Οι απολογιστικές και εκλογικές διαδικασίες του περασμένου Σαββατοκύριακου επιβεβαίωσαν και επικύρωσαν τη διαίρεση, την οποία από διετίας οι ομαδάρχες με την καθόλου απωθημένη και επικίνδυνη νοοτροπία των φοιτητικών τους αναμνήσεων συστηματικά καλλιέργησαν.
Ο Μιχάλης Αμοιραδάκης ως απερχόμενος πρόεδρος μ’ έναν προσωπικό απολογισμό βόμβα κατέδειξε τη διαίρεση και τις αντικρουόμενες λογικές. Ο έτερος Μιχάλης μαζί με τη Στέλλα, τη Δήμητρα και μια ομάδα μάχιμων συναδέλφων απ’ όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα παρουσίασαν ένα κείμενο αρχών και θέσεων για το μέλλον του κλάδου. Η «παρέμβαση» αιφνιδίασε, προβλημάτισε και τελικά κέρδισε με καθαρό λόγο την εκπροσώπησή της στο νέο Δ.Σ. με 4 συνέδρους γεωγραφικής διασποράς.
Οι ομαδάρχες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης χωρίς «περιττά» κείμενα και «θολές» διακηρύξεις είχαν προ πολλού συμφωνήσει το μοίρασμα της εκλογικής λείας και ανέμεναν καρτερικά την προαναγγελθείσα αποχώρηση του Μιχάλη. Η ομάδα των ομαδαρχών κατάφερε να εκλέξει 7 συνέδρους στο νέο Δ.Σ., 4 από τη Θεσσαλονίκη και 3 από την Αθήνα.
Απ’ όλα είχαν οι εκλογές της ΟΕΦΕ σύντροφε Οδυσσέα. Μισθωμένα πούλμαν, μυστικά δείπνα και κρυφές συναντήσεις, λίστες πριμοδοτούμενων, γραφικές εκρήξεις και τις καθιερωμένες υπόγειες και προσωπικές αντιστοιχίσεις.
Κάθε σύνεδρος και ένα επαγγελματικό ολίσθημα• ο τάδε έχει ένα γκρουπάδικο, ο δεινά παραδίδει μαύρα ιδιαίτερα, η άλλη γράφει για να κάνει δημόσιες σχέσεις, ο άλλος πουλάει βιβλία, ο απελθών πουλάει φροντιστήρια, εκείνοι πουλάνε tests, ο απερχόμενος δουλεύει από χόμπυ, ο Χ πρόεδρος δεν δίνει τη μάχη των ιδιαίτερων γιατί συναλλάσσεται, ο άλλος είναι τροχονόμος και ελεγκτής του ανταγωνισμού. Για κάθε εκτιθέμενο ή εκτεθέντα και μια περιγραφή επαγγελματικής αλληλεγγύης! Έλεος σύντροφοι. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλλέτω. Ας κριθεί επιτέλους ο κάθε συνάδελφος από την προσφορά και το έργο του στα κοινά και όχι από τις εν πολλοίς αναπόδεικτες επαγγελματικές του επιλογές και ενασχολήσεις.
Αν συνεχίσουμε να αναζητούμε τον τέλειο Φροντιστή ίσως ανακαλύψουμε ότι πραγματικά εργάζεται από «χόμπυ». Αντί επομένως να καταδικάζουμε τους ατελείς ας βάλουμε τους κανόνες του επαγγέλματος ψηλά χωρίς βολικές λογικές και κατά περίπτωση ελαστικές θεωρήσεις.
Ας πάψουμε να αναζητούμε Αγίους και Αναμάρτητους και ας δούμε πώς μπορούμε να συνυπάρξουμε βάσει κανόνων χωρίς εκπτώσεις και φοβικά σύνδρομα. Γιατί σ’ αυτές τις εκλογές αυτά τα φοβικά σύνδρομα κυριάρχησαν χωρίς μάλιστα να προβληθούν εκτεταμένα, εμβληματικά και ξεκάθαρα.
Η νέα ηγεσία οφείλει να κινηθεί θαρρετά στον δρόμο της νομιμότητας και της ποιότητας. Θα προσέθετα και στον δρόμο των συγχωνεύσεων, των συνεργατικών μορφών και των οικονομιών κλίμακος. Καμιά ανοχή στην παρανομία της μισής απόδειξης και των ιδιαιτέρων δεν θα τύχει της παραμικρής κοινωνικής και φροντιστηριακής συγκατάθεσης. Οφείλουμε όλοι μας να γίνουμε καλύτεροι και απολύτως νόμιμοι.
