αναξιοποίητο). Είναι 17 ετών, σε μια ηλικία που η ζωή του ανοίγεται μπροστά του, και όμως εκείνος δεν βρίσκει ενδιαφέρον στο να ονειρευτεί το μέλλον του. Νιώθει θλίψη, νιώθει κούραση, νιώθει συνεχώς στενοχώρια. Εμφανίζει καταθλιπτικά συμπτώματα προτού καν ενηλικιωθεί. Και μπορεί η κατάθλιψη να αποτελεί συνήθως έννοια αλληλένδετη με την τόσο ιδιαίτερη φάση της ζωής που ονομάζεται εφηβεία, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να της δίνουμε τη δέουσα σημασία. Διότι κάποιες φορές η κακοκεφιά των εφήβων που περνά στα… ψιλά για τους πολυάσχολους γονείς των σύγχρονων καιρών μας μπορεί να φθάσει ως και σε απόπειρα αυτοκτονίας.

Γκρίζα μπουμπούκια…

Αυτό το καρέ αποτελεί ένα άκρως ρεαλιστικό κάδρο της ζωής ουκ ολίγων εφήβων στη χώρα μας. Ένα κάδρο στο οποίο κυριαρχεί το γκρίζο, όπως αποτυπώνουν δύο νέες ξεχωριστές μελέτες του Πανεπιστημίου Αθηνών τις οποίες παρουσιάζει σήμερα «Το Βήμα». Σύμφωνα με την πρώτη μελέτη, ένας στους τέσσερις εφήβους που συμμετείχαν παρουσίαζε συμπτώματα κατάθλιψης, τα οποία μπορεί να είναι εν δυνάμει επικίνδυνα για το μέλλον του. Η δεύτερη πάλι μελέτη δείχνει ότι οι απόπειρες αυτοκτονίας στους εφήβους έχουν διπλασιαστεί μέσα σε μία εικοσαετία. Πίεση, στρες, στείρο εκπαιδευτικό σύστημα, ελπίδες (πολλές φορές φρούδες) για σπουδές και επαγγελματική αποκατάσταση, γονείς στα πρόθυρα νευρικής και οικονομικής κρίσης, περίγυρος πάντα έτοιμος να κριτικάρει. Μια θηλιά γύρω από τον λαιμό παιδιών που στο άνθος της ηλικίας τους αισθάνονται να… μαραίνονται. Δεν θα μπορούσαν να ταιριάζουν περισσότερο οι στίχοι του Γιάννη Μηλιώκα:«Για το καλό μου, για το καλό μου, ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου».

Ποσοστό των εφήβων που φθάνει το 26,2% παρουσιάζει καταθλιπτική συμπτωματολογία, όπως έδειξε μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στον δικτυακό τόπο του επιστημονικού εντύπου «Community Μental Ηealth Journal» στις 7 Φεβρουαρίου με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Παιδοψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρίαΕλένη Λαζαράτου(συμμετείχαν επίσης οι κκ.Δ. Δικαίος,Δ. Αναγνωστόπουλος και ο ομότιμος πλέον καθηγητής κ.Κ.Σολδάτος).

Όπως εξηγεί στο «Βήμα» η κυρία Λαζαράτου, η μελέτη διεξήχθη σε 713 μαθητές (396 κορίτσια και 317 αγόρια) ηλικίας 15 ως 18 ετών που φοιτούσαν σε τρία Λύκεια της Αθήνας (δύο Γενικά Λύκεια και ένα Τεχνικό) με βάση ειδική επιστημονική κλίμακα καταγραφής της κατάθλιψης. Τα καταθλιπτικά συμπτώματα αποτελούν διαταραχή του συναισθήματος και εκφράζονται μεταξύ άλλων με λύπη, κακοκεφιά, μειωμένη όρεξη, μειωμένο ύπνο, δυσκολία στη συγκέντρωση και συνεχή κούραση.

Κορίτσι, μέτρια μαθήτρια

Τα αποτελέσματα που εξήχθησαν μάλλον προκαλούν… κατάθλιψη αφού κατεγράφη υψηλή συχνότητα καταθλιπτικής συμπτωματολογίας τόσο στα παιδιά Γενικού Λυκείου όσο και σε εκείνα του Τεχνικού. Συγκεκριμένα, συμπτώματα κατάθλιψης παρουσίασαν το 33,7% των κοριτσιών και το 16,1% των αγοριών που μελετήθηκαν. Ποιο ήταν όμως το «προφίλ» του εφήβου με καταθλιπτικά συμπτώματα, σύμφωνα με τη μελέτη; Όπως προέκυψε, η εικόνα του είναι συνήθως εκείνη ενός κοριτσιού που δεν έχει πολύ καλές επιδόσεις στα μαθήματα.

