Ανταπόκριση απο το Ρέθυμνο

Με μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε το 1ο παγκρήτιο συνέδριο φροντιστών μέσης εκπαίδευσης στο Ρέθυμνο, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο.Τα θέματα που συζητήθηκαν άλλωστε – η πιστοποίηση των φροντιστηρίων και η νέα Α΄ Λυκείου – έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους φροντιστές, οι οποίοι έδωσαν το παρών και κατέθεσαν ερωτήσεις στους ομιλητές. Αξίζει να σημειώσουμε πως σε ό,τι αφορά την πιστοποίηση, αρκετά είναι τα φροντιστήρια που έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία ή πρόκειται να την ξεκινήσουν και ήταν μια ευκαιρία να μάθουν λεπτομέρειες γύρω από το θέμα.(Δείτε το σχετικό ρεπορτάζ απο το GOODnet.gr)
Το Σάββατο πραγματοποιήθηκε συνδικαλιστικού τύπου συνάντηση και την Κυριακή έγινε μια ανοιχτή συζήτηση. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας, Κώστας Πετρόπουλος, τόνισε πως η πιστοποίηση είναι μια προσπάθεια στη σωστή κατεύθυνση, «λόγω του ότι λίγο ως πολύ αυτά που προβλέπει, ένας συνάδελφος που σέβεται τον εαυτό του, το οργανώνει το φροντιστήριό του αλλά με τα δικά του προσωπικά δεδομένα. Θα πρέπει όμως αυτήν την εμπειρική προσέγγιση σε ό,τι αφορά την ποιότητα και τον έλεγχο των συγκεκριμένων υπηρεσιών, την κάνει συγκροτημένη και συγκεκριμένη, με απλό τρόπο που δίνει αποτελέσματα ανά πάσα στιγμή. Πιστεύω ότι οι συνάδελφοι θα το εκτιμήσουν αυτό και θα προχωρήσουν στην πιστοποίηση των δομών τους. Είναι μια απόφαση που χρειάζεται μια υπέρβαση. Χρειάζεται χρόνος για να οργανώσει τις υπηρεσίες που λείπουν από το φροντιστήριο και πιστεύω ότι σιγά σιγά θα γίνει συνείδηση». Για την πιστοποίηση μίλησε στη διάρκεια του συνεδρίου η Δήμητρα Αλαμπάνου, μέλος της Ο.Ε.Φ.Ε. η οποία απάντησε και στις ερωτήσεις των εκπαιδευτικών που έδωσαν το παρών.
Η Νέα Α΄ Λυκείου
«Φως» στη λειτουργία της Α΄ λυκείου σύμφωνα με τις αλλαγές που αποφάσισε το υπουργείο παιδείας, έριξε ο κ. Πετρόπουλος. «Το υπουργείο τη θεωρεί μια εισαγωγική τάξη στη λογική που θα επικρατήσει στη Β΄και Γ΄ λυκείου. Δεν υπάρχει καμιά πρόθεση να ανατραπούν τα δεδομένα αλλά το καινούριο που εισάγεται είναι ότι μπαίνουν οι ερευνητικές εργασίες, τα projects, όπου μέσα από αυτά οι καθηγητές και οι μαθητές έρχονται πιο κοντά σε ένα διαθεματικό γνωστικό αντικείμενο για να αποκτήσουν την ικανότητα του μαθαίνω πώς να μαθαίνω. Τα παιδιά μέχρι στιγμής έπαιρναν γνώσεις από τα μαθήματα που διδάσκονταν χωρίς ποτέ ή τις περισσότερες φορές να συνειδητοποιούν για πιο λόγο παίρνουν τις γνώσεις αυτές και πως αυτές από φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους μαθήματα, κάποια στιγμή «δένουν» σε αυτό που λέμε εγκύκλια εκπαιδευτική διαδικασία. Το project φιλοδοξεί να προωθήσει αυτή τη διαδικασία», μας είπε χαρακτηριστικά. Βέβαια, παρά τα θετικά βήματα που γίνονται, όπως τόνισε ο ίδιος, άγνωστο παραμένει πως θα εφαρμοστεί και από ποιους, ποια θα είναι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών του δημοσίου που θα το αναλάβουν.