Στη προσωπική μου διαδρομή διέλυσα κάθε ομάδα ως πηγή εντάσεων και κακοδαιμονίας. Άνοιξα τις διαδικασίες και καθιέρωσα την ανοιχτή συμμετοχή όλων. Δεν πιστεύω στις ομαδοποιήσεις. Πρέπει όμως να αντιληφθούμε όλοι ότι οι υπόγειες συσπειρώσεις δημιουργούν αντισυσπειρώσεις. Η δράση φέρνει την αντίδραση και στον αριθμητικά μικρό, από άποψη συμμετοχικής διάθεσης, χώρο των Φροντιστών θα οδηγήσει σε διαλυτικά φαινόμενα. Η παρουσία θεσμοθετημένων ομάδων και τάσεων είναι πάντως προτιμότερη από τις ισχυρές γεωγραφικά ομάδες που υπηρετούν προσωπικές στρατηγικές χωρίς κλαδικούς στόχους. Η θέσπιση τάσεων και ομάδων θα γενικευθεί αναπόφευκτα στους συλλόγους και θα δυσκολέψει τη σύνθεση και την ενιαία έκφραση του κλάδου. Η ΟΕΦΕ κινδυνεύει να γίνει υποχείριο της εσωτερικής της διαίρεσης, ένα σώμα με πολλούς στρατηγούς και ελάχιστους στρατιώτες. Οι ομάδες δεν μπορούν να επιβάλλουν υποψηφιότητες, άξιων κατά τη δική μου εκτίμηση και γνώση συναδέλφων, οι οποίοι όμως ουδέποτε εξεφράσθησαν στο κυρίαρχο σώμα. Η νέα ηγετική ομάδα οφείλει να δώσει το στίγμα της και δείγματα γραφής γιατί διαχέει την αίσθηση ότι δεν έχει ενιαίο όραμα και ταυτόσημες απόψεις. Δεν αρκεί η τηλεφωνική περιγραφή φοβικών συνδρόμων στους μαχητές της ιδιωτικής παιδείας. Ποιες θα είναι οι προτεραιότητές της πέρα από την αυτονόητη και καθιερωμένη συνετή διαχείριση των κεκτημένων; Ο νέος πρόεδρος έχει την εμπειρία και τις ικανότητες να διαχειριστεί την κρίση ως πρόεδρος όλων των Φροντιστών.
Όσοι πολέμησαν με την ψυχρή και ξύλινη γλώσσα τον Μιχάλη, μια εξαιρετική μορφή του φροντιστηριακού χώρου με πρόσχημα την ιδιορυθμία του να εκφράζεται θαρρετά και ελεύθερα, κέρδισαν. Ήρθε γι’ αυτούς η ώρα της δράσης και των πράξεων με στόχους συγκεκριμένους και ρεαλιστικούς. Ο πειρασμός της κατεδάφισης μεγάλος και πρέπει να αποφευχθεί. Προσωπικά πιστεύω στην ειρήνη των άξιων και ικανών που υπάρχουν και στις δύο ομάδες. Ταυτόχρονα είμαι φανατικά αντίθετος με τη γενικότητα που υποκρύπτει ένδεια θέσεων, μειωμένη θέληση δράσης και επιλογές συμβιβασμού με το καθεστώς της ημιπαρανομίας. Πιστεύω στην επετηρίδα της προσφοράς, της εργασίας και της σύνθεσης.
Εύχομαι και εκτιμώ ότι οι άξιοι που απέρχονται, ο Μιχάλης, η Νικολέτα, ο Παναγιώτης, ο Απόστολος, ο Ηλίας, ο Βαγγέλης, ο Τάκης και πολλοί ακόμα θα μείνουν μαχητικά ενεργοί στις επάλξεις των επιτροπών, αρωγοί σε κάθε προσπάθεια του νέου Δ.Σ. Το ιστολόγιο ενωτικά και υπεύθυνα θα διατυπώνει χωρίς περιστροφές τις απόψεις του, χωρίς να υποκύπτει στις διαλυτικές λογικές της ανηλεούς κριτικής. Το Συνέδριο μας παρά τις σκοτεινές του πτυχές και τις επικίνδυνες αναστροφές σε συντηρητικές λογικές των πέτρινων χρόνων θα προβληματίσει δημιουργικά τον κλάδο και το νέο Δ.Σ. θα βρει λύσεις και ισορροπίες. Αυτό αποτελεί πεποίθησή μου με βάση το γεγονός ότι η ΟΕΦΕ μεγάλωσε πια πολλά και ικανά στελέχη που πιστεύουν με επαγγελματική πίστη στο νόμιμο λαϊκό και ποιοτικό φροντιστήριο και θα είναι πάντα στρατιώτες προσφοράς και αγώνων.