Οι ερευνητές σημειώνουν βέβαια ότι, με δεδομένη την εύθραυστη περίοδο της εφηβείας που πολλές φορές συνδέεται με εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων, δεν μπορούμε να πούμε πως όλοι αυτοί οι έφηβοι αντιμετωπίζουν σοβαρό παθολογικό πρόβλημα. Δεν μπορούμε όμως παράλληλα να παραβλέψουμε το γεγονός ότι μελέτες έχουν δείξει πως η καταθλιπτική συμπτωματολογία στην εφηβεία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαγνωσμένης κατάθλιψης, άλλων μορφών ψυχοπαθολογίας και κίνδυνο αυτοκτονίας αργότερα στη ζωή, όπως τονίζει η κυρία Λαζαράτου. «Έτσι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στον ευάλωτο ψυχικό κόσμο των εφήβων» αναφέρει χαρακτηριστικά η ερευνήτρια.

Εφηβεία μετά τα… 18!

Για ποιον λόγο οι έφηβοι τα βλέπουν λοιπόν όλα… μαύρα; Η κυρία Λαζαράτου εξηγεί ότι ιδιαιτέρως στο Λύκειο τα παιδιά πιέζονται πάρα πολύ για να έχουν καλές επιδόσεις στο σχολείο και να καταλάβουν μια θέση τελικώς στην ανώτατη εκπαίδευση, πολύ περισσότερο από τους συνομηλίκους τους σε άλλες χώρες. «Οι έλληνες έφηβοι ουσιαστικώς δεν ζουν καν την εφηβεία τους λόγω υποχρεώσεων και υπερφορτωμένου καθημερινού προγράμματος. Ζουν ως έφηβοι μετά τα 18 χρόνια τους, όταν έχουν πλέον καταφέρει να μπουν σε κάποια σχολή και χαλα ρώνουν.Η πίεση για την επιτυχία στο πανεπιστήμιο τους οδηγεί στο να μη βιώνουν όλα τα φυσιολογικά στάδια που πρέπει να περάσει ένας έφηβος και αυτό, όπως είναι επόμενο, έχει σημαντικό κόστος στην ψυχολογική τους κατάσταση».

Στη μελέτη σημειώνεται ότι«στην Ελλάδα υπάρχει ισχυρή παράδοση σύμφωνα με την οποία υπερεκτιμώνται οι σπουδές στο πανεπιστήμιο. Έτσι οι οικογένειες πιέζουν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια των χρόνων φοίτησης στο Λύκειο ώστε να επιτύχουν στις εισαγωγικές εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Παράλληλα με τα σχολικά μαθήματα τα παιδιά κάνουν συνήθως και ιδιαίτερα μαθήματα τα οποία πληρώνει η οικογένεια. Αυτό το επιπλέον οικονομικό “φορτίο” συμβάλλει σε ακόμη μεγαλύτερη πίεση για επιτυχία η οποία αντικατοπτρίζεται στις προσδοκίες της οικογένειας και της κοινωνίας».Οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν μάλιστα ότι οι αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής στο πανεπιστήμιο που εισήχθησαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια«οδήγησαν σε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες αντί να βελτιώσουν τα πράγματα».Σε όλη αυτή την πίεση συμβάλλει και το γεγονός ότι πολλές φορές οι επιθυμίες των γονέων για ενασχόληση του παιδιού τους με ένα συγκεκριμένο επάγγελμα… παιδεύουσι (ακόμη περισσότερο) τα τέκνα.

Γ' Λυκείου: λυγίζουν τ’ αγόρια!