«Θα πρέπει να διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας γιατί όταν ένα θεσμός που ξεκινάει για πρώτη φορά σαφώς θα έχει αδυναμίες οι οποίες ευχόμαστε ότι σε βάθος χρόνου, θα διορθώνονται η θα εξαφανιστούν», υπογράμμισε.
Πάντως σημείωσε πως τα projects αυτά στην κεντρική Ευρώπη συνδέονται άρρηκτα με τον επαγγελματικό προσανατολισμό, το τι θέλει ο μαθητής να κάνει στη ζωή του, είτε μέσα από την πανεπιστημιακή του εκπαίδευση είτε μέσα από μια ενδιάμεση μεταλυκειακή και προπανεπιστημιακή εκπαίδευση. «Όταν ένας απόφοιτος λυκείου δεν επιθυμεί να συνεχίσει πανεπιστημιακή καριέρα θα υπάρχει εναλλακτική λύση, έτσι ώστε να βγαίνουν στελέχη καταρτισμένα με συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία θα προσβλέπουν στην κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών, κάτι που είναι χρήσιμο γιατί θα βγαίνουν με συγκεκριμένες γνώσεις προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Όταν όμως συνδέεται με τον επαγγελματικό προσανατολισμό θα είναι χρήσιμο γιατί το παιδί από την α΄ λυκείου θα μπορεί να επιλέγει θεματικούς κύκλους που θα είναι σχετικοί με το επάγγελμα που ονειρεύεται να ακολουθήσει. Έτσι αποκτά βιωματικές εμπειρίες και θα μπορεί να κρίνει αν του αρέσει και του ταιριάζει».
Παράλληλα συμπληρώνει, ότι «επειδή αυτή η διαδικασία θα συνεχίζεται και στις υπόλοιπες τάξεις του λυκείου, ο μαθητής θα μπορεί να αποκτά καλύτερες και ευρύτερες γνώσεις και κυρίως να μαθαίνει από ποιες πηγές μπορεί να αντλήσει πληροφορίες και ταυτόχρονα να αποκτά κριτική ικανότητα, να διασταυρώσει πληροφορίες και να καταλήξει σε δικό του συμπέρασμα».
Το συνέδριο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη των φροντιστών Αφροδίτης Δερμιτζάκη και Αλέκου Γενεράλη που έφυγαν πρόσφατα από τη ζωή, για τους οποίους μίλησε στη διάρκεια της εκδήλωσης η πρόεδρος των Φροντιστών του νομού Ρεθύμνου Αντωνία Φραντζεσκάκη.
Παράλληλα στην εκδήλωση τιμήθηκε από τους συναδέλφους του ο κ. Νίκος Σταράκης, επί χρόνια φροντιστής στο Ρέθυμνο, για την προσφορά του στο χώρο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης.
Ο κ. Σταράκης παρέλαβε την τιμητική πλακέτα από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Κώστα Πετρόπουλο και εμφανώς συγκινημένος ενώ ευχαρίστησε τους συναδέλφους του.

