Category: ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Στο τέλος μιας ακόμα ακαδημαϊκής χρονιάς το φυσικό επακόλουθο της σχολικής ζωής είναι η ανασκόπηση και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της ως αναγκαίο προαπαιτούμενο του προγραμματισμού και της επόμενης στοχοθεσίας. Η απουσία όμως κάθε διαδικασίας στοιχειώδους αυτοελέγχου αλλά και η πεισματική διατήρηση μιας αρνητικής στάσης με συντεχνιακές λογικές επαυξάνει την πιθανότητα η επόμενη χρονιά να μην διαφέρει σε τίποτα από την προηγούμενη. Το σχολείο όμως αλλά και κάθε μορφή εκπαίδευσης οφείλει να καινοτομεί και να διαφοροποιείται στην προσπάθειά του να μορφώσει σε συνθήκες προσομοίωσης και προστατευτισμού τους αυριανούς πολίτες.

Ποια στοιχεία απαιτούνται άμεσα στο αποδιοργανωμένο σχολείο, ιδίως στην πολυπαθή δευτεροβάθμια βαθμίδα, για να καταστεί αποτελεσματικό στους εκπαιδευτικούς του στόχους και πρωτοπόρο στην υπέρβαση της κρίσης των αξιών που βιώνουμε;

Η απαίτηση ενός αυστηρού επαγγελματικού εκπαιδευτικού πλαισίου σε ό, τι αφορά τη διοίκηση ολικής ποιότητας του σχολείου είναι το άμεσο ζητούμενο μαζί με την εκπαίδευση και την επιλογή όλων των άξιων στελεχών που θα ασκήσουν τα διευθυντικά τους καθήκοντα με τους απαιτούμενους βαθμούς αυτονομίας και οραματισμού. Το ελληνικό σχολείο χρειάζεται επειγόντως μια διαφορετική σε αντίληψη και πρακτική εκπαιδευτική ηγεσία και ένα νέο σύστημα ποιότητας.

Διανύουμε τον αιώνα των μεγάλων κοινωνικών μετασχηματισμών που βασίζονται αποκλειστικά στη διαχείριση της γνώσης και ως εκ τούτου το σχολείο που μέχρι χθες μονοπωλούσε τη γνώση, θα δεχθεί τις περισσότερες πιέσεις για ανασχηματισμό και εναρμόνιση.

Η εκπαιδευτική ηγεσία στο σημερινό σχολείο δεν μπορεί να επαφίεται μόνο στον πατριωτισμό και στο φιλότιμο εκείνων που την ασκούν σ’ ένα ασφυκτικό και αναχρονιστικό πλαίσιο ποιότητας, ούτε στη συντεχνιακή νοοτροπία των αρνητών της αξιολόγησης, ούτε σε όσους δυσπιστούν στον ενεργό ρόλο των γονέων και κηδεμόνων και τη γνώμη των μαθητών.

Ας αναλάβουμε επιτέλους την εκπαιδευτική ευθύνη της λειτουργίας του σχολείου καθώς όπως συμβαίνει σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες του παρακμιακού μας κράτους κανένας τελικά δεν φταίει. Ο μοναδικός λόγος που η πρωτοβάθμια εκπαίδευση αντέχει ακόμα είναι γιατί υπάρχει ένας άτυπος αλλά συνεχής και πιεστικός έλεγχος της λειτουργίας του δημοτικού σχολείου από τους γονείς, οι οποίοι συμμετέχουν δημιουργικά με την καθημερινή τους παρουσία στη σχολική ζωή ακόμα και όταν η συμπεριφορά τους χαρακτηρίζεται από υπέρμμετρη ανυπομονησία. Αντιθέτως, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα η ευθύνη του ενός δασκάλου διαχέεται σε πολλούς, η απουσία ενός συλλογικού πλαισίου ευταξίας και αξιολόγησης αποτρέπει τη σύνθεση και οι γονείς δεν έχουν πλέον ούτε παρουσία ούτε θεσμικό ρόλο. Η σχολική εργασία διαγράφεται από την καθημερινότητα του μαθητή στο Γυμνάσιο και με επίκληση της αντιδραστικής θεωρίας ότι δεν είναι αναγκαία η κατ’ οίκον μελέτη το σχολείο δεν έχει ορίζοντα εκπαιδευτικών στόχων.