Η Γ’ Λυκείου είναι η χρονιά που διαταράσσει και την ψυχική ισορροπία των αγοριών, αφού κάθονται στην «ηλεκτρική καρέκλα» που θα κρίνει το μέλλον τους…

Μάλιστα στην επίμαχη τρίτη τάξη του Λυκείου, στον προθάλαμο του πανεπιστημίου, όπου οι έφηβοι είναι ακόμη πιο αγχωμένοι, τα αγόρια είναι εκείνα που «λυγίζουν» περισσότερο, σύμφωνα με τη μελέτη. Αν και «παραδοσιακώς», όπως είναι γνωστό, τα κορίτσια έχουν σε υψηλότερα ποσοστά συμπτώματα κατάθλιψης, το φαινόμενο αυτό ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό στις δύο πρώτες τάξεις του Λυκείου ενώ υποχωρεί στη χρονιά-«ηλεκτρική καρέκλα» που ονομάζεται τρίτη Λυκείου. Αντιθέτως, σε αυτή τη δύσκολη χρονιά αυξάνονται τα ποσοστά αγοριών με καταθλιπτική συμπτωματολογία. Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό; Μια πιθανή εξήγηση την οποία δίνει η κυρία Λαζαράτου είναι ότι«τα αγόρια πιέζονται περισσότερο να επιτύχουν στο πανεπιστήμιο, με δεδομένο μάλιστα ότι συνήθως αποφασίζουν την τελευταία στιγμή να διαβάσουν συστηματικά. Στα κορίτσια οι έλληνες γονείς τείνουν να συγχωρούν πιο εύκολα την αποτυχία αφού συχνά θεωρούν ότι μπορεί να έχουν και άλλες διεξόδους στη ζωή τους για αποκατάσταση. Βέβαια αυτή η τάση αλλάζει όσο περνούν τα χρόνια». Το βασικό μήνυμα πρέπει ουσιαστικώς να αποσταλεί, σύμφωνα με την καθηγήτρια, αρχικώς στους ιθύνοντες που έχουν δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο… καταθλίβει τα παιδιά.«Το ίδιο το σύστημα είναι η κύρια αιτία για τη “δυσφορία” των εφήβων αλλά και οι γονείς οι οποίοι τους πιέζουν για σχολική και ακαδημαϊκή επιτυχία, έχοντας βέβαια και εκείνοι καταπιεστεί από το σύστημα».

Ενώπιος ενωπίω με τον θάνατο

Η πρέσα του εκπαιδευτικού συστήματος είναι ένας από τους παράγοντες που μπορούν να συνθλίψουν σε τέτοιο βαθμό τη συναισθηματική κατάσταση των εφήβων οδηγώντας τους ακόμη και στα πρόθυρα του θανάτου με τη μορφή μιας απόπειρας αυτοκτονίας! Αυτό δείχνει η διαχρονική μελέτη του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ) – καλύπτει 23 ολόκληρα χρόνια- επικεφαλής της οποίας ήταν η ψυχολόγος, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Άννα Κοκκέβη (συμμετείχαν επίσης οι κυρίες Βασιλική Ρότσικα, λέκτωρ Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αγγελική Αραπάκη, από το ΕΠΙΨΥ, καθώς και ο κ. Κλάιβ Ρίτσαρντσον από το Πάντειο Πανεπιστήμιο).

Οι ερευνητές συνέλεξαν στοιχεία από πέντε έρευνες που διεξήχθησαν από το 1984 ως το 2007 και περιελάμβαναν πανελλήνιο αντιπροσωπευτικό δείγμα μαθητικού πληθυσμού εφηβικής ηλικίας. Συγκεκριμένα σε καθεμιά εκ των ερευνών συμμετείχαν 8.000-10.000 έφηβοι ηλικίας 14-18 ετών οι οποίοι απαντούσαν σε ειδικό ερωτηματολόγιο σχετικά με το αν έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν.