Παγκόσμια Συνάντηση Φροντιστών στη Βιέννη

Το μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο των Αυστραλών Φροντιστών το οποίο αναφέρεται μεταξύ άλλων στην παγκόσμια συνάντηση των Φροντιστών του Κόσμου στη Βιέννη στις 29 Οκτωβρίου σας παρουσιάζουμε σήμερα. Για όσους ενδιαφέρονται για το ταξίδι μας στη Βιέννη υπάρχουν θέσεις και εναλλακτικές δυνατότητες συμμετοχής στην ελληνική αντιπροσωπεία η οποία θα είναι κατά τα καθιερωμένα η πιο μεγάλη και η πιο δυναμική.

Οι Νέες Προκλήσεις της Εκπαίδευσης

Γεννημένος το 1930, ο γάλλος φιλόσοφος και επιστημολόγος Μισέλ Σερ είναι από το 1990 μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Το ακόλουθο κείμενο είναι απόσπασμα εισήγησης που έκανε ο Σερ την 1η Μαρτίου 2011 στο Ινστιτούτο της Γαλλίας, με θέμα τις νέες προκλήσεις της εκπαίδευσης. Ποιος παρουσιάζεται σήμερα στο σχολείο, στο γυμνάσιο, στο λύκειο, στο πανεπιστήμιο; Αυτός ο νέος μαθητής, αυτός ο νέος φοιτητής δεν έχει ποτέ του δει μοσχάρι, αγελάδα, γουρούνι ούτε κλωσόπουλο. Το 1900, η πλειονότητα των ανθρώπων εργάζονταν στο όργωμα και στη βοσκή. Το 2011, η Γαλλία δεν έχει περισσότερους από 1% αγρότες. Ο μαθητής και ο φοιτητής που σας παρουσιάζω δεν ζουν πλέον συντροφιά με τα ζώα, δεν κατοικούν πλέον την ίδια Γη, δεν έχουν πλέον την ίδια σχέση με τον κόσμο. Χωρίς εμείς να το αντιληφθούμε και σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα (εκείνο που χωρίζει τις μέρες μας από τη δεκαετία του 1970), γεννήθηκε ένας νέος τύπος ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτό το αγόρι ή αυτό το κορίτσι δεν έχει το ίδιο σώμα ούτε την ίδια προσδοκία ζωής με τους προγενέστερους, δεν επικοινωνεί με τους ίδιους τρόπους, δεν ζει στην ίδια φύση, ούτε κατοικεί στον ίδιο χώρο. Και, επειδή το μυαλό του είναι διαφορετικό από εκείνο των γονέων του, γνωρίζει διαφορετικά.

Αυτά τα παιδιά γράφουν με τρόπο διαφορετικό. Τα παρακολουθώ εντυπωσιασμένος καθώς στέλνουν sms με μια ταχύτητα που τα δικά μου γερασμένα δάχτυλα δεν θα μου επέτρεπαν ποτέ να φτάσω. Δεν μιλούν πλέον την ίδια γλώσσα. Η γλώσσα έχει αλλάξει, η εργασία έχει μετασχηματιστεί. Και να που αυτά τα παιδιά έγιναν άτομα. Στο παρελθόν και μέχρι πρόσφατα, ζούσαμε ανήκοντας κάπου: ήμασταν Γάλλοι, καθολικοί, εβραίοι, προτεστάντες, άθεοι, φτωχοί ή πλούσιοι, ανήκαμε σε μια περιοχή, σε μια θρησκεία, σε μια κουλτούρα, σε μιαν ομάδα, μια κοινότητα, μια διάλεκτο, μια πατρίδα. Οντότητες που μέσα από τα ταξίδια, τις εικόνες και το Διαδίκτυο έχουν σχεδόν όλες τους γίνει συντρίμμια. Εκείνες που ακόμα επιβιώνουν κατακερματίζονται.

Το άτομο δεν είναι πλέον ικανό να συμβιώνει σε ζευγάρι και χωρίζει. Μέσα στη σχολική τάξη δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, κινείται ή μιλάει. Οι μετασχηματισμοί που έχουν συντελεστεί και που συμβαίνουν πολύ σπάνια στην ιστορία δημιουργούν στην εποχή μας ένα μεγάλο ρήγμα, ένα ρήγμα που μπορεί να συγκριθεί με εκείνα που δημιουργήθηκαν στη νεολιθική εποχή, στις απαρχές της ελληνικής επιστήμης, στην έναρξη της χριστιανικής εποχής, στα τέλη του Μεσαίωνα και στην Αναγέννηση. Στην κατώτερη άκρη αυτής της ρωγμής βρίσκονται οι νέοι, τους οποίους θέλουμε να εκπαιδεύσουμε με βάση σχήματα που ανάγονται σε μιαν εποχή στην οποία αυτοί δεν αναγνωρίζουν πλέον τους εαυτούς τους: κτίρια, αυλές, αίθουσες, αμφιθέατρα, βιβλιοθήκες, εργαστήρια και οι ίδιες οι γνώσεις υποδηλώνουν ότι ανάγονται σε μιαν εποχή (και στη συνέχεια προσαρμόστηκαν σε μιαν άλλη), στην οποία οι άνθρωποι και ο κόσμος ήσαν αυτό που δεν είναι πλέον. Τι να μεταδώσουμε; Τη γνώση.

