Ο Alberto Sileoni εξήγησε ότι, μετά την εκδίωξη του ΔΝΤ από την Αργεντινή, η κυβέρνηση ανεδειξε σε κεντρικό πυλώνα της πολιτικής της την Παιδεία. Ενώ την περίοδο της επιτήρησης, οι δαπάνες για την Παιδεία είχαν συρρικνωθεί στο 2% του ΑΕΠ και οι πόροι για την αποπληρωμή του χρέους αντιστοιχούσαν στο 6%, με την εκδίωξη του ΔΝΤ , το 2003 , η κυβέρνηση επέλεξε το ακριβώς αντίστροφο , δηλαδή 6% για την Παιδεία και 2% για το χρέος . Το 2004 , η κυβέρνηση της Αργεντινής αύξησε τις δαπάνες για την Παιδεία στο 6,4% του ΑΕΠ. Παράλληλα, θεσπίστηκε η υποχρεωτική 13χρονη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και ανασυγκροτήθηκε η τεχνική εκπαίδευση, η οποία επί ημερών του ΔΝΤ είχε διαλυθεί . Επίσης, ιδρύθηκαν νέα πανεπιστημιακά ιδρύματα, τα οποία σήμερα ανέρχονται στα 60, και αυξήθηκαν κατά 22% οι εισακτέοι . Στο πλαίσιο ανάπτυξης της εκπαιδευτικής τηλεόρασης προσελήφθησαν ειδικοί σύμβουλοι στο υπουργείο Παιδείας . Ήδη, 1,3 εκατομμύρια οικογένειες παίρνουν επίδομα για εμβόλια και εκπαίδευση και παράλληλα γίνεται προσπάθεια να έχει το καθέ παιδί τον δικό του υπολογιστή, που κατασκευάζεται από την εγχώρια βιομηχανία . Ο Alberto Sileoni , τέλος , συνόψισε τη μετανεοφιλελεύθερη στρατηγική της Αργεντινής στο τρίπτυχο : ελευθερία και λαϊκή κυριαρχία , ανάκτηση δημοσίου χώρου και συρρίκνωση της αγοράς . (πηγή “Αυγή”)