Αυτό που προέκυψε ήταν άκρως ανησυχητικό: σύμφωνα με τα στοιχεία, οι απόπειρες αυτοκτονίας εμφάνισαν σχεδόν διπλασιασμό στη συχνότητά τους- από 7% το 1984 σε 13,4% το 2007. Μάλιστα από τη μελέτη σκιαγραφήθηκε το προφίλ του εφήβου που επιχειρεί να θέσει τέλος στη ζωή του: είναι συνήθως κορίτσι, ζει σε μονογονεϊκή οικογένεια με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης του πατέρα και μένει σε μια μεγάλη πόλη. Αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός ότι τα αγόρια αρχίζουν να κλείνουν την ψαλίδα που τα χωρίζει από τα κορίτσια, όπως έδειξαν και τα συγκεκριμένα ευρήματα: στα αγόρια που βρίσκονται στην εφηβεία κατεγράφη τετραπλασιασμός στις απόπειρες αυτοκτονίας μέσα στο διάστημα των 23 ετών ενώ την ίδια στιγμή στα κορίτσια υπήρξε διπλασιασμός.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η αύξηση των αποπειρών αυτοκτονίας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στα αγόρια μπορεί να αποδοθεί κυρίως στην πίεση που δέχονται στο σχολείο ώστε να έχουν καλές επιδόσεις και να κερδίσουν μια θέση στο πανεπιστήμιο .Όπως επισημαίνει στο «Βήμα» η κυρία Κοκκέβη, δεν πρέπει να ξεχνούμε επίσης ότι συμπεριφορές όπως μια απόπειρα αυτοκτονίας είναι αλληλένδετες με άλλες «συμπεριφορές κινδύνου» όπως η χρήση ναρκωτικών.«Δεδομένου ότι η χρήση ναρκωτικών αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια στους εφήβους και δη στα αγόρια, πολλοί τη συνδέουν με την αύξηση που παρατηρήθηκε και στις απόπειρες αυτοκτονίας».

Καλύτερη η πρόληψη

Το κυριότερο συμπέρασμα που προκύπτει από τα ευρήματα, όπως υπογραμμίζει η καθηγήτρια, είναι ότι πρέπει να δοθεί σημασία στην πρόληψη των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων στην εφηβεία, που αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη περίοδο της ζωής του ατόμου.«Στην εφηβεία παρουσιάζουν έξαρση πολλά προβλήματα όπως οι απόπειρες αυτοκτονίας, η σχολική βία, η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά που οδηγεί σε σοβαρά ατυχήματα, καθώς και άλλες επικίνδυνες συμπεριφορές που συνδέονται τόσο με την ψυχολογική κατάσταση του εφήβου όσο και με περιβαλλοντικούς παράγοντες. Στη σύγχρονη οικογένεια και οι δύο γονείς δουλεύουν πολλές ώρες, βλέπουν λίγο τα παιδιά τους και δεν ασχολούνται όσο χρειάζεται μαζί τους. Υπάρχει μια συναισθηματική απώλεια για τα παιδιά από την απουσία των γονέων, ενώ παράλληλα το εκπαιδευτικό σύστημα δεν βοηθά την κατάσταση, δίνοντας έμφαση στη μάθηση χωρίς να προσεγγίζει το παιδί από πλευράς ψυχολογικών αναγκών».

Μάλλον πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη αυτές τις επισημάνσεις, αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι στις ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) οι αυτοκτονίες αποτελούν τη δεύτερη αιτία θανάτου ανθρώπων 15-35 ετών μετά τα τροχαία δυστυχήματα. Οι υπεύθυνοι του ΠΟΥ σημειώνουν μάλιστα ότι«οι προβλέψεις δείχνουν πως θα υπάρξει δραματική αύξηση στην αυτοκτονική συμπεριφορά τις επόμενες δεκαετίες αν δεν εφαρμοστούν αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης». Όλα αυτά που στους εφήβους «πασάρονται» ως διαβατήριο επιτυχίας μπορούν, όπως όλα δείχνουν, να αποτελέσουν ένα διαβατήριο προς τη δυστυχία και ενίοτε ένα διαβατήριο για το τελευταίο ταξίδι της ζωής τους προτού καν γνωρίσουν τι θα πει ζωή. Προς γνώση και συμμόρφωση εκείνων που διαμορφώνουν τη ζωή των παιδιών (υποτίθεται) για το καλό τους…

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Στη μελέτη αναφέρεται ότι, ενώ η Ελλάδα αποτελεί την πιο… αισιόδοξη χώρα της Ευρώπης με τον χαμηλότερο αριθμό αυτοκτονιών στους ενηλίκους, δεν φαίνεται να ισχύει η ίδια τάση και στους εφήβους, οι οποίοι επιχειρούν πολύ πιο εύκολα να θέσουν τέρμα στη ζωή τους.«Ο τρόπος ζωής των νεαρών ατόμων στην Ελλάδα, ο οποίος επηρεάζεται ολοένα περισσότερο από τον δυτικοευρωπαϊκό τρόπο ζωής μέσω παραγόντων όπως η τεχνολογία και τα ταξίδια, έχει επίδραση στην ψυχολογική κατάστασή τους». Παράλληλα τονίζεται ότι τα τελευταία χρόνια τα διαζύγια αυξήθηκαν, ενώ είναι πολύ πιο συχνό το φαινόμενο της μονογονεϊκής οικογένειας- παράγοντες που φαίνεται ότι επιδρούν αμφότεροι στην εμφάνιση αυτοκτονικών τάσεων στους εφήβους.