Στο παρελθόν και μέχρι πρόσφατα, η γνώση είχε εναποτεθεί στους σοφούς. Το σώμα του παιδαγωγού έμοιαζε να είναι μια ζωντανή βιβλιοθήκη. Επειτα σιγά σιγά η γνώση άρχισε να αντικειμενοποιείται, αρχικά με τους κυλίνδρους περγαμηνής ή χαρτιού, κατόπιν με τα βιβλία και τέλος σήμερα με το Διαδίκτυο. Η ιστορική εξέλιξη του ζεύγους μέσο-μήνυμα αντιπροσωπεύει μια καλή μεταβλητή της λειτουργίας της διδασκαλίας. Επαναλαμβάνω: τι να μεταδώσουμε; τη γνώση; Να την παντού στο διαδίκτυο, διαθέσιμη, αντικειμενοποιημένη. Να τη μεταδώσουμε σε όλους; Σήμερα κάθε γνώση είναι ήδη προσιτή στον καθένα. Πώς να τη μεταδώσουμε; Αμ’ έπος, άμ’ έργον. Μέσω της πρόσβασης στα πρόσωπα και της δυνατότητας πρόσβασης σε κάθε τόπο, η γνώση είναι ήδη διαθέσιμη σε όλους. Από ορισμένες απόψεις έχει ήδη μεταδοθεί παντού και πάντοτε. Αντικειμενοποιημένη αλλά κυρίως διαδεδομένη και όχι συγκεντροποιημένη.

Αισθανόμαστε την επείγουσα ανάγκη αυτού του ριζικού μετασχηματισμού της διδασκαλίας, παρ’ όλο που απέχουμε ακόμα πολύ από αυτόν. Εδώ και μερικές δεκαετίες ζούμε μιαν εποχή που θα μπορούσαμε να τη συγκρίνουμε με εκείνη των απαρχών της ελληνικής παιδείας, τότε που οι Έλληνες έμαθαν να γράφουν. Μιαν εποχή παρόμοια με την Αναγέννηση, κατά την οποία γεννήθηκε η τυπογραφία και διαδόθηκαν τα βιβλία. Μιαν εποχή επομένως που δεν έχει προηγούμενο, επειδή, ενώ οι τεχνικές μετασχηματίζονται, ακόμα και το σώμα μεταμορφώνεται και η γέννηση και ο θάνατος, η αρρώστια και η θεραπεία, τα επαγγέλματα, ο χώρος, το περιβάλλον και το «είναι στον κόσμο» αλλάζουν. Μπροστά σε παρόμοιους μετασχηματισμούς, θα χρειαζόταν αναμφίβολα να επινοήσουμε εξαιρετικές καινοτομίες, πέρα από τα απαρχαιωμένα σχήματα που ακόμα διαμορφώνουν τη συμπεριφορά μας, πέρα από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και από τα σχέδιά μας, που εμπνέονται από την κοινωνία του θεάματος.

Βλέπω τους θεσμούς μας να εκπέμπουν ένα φως που μπορεί να συγκριθεί με εκείνο των αστερισμών, που οι αστρονόμοι μας λένε ότι έχουν σβήσει εδώ και πολύν καιρό. Γιατί αυτές οι καινοτομίες δεν έχουν ακόμα γίνει πράξη; Φοβάμαι ότι η ευθύνη βαραίνει τους φιλοσόφους, στους οποίους ανήκω και των οποίων το καθήκον έπρεπε να είναι το να προβλέπουν τις μεταβολές της γνώσης και της πρακτικής και που μου φαίνεται ότι έχουν αποτύχει (…).(από τον  Θανάση Γιαλκέτση στην Ελευθεροτυπία)