Ταυτόχρονα πρέπει να θρυμματίσουμε τον οικονομισμό που απαγορεύει με θεολογική αυστηρότητα την οικονομική συνεισφορά των γονέων και τη συνδρομή των χορηγών. Είναι αστείο να δίνουμε στα παιδιά μας ημερήσιο εφόδιο στο επίπεδο του ιστορικού αλλά ξανά επίκαιρου χιλιάρικου και να αρνούμεθα την επιδότηση αξιοπρεπούς λειτουργίας του σχολείου. Το ταξικό και υποβαθμισμένο σχολείο δεν είναι εκείνο στο οποίο προσέρχονται τα παιδιά των φτωχών αλλά εκείνο που δεν εξασφαλίζει ποιοτικές και μετρήσιμες υπηρεσίες στους μαθητές του, «αντανακλώντας» τις κοινωνικές ανισότητες τις οποίες αδυνατεί να αμβλύνει εγκλωβισμένο σε διλήμματα «εκπαιδευτικής ηθικής» που το καθιστούν αναποτελεσματικό.

Η αυλαία των Πανελλαδικών εξετάσεων έπεσε την Παρασκευή για τη μεγάλη πλειονότητα των εφήβων υποψηφίων μας επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά για μια ακόμα χρονιά τα δεινά της Παιδείας μας. Η ανοιχτή, κλιμακούμενη και ποιοτική θεματοδοσία των φετινών δοκιμασιών απαλλαγμένη από τον βρόγχο της βαθμολογικής βάσης θα επιτρέψει ασφαλώς την αποτελεσματική διαβάθμιση των μοχθούντων, παράλληλα όμως θα διαγνώσει το τραγικά χαμηλό επίπεδο της Παιδείας μας (άρθρο στον σημερινό «Κόσμο του Επενδυτή»).

Οι επιδόσεις των μαθητών μας στη Νεοελληνική Γλώσσα, τα Μαθηματικά, τη Φυσική, τα Αρχαία για να αρκεστούμε σε μερικά μόνο μαθήματα που διδάσκονται πολλά χρόνια στο δωδεκάχρονο σχολείο μας είναι κάτω από τη βάση. Το γνωστικό έλλειμμα είναι στατιστικά πασιφανές και διευρύνεται θεαματικά μόλις τα θέματα των Πανελλαδικών δοκιμασιών αρχίζουν να αξιώνουν γνώσεις προγενέστερων τάξεων.

Η γενικότερη αποδιοργάνωση ενός σχολείου στο οποίο ουδείς εκπαιδευτικός αξιολογείται έχει εξαφανίσει την ελάχιστη υποτυπώδη και προσχηματική διαγνωστική αξιολόγηση καθώς όλοι προβιβάζονται χωρίς καμία δυσκολία και καμία προσπάθεια. Ο μύθος του σκληρά εργαζόμενου μαθητή περιορίζεται αποκλειστικά στην τελευταία λυκειακή τάξη στην οποία καλείται να διαχειριστεί με αποσπασματικές λογικές εξετάσεων μια ύλη η οποία είναι λογική συνέχεια προηγούμενων τάξεων.

Κανέναν δεν ανησυχεί το γεγονός ότι οι μισοί τελειόφοιτοι του Λυκείου μας γράφουν στην Νεοελληνική Γλώσσα κάτω από τη βάση. Αντιθέτως πολλοί επικρίνουν τη σημασία της αυτομόρφωσης και της δια βίου μάθησης, την οποία κλήθηκαν να σχολιάσουν οι υποψήφιοι, ως ωμή ιδεολογική χειραγώγησή τους. Οι δημόσιοι επικριτές του θέματος της Νεοελληνικής Γλώσσας ανήκουν στις δυνάμεις εκείνες που προτρέπουν τους συναδέλφους τους να ακυρώσουν στην πράξη την προτεινόμενη αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων.

Η ευθύνη για τα δεινά της Παιδείας μας ανήκει ασφαλώς σε όλους εκείνους που δεν τολμούν να βάλουν «το μαχαίρι στο κόκκαλο» αλλά και σε εκείνους που συστηματικά ακυρώνουν με συντεχνιακά ιδεότυπα κάθε απόπειρα βελτίωσης και προόδου. Κανέναν δεν ανησυχεί το γεγονός ότι οι επιδόσεις των υποψηφίων στα Μαθηματικά και στις Φυσικές Επιστήμες κινούνται κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία κάτω από τη βάση.