Τι σημαίνουν όμως αυτές οι απόπειρες αυτοκτονίας σε τόσο τρυφερές ηλικίες; Πραγματική επιθυμία του παιδιού είναι να αφαιρέσει τη ζωή του ή περισσότερο μια κραυγή αγωνίας που έχει στόχο να τραβήξει την προσοχή του περιγύρου του και κυρίως της οικογένειας; Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό αποπειρών αυτοκτονίας καταλήγει τελικώς σε θάνατο- για κάθε αυτοκτονία στους εφήβους εκτιμάται ότι αντιστοιχούν 31 μη θανατηφόρες απόπειρες. Η κυρία Κοκκέβη απαντά ότι«περισσότερο αυτού του είδους η συμπεριφορά αποτελεί ένα μέσο για να ελκύσει ο έφηβος την προσοχή. Ωστόσο πρέπει να γνωρίζουμε ότι περισσότεροι από τους μισούς εφήβους που τελικώς αυτοκτονούν έχουν στο ιστορικό τους προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες. Επομένως πρέπει όλοι να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τέτοιου είδους συμπεριφορές αφού αποτελούν σημαντικό δείκτη κινδύνου».

Επιτέλους ανακοινώθηκαν οι νέες αντιστοιχίες αποκαθιστώντας τη λογική. Μοναδική εξαίρεση το Τμήμα της Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το οποίο έδωσε φέτος μετεγγραφές αλλά δεν θα δίνει στο μέλλον ως μη αντίστοιχο τμήμα! Είμαστε μια περιπτωσιακή και περιστασιακή χώρα κυμαινόμενων διαθέσεων.

Η γνώση του λαβύρινθου των αντιστοιχιών είναι απαραίτητη για εκείνους τους υποψηφίους, οι οποίοι στοχεύουν σε μετακινήσεις από μια πόλη σε άλλη αλλά και από ένα τμήμα σε άλλο μέσω μετεγγραφής.

Σημειώνουμε ότι οι αντιστοιχίες τμημάτων ισχύουν αφενός μόνο για τα τμήματα που εδρεύουν σε διαφορετικές πόλεις και αφετέρου μόνο για μετεγγραφές φοιτητών εσωτερικού που έχουν εισαχθεί σε πανεπιστημιακό τμήμα ύστερα από επιτυχή συμμετοχή τους σε εξετάσεις μαθημάτων που εξετάζονται σε εθνικό επίπεδο.

ΜΕΡΟΣ Α΄

Αντίστοιχα τμήματα

Αντίστοιχα θεωρούνται μεταξύ τους τα αναφερόμενα εντός της ίδιας παραγράφου πανεπιστημιακά τμήματα ως ακολούθως:

1.«Φιλολογίας» του Εθνικού και Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και «Ελληνικής Φιλολογίας» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

2.«Ιστορίας και Αρχαιολογίας» του Εθνικού και
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Πανεπιστημίου Κρήτης, «Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, «Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, «Ιστορίας και Εθνολογίας» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, «Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας» του Πανεπιστημίου Αιγαίου και «Ιστορίας» του Ιονίου Πανεπιστημίου (για τα τρία τελευταία μόνο για την κατεύθυνση ιστορίας).

3.«Κοινωνικής Ανθρωπολογίας» του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και «Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

4.«Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας» του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, «Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, «Φιλοσοφίας» του Πανεπιστημίου Πατρών και «Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών» του Πανεπιστημίου Κρήτης και μόνο για τις αντίστοιχες κατευθύνσεις.

5.«Προγράμματος Ψυχολογίας του τμήματος Φιλοσοφίας
Παιδαγωγικής Ψυχολογίας»  του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και «Ψυχολογίας» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και του Πανεπιστημίου Κρήτης.

6.«Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

7.«Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

8.«Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

9.«Ιταλικής και Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας» του
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και «Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μόνον για την κατεύθυνση Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας.