Μείωση Διδάκτρων και Εγγραφών

Σε γενναίες προσφορές, δόσεις και μειώσεις του κόστους των διδάκτρων έχουν προχωρήσει τα φροντιστήρια στο κέντρο της Αθήνας. Οι δραματικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης έχουν φέρει σε απόγνωση τους ιδιοκτήτες φροντιστηρίων, που κάνουν εκπτώσεις στα δίδακτρα, καθώς καταγράφουν μείωση έως και 40% στις εγγραφές νέων μαθητών. Βλέποντας τον τζίρο τους να μειώνεται επικίνδυνα και σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν νέους μαθητές, προκειμένου να αποφύγουν το λουκέτο, πολλά φροντιστήρια έχουν προχωρήσει σε ελκυστικές προσφορές, όπως διευκολύνσεις πληρωμών και εκπτώσεις στις ήδη μειωμένες τιμές των διδάκτρων. (πηγή «Espresso της Κυριακής»)
Ωστόσο, σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες φροντιστηρίων, η προσέλευση και το ενδιαφέρον του κόσμου εξακολουθεί να κινείται σε «ρηχά» επίπεδα και η χρονιά αναμένεται ιδιαίτερα δύσκολη.
«Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στο στάδιο των εγγραφών και είναι εμφανές πως το ενδιαφέρον του κόσμου είναι σημαντικά μειωμένο σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές. Υπολογίζω πως αυτή τη χρονιά ο τζίρος θα είναι μειωμένος ακόμη και κατά 40%» δηλώνει στην «Espresso της Κυριακής» η κυρία Ηλέκτρα Κολοβού, υπεύθυνη σπουδών σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών και πληροφορικής επί της οδού Ακαδημίας.
«Μέχρι στιγμής, πολλοί είναι εκείνοι που έρχονται στα φροντιστήριά μας και πριν εγγραφούν ζητάνε να μάθουν όλες τις λεπτομέρειες γύρω από τα προγράμματα και τις τιμές» λέει η ίδια και συμπληρώνει: «Οι ενδιαφερόμενοι κάνουν έρευνα αγοράς και ψάχνουν να βρουν ποιο φροντιστήριο παρέχει τις καλύτερες υπηρεσίες και τις καλύτερες τιμές. Φυσικά, το οικονομικό θέμα είναι και το πιο σημαντικό. Έτσι, στο τέλος επιλέγουν την πιο φθηνή λύση. Οι περισσότεροι έρχονται και ζητάνε εκπτώσεις, ενώ κάποιοι άλλοι θέλουν να τους κάνουμε διευκολύνσεις στις δόσεις. Αρκετοί έρχονται και μας επιδεικνύουν τις κάρτες ανεργίας για να τους κάνουμε έκπτωση γύρω στο 40%! Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά πλέον όλα τα φροντιστήρια κάνουν γενναίες εκπτώσεις στους ανέργους. Από τη μεριά μας καταλαβαίνουμε ότι η κατάσταση είναι δύσκολη και προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη».
Για μείωση των εγγραφών μας μιλάει η φιλόλογος Ελένη Ζώμα-Παπουτσή, διευθύντρια σπουδών φροντιστηρίου στην πλατεία Κάνιγγος.
«Ο φροντιστηριακός χώρος έχει επηρεαστεί σημαντικά από την κρίση, όπως και τα άλλα επαγγέλματα. Υπάρχει μείωση προσέλευσης σε σχέση με πέρυσι, που σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Πανελλήνιου Συλλόγου Φροντιστών αγγίζει το 30%. Σε ό,τι αφορά το δικό μας φροντιστήριο, υπολογίζω πως η μείωση φτάνει το 15%».
Σύμφωνα με την κυρία Ζώμα, πέρα από την κρίση, για τη μειωμένη προσέλευση μαθητών ευθύνονται οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια, αλλά και το αίσθημα ανασφάλειας που επικρατεί παντού: «Πλέον, τα φροντιστήρια του κέντρου έχουν να αντιμετωπίσουν και τις επιπτώσεις των συνεχών διαδηλώσεων και απεργιών» δηλώνει η ίδια και συμπληρώνει:
«Παλαιότερα, τα φροντιστήρια του κέντρου θεωρούνταν τα καλύτερα της Αθήνας και όλοι ερχόντουσαν με σκοπό να… χτυπήσουν πρωτοκλασάτες σχολές, όπως η ιατρική και η νομική. Όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει, αφού με όλα αυτά που συμβαίνουν οι περισσότεροι προτιμούν τα συνοικιακά φροντιστήρια, προκειμένου να αποφύγουν τις ανασφαλείς διαδρομές στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Επιπλέον, η δυσπραγία των γονιών ως προς τις πληρωμές των διδάκτρων είναι ένα φαινόμενο που έχει εμφανιστεί έντονα τα τελευταία δύο χρόνια. Απλώς, θα σας πω ότι στο φροντιστήριό μας υπάρχουν μαθητές που ακόμη δεν έχουν τακτοποιήσει τα περσινά τους υπόλοιπα και χρωστάνε δύο ή τρεις μήνες. Κάποια από αυτά τα θεωρούμε ήδη χαμένα. Τη δεκαετία του ’80 και του ’90 ο κόσμος δεν είχε οικονομικά προβλήματα και το κέντρο ήταν πολύ διαφορετικό από ό,τι είναι σήμερα. Τότε, είχαμε ακόμη και 1.500 μαθητές που ερχόντουσαν από πολύ μακρινές περιοχές».
Αναφορικά με τις εκπτώσεις στα δίδακτρα, «σε κάποιες περιπτώσεις χαρακτηρίζονται πολύ γενναίες. Για παράδειγμα, υπάρχουν μαθητές των οποίων οι γονείς έχουν μείνει χωρίς δουλειά και δεν μπορούν να πληρώσουν. Κάποια από αυτά τα παιδιά τα έχουμε δεχθεί με 50% λιγότερα δίδακτρα και κάποια άλλα ακόμη και δωρεάν. Όταν ένας γονιός έρχεται και μας λέει ότι δεν έχει χρήματα για τα δίδακτρα δεν το κάνει για να γλιτώσει λεφτά αλλά επειδή έχει πραγματική δυσκολία. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν γίνεται να κλείσουμε τα αφτιά μας και να γυρίσουμε την πλάτη. Απλώς, βοηθάμε όσο μπορούμε. Φέτος το καλοκαίρι δεχθήκαμε τόσα βιογραφικά για δουλειά όσα δεν είχαμε δεχθεί εδώ και δέκα χρόνια. Μάλιστα, τα περισσότερα από αυτά δεν ήταν από νέους που μόλις είχαν πάρει το πτυχίο τους αλλά από έμπειρους καθηγητές με είκοσι χρόνια πείρα» καταλήγει η κυρία Ζώμα.
Για μείωση των εγγραφών κατά 15% σε σχέση με πέρυσι και κατά 20% σε σχέση με πριν από δύο χρόνια κάνει λόγο ο κ. Αναστάσιος Οικονομόπουλος, ιδιοκτήτης φροντιστηρίου στην οδό Κάνιγγος.
«Δεν υπάρχει κλάδος που να μην έχει πληγεί και τα φροντιστήρια δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα. Αυτό φαίνεται κυρίως από τις μειωμένες εγγραφές και τις καθυστερήσεις στις πληρωμές των διδάκτρων» μας λέει ο ίδιος και τονίζει: «Μέχρι στιγμής, η μείωση των εγγραφών σε σχέση με πέρυσι αγγίζει το 15%, ενώ, αν συγκρίνουμε με παλαιότερα χρόνια, τότε ξεπερνάει το 20%. Πλέον, ο κόσμος ζητάει εκπτώσεις και διευκολύνσεις και μάλιστα με πιεστικό τρόπο. Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά έπειτα από είκοσι οκτώ χρόνια λειτουργίας που αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε κάποια παιδιά επειδή οι γονείς τους μας δήλωσαν ότι δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν τα δίδακτρα. Βέβαια, σε ό,τι αφορά τα φροντιστήρια του κέντρου σημαντικό ρόλο στη μείωση των εγγραφών έχει παίξει και η υποβάθμιση της ευρύτερης περιοχής. Το κέντρο έχει παραδοθεί σε αλλοδαπούς και ναρκομανείς, ενώ η αστυνόμευση είναι ανύπαρκτη. Τα περισσότερα μαθήματα γίνονται πλέον μεσημέρι και τελειώνουν πριν νυχτώσει, ενώ παλαιότερα τα βραδινά τμήματα ήταν γεμάτα. Πλέον, ο κόσμος φοβάται να κυκλοφορήσει στην Αθήνα».
Για κατακόρυφη πτώση στις εγγραφές πτυχιούχων που θέλουν να δώσουν εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ κάνει λόγο ο κ. Γεώργιος Κατσιγιάννης, ιδιοκτήτης θεωρητικών φροντιστηρίων επί της οδού Ακαδημίας.
«Εμείς εργαζόμαστε με πτυχιούχους της φιλολογίας που θέλουν να προετοιμαστούν κατάλληλα για να δώσουν εξετάσεις ΑΣΕΠ.Παρ’ ότι προσφέρουμε 30% έκπτωση στα δίδακτρα αλλά και δωρεάν παροχή βιβλίων, η κίνηση είναι πολύ περιορισμένη κυρίως λόγω της οικονομικής δυσχέρειας που υπάρχει στον κόσμο» δηλώνει ο ίδιος και συμπληρώνει: «Πλέον, δεν είναι λίγοι οι μαθητές που επιλέγουν να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα και μάλιστα σε πολύ χαμηλές τιμές. Γενικά, η κίνηση στα φροντιστήρια παρουσιάζει κάθετη πτώση και η μείωση στις εγγραφές αφορά τόσο αυτά του κέντρου όσο και τα υπόλοιπα που λειτουργούν σε διάφορες περιοχές.

