Ένα χρόνο μετά τις συγκινητικές στιγμές που ζήσαμε στο Ζωγράφειο της Πόλης στη βράβευση του Δημήτρη Φραγκόπουλου , έφθασε στα χέρια μας η ευχαριστήρια απάντηση του σπουδαίου Δάσκαλου της Πόλης στον μαθητή του Γιάννη Καμπούρη με ιδιαίτερες ευχές στο “φίλεργο Προεδρείο της συντεταγμένης έκφρασης των Ελλήνων Φροντιστών” . Ένα χρόνο μετά τα γενέθλια του ENES των Φροντιστών της Ευρώπης αισθάνομαι αμείωτη την γοητεία και την συγκίνηση των γνωριμιών και των γεγονότων που γεννούν οι παράτολμες σκέψεις και οι ενωτικές διαχρονικές δράσεις που γράφουν την μικρή μας ιστορία . Σας παραθέτω την επιστολή του Δάσκαλου που δίδαξε , με το προσωπικό του παράδειγμα , την προσφορά ακόμα και με το “πράσινο χιτώνιο” στον μαθητή , ο οποίος το διαφύλαξε και ακολουθεί τα προστάγματα της διδαχής ως πρωτεργάτης της επαναλειτουργίας του Ελληνικού Σχολείου στην Ίμβρο .
Πόλη , 9 Μαρτίου 2013
Αγαπημένε μου Γιάννη ,
Διάβασα επανειλημμένα την εμπεριστατωμένη αλλά και άκρως συναρπαστική ομιλία σου «Αφιέρωμα στον Δημήτρη Φραγκόπουλο…» στην όντως συγκινητική τελετή που διοργάνωσε το Προεδρείο της συντεταγμένης έκφρασης των Ελλήνων Εκπαιδευτικών Φροντιστών, για να τιμήσει την προσφορά μου στην Ελληνική Παιδεία της Πόλης. Μολονότι δεν πέφτει σ΄εμένα να εκφέρω γνώμη για την εξαιρετική ομιλία σου , καθότι επαινούμενος , παραθέτω μερικά αποσπάσματα που κρίνω ότι σκιαγραφούν με ακρίβεια πτυχές της προσωπικότητάς μου . Αντιγράφω : «Ό,τι αγαπάς είναι η Ομογένεια , η Πόλη , η Βασιλεύουσα , το Ζωγράφειο . Από το μετερίζι του Ζωγραφείου την υπηρέτησες αδιαλείπτως και αόκνως . Προτεραιότητά σου , 6 δεκαετίες τώρα , η παιδεία των Ελλήνων της Πόλης . Γιατί ήξερες και ξέρεις με μια γνώση ακατάλυτη , με μια γνώση που γίνεται εμμονή , που γίνεται επιταγή , ότι τη συνέχεια , την ύπαρξη και διαιώνιση του «εδώ» Ελληνικού στοιχείου , που διαρκώς μειώνεται , που διαρκώς φθίνει , που διαρκώς εγκαταλείπει την πατρογονική γη ,τη δική μας γη , την εγγυάται μόνο η παιδεία μόνον η γλώσσα , η ελληνική γλώσσα της αδιάσπαστης συνέχειας , με την οποία χαράσσουμε το σημείο ενατένισης της πατρίδας και του εαυτού μας . Η γλώσσα μας που κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει, καθώς είναι η ρίζα μας, χωμένη στα έγκατα της γης, στην ιστορία μας…..» … «Ο άνθρωπος , που προσπαθώ να σκιαγραφήσω παραμένει , παρά την ηλικία , νέος στη σκέψη και στις ιδέες , ρεαλιστής αγωνιστής , πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον για τους «λίγους , αλλά αμέτρητους Κωνσταντινουπολίτες» , κατά τον μακαριστό Πατριάρχη Αθηναγόρα .»
Μελέτησα με προσοχή , φίλτατέ μου Γιάννη , και το βιογραφικό σημείωμα που μούστειλες . Διαβάζοντάς το πρόσεξα τα στοιχεία που χαλυβδώνουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου . Βίωσες , παιδί ακόμη , τις σκληρές συνέπειες της κατατρεγμένης και πολυβασανισμένης Πατρίδας σου , αγωνίστηκες σκληρά και τελικά πέτυχες . Ευτύχησες να δημιουργήσεις μια καλή οικογένεια κι΄ένα αξιόλογο επάγγελμα . Θα είναι ευχής έργο η επαναλειτουργία του Σχολείου σας στην Ίμβρο και δεν αμφιβάλλω ότι θα εξαντλήσεις κάθε δυνατή προσπάθεια , ώστε να δικαιώσεις Την Παναγιότητά Του για το τιμητικό συντονιστικό καθήκον που σου ανέθεσε . Σε συγχαίρω για ό.τι σημαντικό πέτυχες να δημιουργήσεις τόσο στον οικογενειακό όσο και στον επαγγελματικό τομέα της ζωής σου και σ΄εύχομαι κάθε δυνατή επιτυχία στις επαγγελματικές σου δραστηριότητες κι΄ευτυχία στην οικογενειακή σου ζωή . Τελικά απευθύνω τα πιο ειλικρινή μου ευχαριστήρια για το άκρως επαινετικό προς το άτομό μου «Αφιέρωμά» σου και σε παρακαλώ να διαβιβάσεις το χαιρετισμό , τις θερμές ευχές και την αγάπη μου στην αγαπητή οικογένειά σου κι΄επιπλέον την εκτίμηση και τα ευχαριστήριά μου στο φίλεργο Προεδρείο της συντεταγμένης έκφρασης των Ελλήνων Εκπαιδευτικών Φροντιστών , για την άκρως συγκινητική τελετή που διοργάνωσε για να τιμήσει την προσφορά μου στην Ελληνική Παιδεία της Πόλης.
Σε χαιρετώ αγαπητέ μου Γιάννη ,
Με την ευχή να μ΄αξιώσει ο Θεός να σε ξανασυναντήσω και να ξαναδώ με χαρά το ιστορικό «πράσινο παρντεσού» σου.
Γεια
Δημήτρης Φραγκόπουλος
Σημείωση του ιστολογίου : δείτε αποσπάσματα από την εκδήλωση στο Ζωγράφειο τον Μάρτιο του ΄12