10.«Θεολογίας» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

11.«Κοινωνικής Θεολογίας» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και «Κοινωνικής και Ποιμαντικής Θεολογίας» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

12.«Παιδαγωγικού Δημοτικής Εκπαίδευσης» του Εθνικού και
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Πατρών,  του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, του Πανεπιστημίου Κρήτης, του
Πανεπιστημίου Αιγαίου, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

13.«Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία» του
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Πατρών, «Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, «Παιδαγωγικού Νηπιαγωγών» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, «Επιστημών Εκπαίδευσης
στην Προσχολική Ηλικία» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, «Παιδαγωγικού Προσχολικής Εκπαίδευσης»  του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και «Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

14.«Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής» του
Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών και «Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

15.«Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Θεσ/νίκης και Σερρών), του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

16.«Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών» του
Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, «Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών» του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και του Πανεπιστημίου Πειραιώς, «Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών και «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

17.«Νομικής» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

18.«Κοινωνιολογίας» του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

19.«Κοινωνικής Πολιτικής» του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και «Κοινωνικής Διοίκησης» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

20.«Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, «Πολιτικών Επιστημών» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, «Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας» του  Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και «Πολιτικής Επιστήμης» του Πανεπιστημίου Κρήτης, «Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και «Πολιτικών Επιστημών» του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

21.«Οικονομικών Επιστημών» ή «Οικονομικής Επιστήμης» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,  του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Πειραιώς, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του Πανεπιστημίου Κρήτης,  του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

22.«Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης» του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και «Περιφερειακής Οικονομικής Ανάπτυξης» του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδος.

23. «Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων» του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Πειραιώς και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών, «Διοίκησης Επιχειρήσεων» του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πανεπιστημίου Αιγαίου καθώς και «Διοίκησης
Επιχειρήσεων» του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

24.«Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής» του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών καθώς και «Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής» του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

25. «Ναυτιλιακών Σπουδών» του Πανεπιστημίου Πειραιώς και «Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

26. «Χημείας» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Πανεπιστημίου Κρήτης.

27.«Φυσικής» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Πανεπιστημίου Κρήτης.

28. «Μαθηματικών» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων,  του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

29. «Στατιστικής Ασφαλιστικής Επιστήμης» του Πανεπιστημίου Πειραιώς και «Στατιστικής και Αναλογιστικών-Χρηματοοικονομικών Μαθηματικών» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

30. «Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, «Πληροφορικής» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Πειραιώς, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Ιονίου Πανεπιστημίου, «Εφαρμοσμένης Πληροφορικής» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών, «Επιστήμης Υπολογιστών» του Πανεπιστημίου Κρήτης, «Επιστήμης και Τεχνολογίας Υπολογιστών» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και «Πληροφορικής με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική» του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδος, «Πληροφορικής και Τηλεματικής» του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.

31. «Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και «Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών» του Πανεπιστημίου Πατρών.

32. «Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών & Πληροφορικής» του Πανεπιστημίου Πατρών, «Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών» του Πολυτεχνείου Κρήτης, «Μηχανικών Πληροφοριακών & Επικοινωνιακών Συστημάτων» του Πανεπιστημίου Αιγαίου, «Μηχανικών Η/Υ Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και «Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

33.«Μηχανολόγων Μηχανικών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, «Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών» του Πανεπιστημίου Πατρών, «Μηχανολόγων Μηχανικών Βιομηχανίας» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και «Μηχανικών Διαχείρισης Ενεργειακών Πόρων» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

34. «Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και του Πολυτεχνείου Κρήτης

35.«Χημικών Μηχανικών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Πατρών.

36.«Μηχανικών Περιβάλλοντος» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και του Πολυτεχνείου Κρήτης.

37.«Επιστήμης των Υλικών» του Πανεπιστημίου Πατρών και «Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών» του Πανεπιστημίου Κρήτης.

38.«Αρχιτεκτόνων Μηχανικών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, του Πολυτεχνείου Κρήτης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

39. «Πολιτικών Μηχανικών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

40.«Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και  του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

41.«Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και «Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

42. «Θεατρικών Σπουδών»  του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

43.«Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, «Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και «Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

44.«Γεωπονίας» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, «Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής» και «Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής και Υδατοκαλλιεργειών», «Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων», «Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων καιΓεωργικής Μηχανικής» του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, «Γεωπονίας, Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος»  και «Γεωπονίας Ιχθυολογίας και Υδάτινου Περιβάλλοντος» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και μόνο για τις αντίστοιχες κατευθύνσεις.

45.«Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης» του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών,  «Γεωπονίας» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (μόνο για την κατεύθυνση 'Αγροτικής Οικονομίας' της σχολής) και «Αγροτικής Ανάπτυξης» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

46. «Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και «Γεωλογίας» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Πατρών.