Επιστρέφουν μαθητές στα ιδιωτικά σχολεία
Έφυγαν λόγω οικονομικών προβλημάτων, αλλά βρήκαν… καταλήψεις στα δημόσια
Η έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς βρήκε τα ιδιωτικά σχολεία με λιγότερους μαθητές από πέρυσι εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερες οικογένειες. Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες αρχίζει να καταγράφεται τάση επιστροφής μαθητών στην ιδιωτική εκπαίδευση εξαιτίας των καταλήψεων στα δημόσια σχολεία της χώρας.
Την αποκάλυψη αυτή κάνει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ) Μιχάλης Κουρουτός: «Η κατάσταση στα ιδιωτικά σχολεία αλλάζει μέρα με τη μέρα λόγω των καταλήψεων» δηλώνει στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Κουρουτός, προσθέτοντας ότι γονείς που πήραν τα παιδιά τους από τα ιδιωτικά και τα πήγαν στα δημόσια σχολεία για οικονομικούς λόγους σταδιακά επιστρέφουν: «Καταγράφεται μια επιστροφή τις τελευταίες ημέρες μας ενημερώνουν οι συνάδελφοι από τα σχολεία. Η ροή που υπάρχει δεν είναι μεγάλη ακόμα αλλά, αν κρατήσει, θα αλλάξει όλο το τοπίο» επισημαίνει ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, ο οποίος θεωρεί ότι η εικόνα θα έχει ξεκαθαρίσει στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου.
Φαίνεται λοιπόν ότι κάποιοι γονείς που προτίμησαν φέτος τα δημόσια σχολεία για να αποφύγουν τα δίδακτρα αλλάζουν γνώμη εξαιτίας των καταλήψεων αλλά και των άλλων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στη λειτουργία τους, όπως η έλλειψη βιβλίων, τα κενά σε διδακτικό προσωπικό κ.λπ. Έτσι, περιορίζεται σταδιακά η πτώση στον αριθμό των εγγραφών στα ιδιωτικά σχολεία που καταγράφηκε φέτος στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Σύμφωνα με τον κ. Κουρουτό, το ποσοστό της μείωσης διαφέρει από σχολείο σε σχολείο: «Υπάρχουν τα καλά που δεν έχουν καθόλου ή έχουν ελάχιστη μείωση, υπάρχουν τα μεσαία που έχουν γύρω στο 7% – 8% και υπάρχουν και άλλα με 20% – 25%» υποστηρίζει.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων Αθανάσιος Ζαχόπουλος εκτιμά ότι η πτώση αφορά τη μεγάλη πλειονότητα των ιδιωτικών σχολείων και κυμαίνεται κατά μέσο όρο στο 5,5% – 6%.
Πάντως, ούτε στην ιδιωτική εκπαίδευση η κατάσταση είναι ρόδινη, αφού πολλοί γονείς δυσκολεύονται να καταβάλλουν τα δίδακτρα. «Τα πράγματα είναι δύσκολα» αναφέρει ο κ. Ζαχόπουλος, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν γονείς που χρωστούν ακόμη δίδακτρα από την προηγούμενη χρονιά. Υπενθυμίζεται ότι φέτος τέσσερα ιδιωτικά σχολεία έβαλαν λουκέτο εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων.

Ποιος θα Ξελασπώσει το Κάρο

Ο Αρίστος Δοξιάδης μιλάει για τις δυνάμεις εκείνες που θα ξελασπώσουν το κάρο της οικονομίας και ανακαλύπτει το ελληνικό δαιμόνιο και την ελληνική εκδοτική φροντιστηριακή δραστηριότητα. Μια ομιλία με τεκμηρίωση και αισιοδοξία που την έχουμε απόλυτη ανάγκη.

Δείτε επ’ ευκαιρία και το πρόγραμμα των φετινών εκδηλώσεων.