Αντιθέτως, όλοι μας θα ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση για σπουδές, επαγγέλματα, μηχανογραφικά και βάσεις χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι οι μισοί από τους επιτυχόντες στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ την τελευταία δεκαετία μετεξελίσσονται απλά σε αιώνιους φοιτητές που αδυνατούν να περατώσουν τις σπουδές τους. Μια άμεση και ρεαλιστική πρόταση ανάταξης και ανάτασης είναι ασφαλώς η Πανελλαδική εξέταση να αναφέρεται αυτονοήτως σε όλη την διδασκόμενη λυκειακή ύλη.

Οι ιδεολογικοί επικριτές των Πανελλαδικών αξιολογήσεων που καταγγέλλουν τη λογική των SOS θεμάτων και τη συγγένειά τους με τα θέματα της Προσομοίωσης οφείλουν να αντιληφθούν την χρεοκοπία μιας Παιδείας η οποία εκπέμπει χρόνια τώρα το δικό της SOS μήνυμα. Το τίμημα της χρεοκοπίας της εκπαίδευσης μας, που αποτιμάται και από διεθνείς οργανισμούς, δε θα χρειαστεί ίσως προσφυγή στην αναγκαστική τους υποτέλεια θα καταστήσει όμως τους πολίτες πένητες μιας πληρωμένης αμάθειας.

Η κατάργηση της βαθμολογικής βάσης στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις αλλάζει σε σημαντικό βαθμό τα εξεταστικά δεδομένα και δημιουργεί ευκαιρίες πρόσβασης, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν από τους υποψηφίους για την εισαγωγή τους σε σχολές και τμήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (Άρθρο στη σημερινή Απογευματινή).

Σε γενικές γραμμές μπορούμε να ισχυριστούμε τεκμηριωμένα ότι οι βάσεις εισαγωγής θα επανέλθουν στα χαμηλά επίπεδα των βάσεων του 2004 σε ό,τι αφορά τις σχολές οι οποίες επιλέγονται λιγότερο από τους υποψηφίους.

Η κατάργηση όμως της βαθμολογικής βάσης διαμορφώνει εκ των πραγμάτων και μια νέα φιλοσοφία στην θεματοδοσία των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων, καθώς οι επιτροπές των θεμάτων θα είναι απελευθερωμένες από το άγχος του βαθμολογικού ορίου και θα κινηθούν σε θέματα κλιμακούμενης δυσκολίας, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις έλειψαν τα προηγούμενα χρόνια. Η κλιμάκωση της δυσκολίας των θεμάτων ευνοεί πάντοτε τους καλύτερα προετοιμασμένους υποψηφίους οι οποίοι μπορούν να αναδείξουν έτσι τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Το εντυπωσιακό στοιχείο των τελευταίων Πανελλαδικών Εξετάσεων, στις οποίες τα θέματα ήταν σε σημαντικό βαθμό εύκολα, είναι ότι τα ποσοστά των χαμηλών επιδόσεων ουδόλως επηρεάστηκαν ενώ αντιθέτως οι υποψήφιοι των μεσαίων επιδόσεων με σημαντική ευκολία ανήλθαν στα 17.000 και 18.000 μόρια. Το βαθμολογικό χάσμα των τελευταίων ετών απέδειξε ότι οι καλοί με τα εύκολα θέματα γίνονται καλύτεροι ενώ οι χαμηλές επιδόσεις των υποψηφίων παραμένουν χαμηλές ανεξάρτητα από το βαθμό δυσκολίας των θεμάτων. Με τα νέα εξεταστικά δεδομένα των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων θα πληρωθούν επιτέλους τα τμήματα των περιφερειακών ΤΕΙ αλλά και ορισμένων ΑΕΙ χαμηλής ζήτησης χωρίς όμως αυτό να μεταφράζεται σε πληρότητα λειτουργίας και πραγματικής φοίτησης όσων επιτύχουν στα τμήματα αυτά. Ειδικότερες επισημάνσεις μπορούν να γίνουν ανά επιστημονικό πεδίο και έχουν ως εξής:

Στο 1ο επιστημονικό πεδίο η κατάργηση της βαθμολογικής βάσης δεν θα επιφέρει καμία μεταβολή για το σύνολο σχεδόν των τμημάτων με μοναδική εξαίρεση τα τμήματα των ξένων φιλολογιών. Οι αλλαγές που δρομολογήθηκαν το 2004 έχουν περιορίσει στο 1ο επιστημονικό πεδίο σε σημαντικό βαθμό τους αστάθμιτους παράγοντες των εισαγωγικών εξετάσεων. Τα μοναδικά μαθήματα που μπορούν να προκαλέσουν πτωτικές τάσεις είναι τα Αρχαία Ελληνικά και η Ιστορία της κατεύθυνσης στα οποία αναμένονται θέματα αυξημένης δυσκολίας συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές. Οι επιδόσεις των υποψηφίων στα μαθήματα αυτά θα καθορίσουν τις βάσεις εισαγωγής στις περιζήτητες σχολές της Νομικής, των Παιδαγωγικών της Δημοτικής Εκπαίδευσης και στις Παιδαγωγικές σχολές της Προσχολικής Αγωγής οι οποίες παρουσιάζουν αυξανόμενη ζήτηση. Εντυπωσιακό θα είναι το γεγονός ότι πανεπιστημιακά τμήματα ξένων φιλολογιών θα κινηθούν σε εντυπωσιακά χαμηλά επίπεδα 6.000 με 7.000 μορίων. Ο ανταγωνισμός στο 1ο επιστημονικό πεδίο θα εξακολουθήσει να είναι σκληρός καθώς η Θεωρητική κατεύθυνση που τροφοδοτεί αποκλειστικά το πεδίο αυτό συγκεντρώνει το 40% του συνόλου των υποψηφίων σε έναν σχετικά περιορισμένο αριθμό σχολών. Οι υποψήφιοι της Θεωρητικής κατεύθυνσης που κατευθύνονται στο 5ο επιστημονικό πεδίο είναι ελάχιστοι πια, ενώ η μόνη εναλλακτική λύση είναι τα χαμηλόβαθμα ΤΕΙ του 3ου επιστημονικού πεδίου καθώς η συντριπτική πλειοψηφία επιλέγει το εύκολο μάθημα της Βιολογίας της Γενικής Παιδείας.

Στο 2ο επιστημονικό πεδίο με δεδομένο ότι στα Μαθηματικά της κατεύθυνσης και τη Φυσική της κατεύθυνσης η κλιμάκωση της δυσκολίας των φετινών θεμάτων θα επιφέρει χαμηλότερες επιδόσεις από τις αντίστοιχες περσινές, ο ανταγωνισμός πιθανολογείται ηπιότερος. Οι σπουδές στα τμήματα των Μαθηματικών θα εξακολουθήσουν να είναι σταθερά πρώτες στις προτιμήσεις των υποψηφίων που προέρχονται κυρίως από την Τεχνολογική κατεύθυνση. Ο βαθμολογικός πυθμένας του 2ου επιστημονικού πεδίου θα είναι πολλά περιφερειακά τμήματα των ΤΕΙ στη Φυτική Παραγωγή, τη Ζωϊκή Παραγωγή, τη Δασοπονία και την Ιχθυοκομεία τα οποία θα κινηθούν σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα της τάξεως των 5.500 με 6.000 μόρια.

Στο 3ο επιστημονικό πεδίο οι περιζήτητες Ιατρικές σχολές οι οποίες στο σύνολό τους υπερέβησαν πέρυσι τα 19.000 μόρια θα εξακολουθήσουν να έχουν τα βαθμολογικά σκήπτρα. Η εκτίμηση όμως όλων είναι ότι στη Βιολογία της κατεύθυνσης και τη Χημεία η κατάλληλη διαβάθμιση των θεμάτων μετά την αφαίρεση της βαθμολογικής βάσης θα διευκολύνει την κατάταξη των υποψηφίων σε μεγαλύτερο εύρος. Η λογική επιτάσσει με αυτά τα δεδομένα μικρές πτώσεις των βάσεων στις Ιατρικές σχολές της περιφέρειας. Ο βαθμολογικός πυθμένας του 3ου επιστημονικού πεδίου, δηλαδή οι Νοσηλευτικές σχολές των ΤΕΙ θα εξακολουθήσουν να κινούνται πάνω από τα 11.000 μόρια καθώς ζητούνται ως αναγκαστική διέξοδος από τους υποψηφίους της Θεωρητικής κατεύθυνσης. Η κατάργηση της βάσης του 10 ασφαλώς δεν επηρεάζει το πεδίο αυτό στο οποίο η βάση εκ των πραγμάτων έχει διαμορφωθεί σε υψηλότερα επίπεδα.