47. «Γεωγραφίας» του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.

48.«Ιατρικής»  του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης,  του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

49. «Οδοντιατρικής» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

50.«Νοσηλευτικής» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

51. «Φαρμακευτικής» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Πατρών.

52. «Κτηνιατρικής» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

53. «Βιολογίας» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πανεπιστημίου Κρήτης.

54. «Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, «Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και «Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού» του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.

55. «Σλαβικών Σπουδών» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και «Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών

ΜΕΡΟΣ Β΄

Μη αντίστοιχα τμήματα

Μη αντίστοιχα θεωρούνται τα παρακάτω πανεπιστημιακά τμήματα:
 
1.«Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου   Αθηνών.
2.«Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
3.«Μουσικών Σπουδών» του Εθνικού και Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών.
4.«Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
5.«Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών» του Εθνικού
Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
6.«Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
7.«Θεωρητικών Σπουδών Τέχνης» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.
8.«Κινηματογράφου» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης.
9.«Μουσικών Σπουδών» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης.
10.«Θεάτρου» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
11.«Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας» του Οικονομικού
Πανεπιστημίου Αθηνών.
12.«Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας» του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
13.«Στατιστικής» του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
14.«Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας» του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
15.«Δημόσιας Διοίκησης» του  Παντείου Πανεπιστημίου
Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.
16.«Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας» του
Πανεπιστημίου Πειραιώς.
17.«Διδακτικής της Τεχνολογίας και Ψηφιακών Συστημάτων» του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
18.«Μάρκετινγκ και Διοίκησης Λειτουργιών» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών.
19.«Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης» του Πανεπιστημίου
Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών.
20.«Διοίκησης Τεχνολογιών» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών.
21.«Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
22.«Επιστήμης Τεχνολογίας Υλικών» του Πανεπιστημίου
Ιωαννίνων.
23.«Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης» του
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
24.«Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και
Τροφίμων» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
25.«Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος & Νέων
Τεχνολογιών»  του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
26.«Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής» του Δημοκριτείου
Πανεπιστημίου Θράκης.
27.«Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών» του Δημοκριτείου  Πανεπιστημίου Θράκης.
28.«Εφαρμοσμένων Μαθηματικών» του Πανεπιστημίου Κρήτης.
29.«Μηχανικών Ορυκτών Πόρων» του Πολυτεχνείου Κρήτης.
30.«Μεσογειακών Σπουδών» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
31.«Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
32.«Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων» του
Πανεπιστημίου Αιγαίου.
33.«Επιστημών της Θάλασσας» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
34.«Περιβάλλοντος» του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
35.«Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας» του
Πανεπιστημίου Αιγαίου.
36.«Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας» του Ιονίου Πανεπιστημίου.
37.«Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας» του Ιονίου
Πανεπιστημίου.
38.«Τεχνών Ήχου και Εικόνας» του Ιονίου Πανεπιστημίου.
39.«Μουσικών Σπουδών»  του Ιονίου Πανεπιστημίου.
40.«Ειδικής Αγωγής» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
41.«Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας» του Πανεπιστημίου
Θεσσαλίας.
42.«Επιστήμης Διαιτολογίας και Διατροφής» του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.
43.«Οικιακής Οικονομίας και Οικολογίας» του Χαροκοπείου
Πανεπιστημίου.
44.«Επιστήμης και Τεχνολογίας   Τηλεπικοινωνιών» του
Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
45.«Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
46.«Βαλκανικών Σπουδών» του Πανεπιστημίου Δυτικής
Μακεδονίας.
47.«Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής» του Πανεπιστημίου Αιγαίου είναι μη αντίστοιχο.
 
Σημειώσεις:
Σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 1 του Ν. 3282/2004 (ΦΕΚ Α' 208), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 16 του Ν. 3443/2006 (Φ.Ε.Κ. Α' 41), τροποποίηση ή συμπλήρωση της Απόφασης του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για τις αντιστοιχίες των πανεπιστημιακών τμημάτων, η οποία είναι διαπιστωτικού χαρακτήρα και εκδίδεται κατόπιν απόφασης του Σ.Α.Π.Ε., είναι δυνατή μόνο στις περιπτώσεις που ιδρύονται νέα τμήματα ή μεταβάλλεται το γνωστικό αντικείμενο υφιστάμενων τμημάτων.