Στο 4ο επιστημονικό πεδίο το οποίο περιλαμβάνει πολλές σχολές υψηλής ζήτησης του Πολυτεχνείου αναμένεται μείωση των βάσεων στα υψηλόβαθμα τμήματα, ενώ ο βαθμολογικός πυθμένας των περιφερειακών ΤΕΙ θα κινηθεί σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα των 5.500 με 6.000 μορίων. Οι διαφαινόμενες τάσεις της θεματοδοσίας αλλά και οι απόψεις που διατυπώνονται από τις επιστημονικές ενώσεις για την ποιότητα και την κλιμάκωση της δυσκολίας των θεμάτων οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι και στα Μαθηματικά και τη Φυσική της κατεύθυνσης η θεματοδοσία θα είναι περισσότερο απελευθερωμένη μετά την κατάργηση της βαθμολογικής βάσης.

Στο 5ο επιστημονικό πεδίο ο ανταγωνισμός θα είναι ηπιότερος από κάθε άλλη χρονιά καθώς συνεχώς περιορίζεται ο αριθμός των παιδιών που επιλέγουν τις Αρχές Οικονομικής Θεωρίας και τα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας. Η εκτίμηση είναι ότι εδώ δεν θα παρατηρηθούν ιδιαίτερες μεταβολές στα υψηλόβαθμα και μεσαία τμήματα. Εντυπωσιακές όμως θα είναι οι βάσεις στα τμήματα των Τουριστικών Επιχειρήσεων και των Τουριστικών Επαγγελμάτων τα οποία θα επανέλθουν στα επίπεδα του 2004 των 3.500 με 4.000 μορίων!

Στις Στρατιωτικές σχολές η διεύρυνση των δεικτών σωματικής μάζας και του ύψους των υποψηφίων θα επαυξήσουν τον αριθμό εκείνων που θα διεκδικήσουν τις περιζήτητες θέσεις. Με τα δεδομένα αυτά αναμένεται μάλλον αύξηση της ζήτησης και των βάσεων στις σχολές αυτές, ενώ για τις Αστυνομικές σχολές η εγκύκλιος με τις πιθανές τροποποιήσεις δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και για την πιθανότητα αλλαγών στο καθεστώς των μετεγγραφών και των αντιστοιχιών των τμημάτων καθώς υπάρχει η πολιτική βούληση για τον περιορισμό τους με στόχο την διατήρηση του αριθμού των φοιτητών στα περιφερειακά τμήματα και την αποφυγή της υπερσυγκέντρωσής τους στα τμήματα του κέντρου.

Τα φώτα των Πανελλαδικών Εξετάσεων του 2010 ανάβουν σε λίγες μέρες με τους κανόνες του εξεταστικού να τροποποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους δίνοντας στους διαγωνιζόμενους την απόλυτη αίσθηση της νεοελληνικής προχειρότητας. Η διδακτική και παιδευτική χρονιά ολοκληρώνεται για τους μαθητές της Γ’ Λυκείου σε άδειες αίθουσες και προαύλια καθώς από τις 12 Απριλίου οι υποψήφιοι κάνοντας χρήση του προσαυξημένου μάλιστα φέτος ορίου των απουσιών απουσιάζουν από το σχολείο. Η διαχείριση των εξεταστικών και πανελλαδικών κρίσεων των εφήβων μαθητών μας απαιτούν έναν ορθολογικό συνδυασμό ψυχολογικών στρατηγικών και τεχνικών που συνιστούν μια πιθανή συνταγή επιτυχίας με την πεποίθηση ότι οι εξετάσεις επιβραβεύουν όσους έχουν πραγματικά μοχθήσει, όμως για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε …

Το ιστολόγιο δημοσιεύει σήμερα ένα εξαιρετικό και διαχρονικά επίκαιρο άρθρο ενός αληθινού Φροντιστή. Αποτελεί την εισήγηση του σε διημερίδα του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Ρόδο το 1993. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα το άρθρο εξακολουθεί να είναι απόλυτα διαδραστικό. Συντάκτης του ο Νικηφόρος Μαρκάκης, ένας μαθηματικός του πνεύματος, ένας διανοούμενος που κοσμεί δεκαετίες τώρα τη φροντιστηριακή εκπαίδευση με καινοτομίες και ευρηματικές διδακτικές. Αυτό που μου αρέσει πάντως στον ιδεολογικό αρχηγό του Μεθοδικού είναι ότι δεν έχει διαποτισθεί διόλου από την έπαρση που αποτελεί την μεγάλη ασθένεια του κλάδου. Είναι σεμνός και αυτό αποτυπώνεται ως σοφία και μέτρο στο άρθρο. Δείτε το και στείλτε το παντού αγαπητοί φίλοι. Το ιστολόγιο συλλέγει και αναδεικνύει θησαυρούς και χαρακτήρες που υπηρετούν το ποιοτικό φροντιστήριο.

Σχολείο-Φροντιστήριο-Εξετάσεις Μία διαρκής διαδραστική σχέση [Αρχείο PDF]

Το τέλος της βάσης στο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που ανακοινώθηκε αποτελεί την πολύπαθη κατάληξη ενός προαναγγελθέντος γεγονότος. Ιδού το σκεπτικό της απόφασης αλλά και η προαναγγελία στα μετεγγραφικά · υπομονή ολίγων ωρών. Ελπίζω να μην αγγίξει τα παιδιά των πολυμελών οικογενειών.

Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά την υιοθέτηση της ρύθμισης αυτής, δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ή μελέτη που να αποδεικνύει ότι η θέσπιση της βάσης του 10 πέτυχε στο ελάχιστο την άνοδο της ποιότητας σπουδών στο λύκειο ή τα τριτοβάθμια ιδρύματα. Δεν έχουμε καμιά ένδειξη ότι τα Πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. έχουν σήμερα καλύτερους φοιτητές από αυτούς που είχαν μέχρι το 2006.Αντίθετα, έχουμε τμήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με καθηγητές και διοικητικό προσωπικό χωρίς αντικείμενο εργασίας και υποδομές που υπολειτουργούν, όταν μάλιστα δεκάδες χιλιάδες νέοι λόγω του συγκεκριμένου συστήματος προσφεύγουν σε «κολλέγια» αλλά και σε κάθε είδους πανεπιστημιακά και τεχνολογικά ιδρύματα χωρών όλου του κόσμου.

Με το νομοσχέδιο καταργείται ο περιορισμός της βάσης του 10, όπως αυτός θεσμοθετήθηκε. Άλλωστε αντιβαίνει στην παιδαγωγική λογική των πανελλαδικών εξετάσεων όπως αυτές γίνονται σήμερα, με όλους τους μαθητές να εξετάζονται στα ίδια μαθήματα, ανεξάρτητα από την προσωπική τους επιλογή σπουδών.

Η ανταπόκριση των υποψηφίων στις σχολές και στα τμήματα των Α.Ε.Ι. μετά τη φετινή διαδικασία, και σε συνδυασμό με στοιχεία των προηγούμενων ετών, θα αποτελέσουν και ενδεικτικά στοιχεία για τη συνολική χωροταξική και θεματική αναδιάρθρωση την οποία μελετά το Υπουργείο.

Η μετεγγραφή φοιτητών και σπουδαστών με διάφορα κριτήρια ίσως να αποτελεί διέξοδο στις προσωπικές ή οικογενειακές τους ανάγκες, παράλληλα όμως δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην λειτουργία των ΑΕΙ και το παρεχόμενο επίπεδο σπουδών,  με την δραματική υπερφόρτωση ορισμένων σχολών και ιδρυμάτων και την υπολειτουργία άλλων

Με την προτεινόμενη ρύθμιση επιχειρείται η εξισορρόπηση του αριθμού των μετεγγραφόμενων φοιτητών και σπουδαστών, μέσω της ορθολογικότερης κατανομής τους στα ομοειδή τμήματα.