Ωριαία Αντιμισθία

Με την ώρα θα πληρώνει το υπουργείο Παιδείας τις νομικές συμβουλές που θα του παράσχει ιδιώτης προκειμένου να καταρτίσει το νέο θεσμικό πλαίσιο για το νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση γράφει η χθεσινή Αυγή. Παρακάμπτοντας τις νομικές υπηρεσίες και τους συμβούλους της, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αναθέτει στον πρόεδρο του ιδρύματος Τσάτσου, Ξενοφώντα Κοντιάδη, «την παροχή νομικών-γνωμοδοτικών συμβουλών και την υποστήριξη της εκπόνησης θεσμικών κειμένων και νομικών εγγράφων κατά την κατάρτιση του νέου θεσμικού πλαισίου για το νέο λύκειο αλλά και για το νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση». Σύμφωνα με σχετική απόφαση, ο Ξ. Κοντιάδης θα παρέχει τις υπηρεσίες του για έξι μήνες κατʼ ανώτατον από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης και «η αμοιβή του θα υπολογίζεται σε ωριαία βάση, με μοναδιαία τιμή πενήντα ευρώ μεικτά». Πώς θα προκύπτει το πενηντάρικο ανά εργατοώρα; Ο κ. Κοντιάδης θα χρεώνει μέχρι και τις τηλεφωνικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες που προσέφερε. Τα τηλέφωνα και τα e-mail θα καταγράφονται μαζί «με τα γνωμοδοτικά σημειώματα και τις συμβουλές στο πλαίσιο συναντήσεων» σε μηνιαίες απολογιστικές εκθέσεις παροχής υπηρεσιών που θα αποτελούν τα παραδοτέα του έργου. Συνολικά η αμοιβή του Ξ. Κοντιάδη δεν θα ξεπερνά το ποσό των 14.900 ευρώ (!) «μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η αμοιβή θα καταβάλλεται σε μηνιαία βάση μετά την παραλαβή της απολογιστικής έκθεσης κάθε μήνα, στην οποία θα καταγράφονται οι ανθρωποώρες που δαπάνησε ο κ. Κοντιάδης για να συμβουλεύει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας”. Μάλιστα, για την παραλαβή των συμβουλών και τον υπολογισμό του κόπου του ιδιώτη-συμβούλου της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, συστήνεται και ειδική επιτροπή! Μήπως θα τη συγκροτήσουν οι νομικές υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας που παρακάμπτονται; Πρόκειται για νέα ήθη που εισάγονται στον χώρο της Παιδείας και αποτελούν μια απίστευτη πρόκληση. Την ώρα που μαθητές και καθηγητές στενάζουν από τη φτώχεια του σχολείου και την απίστευτη μισθολογική επιδρομή, το υπουργείο Παιδείας χρυσοπληρώνει νομικές συμβουλές που θα μπορούσε να έχει δωρεάν. Και μην ξεχνάτε, στην αμοιβή μετράνε και τα τηλέφωνα! (Αυγή , 11/10/2011)
Η δική μας υποσημείωση είναι ότι καλώς το Υπουργείο πράττει γιατί αν ανέμενε νομική στήριξη εκ των έσω δεν θα είχε την παραμικρή ελπίδα να έρθει άμποτε το νέο εξεταστικό. Η απίστευτη πρόκληση δεν είναι στην επιλογή του ιδιωτικού αλλά στην ανικανότητα του κρατικού φίλτατοι σύντροφοι. Άλλωστε με 50 ευρώ την ώρα χρεώνουν πολλοί το απόγευμα αυτό που δεν κάνουν καλά το πρωί.

Κλειστά Σχολεία Ανοικτά Φροντιστήρια

Διαβάζω την είδηση αλλά αδυνατώ να την πιστέψω. Οι καθηγητές αποφάσισαν να κάνουν στάσεις εργασίας στα σχολεία στα οποία σταματούν οι καταλήψεις. Διαβάζω ξανά και ξανά μια – μια τις λέξεις αλλά η είδηση δεν αλλάζει. Η ανακοίνωση είναι επίσημη και την υπογράφει η ΟΛΜΕ: «Κηρύσσουμε 3ωρη στάση εργασίας σε κάθε σχολείο που ανοίγει με την επέμβαση της αστυνομίας». Τι εννοούν επέμβαση της αστυνομίας; Πού επενέβησαν οι «μπάτσοι», ποιά σχολεία άνοιξαν και πως; Η ΟΛΜΕ δεν είναι σε θέση να με διαφωτίσει και καταφεύγω στις προσωπικές γνωριμίες.(Άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη στο www.protagon.gr το οποίο μας υπενθύμισε ο τα πάντα αναγιγνώσκων Γιώργος Νικολούτσος)

Φίλος καθηγητής – αριστεριστής και υπέρμαχος των καταλήψεων – μου εξηγεί ότι η ΟΛΜΕ αντιδρά στην παρέμβαση που επιχειρεί ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Τέντες. Αναζητώντας τον μίτο της… αντίστασης, βρίσκομαι να διαβάζω εισαγγελικές παραγγελίες. Τι είπε λοιπόν ο Τέντες; «Ανάμεσα στους καταληψίες των σχολείων παρεισφρέουν τις νυκτερινές ώρες και άτομα που δεν ανήκουν στην εκπαιδευτική κοινότητα, τα οποία προβαίνουν σε καταστροφές και αφαιρούν εκπαιδευτικό υλικό και κυρίως ηλεκτρονικούς υπολογιστές». Γνωστά όλα αυτά. Οι καταστροφές και οι κλοπές από το 3ο λύκειο Κομοτηνής στοίχισαν στο δημόσιο περί τα 100.000 ευρώ. Η αστυνομία ήταν εκείνο το βράδυ έξω από το λύκειο, δεν επενέβη όμως να συλλάβει ή έστω να εμποδίσει τους κουκουλοφόρους βάνδαλους.

Τι ζητάει λοιπόν ο Τέντες από την αστυνομία; «Στις περιπτώσεις που πραγματοποιούνται καταστροφές, να παραπέμπονται στο αυτόφωρο οι εξωσχολικοί ενήλικες δράστες, ενώ σε περιπτώσεις που εμπλέκονται στις καταστροφές ανήλικοι μαθητές να ασκείται ποινική δίωξη σε βάρος των γονέων τους για παραμέληση ανηλίκων».

Σε τι από όλα αυτά διαφωνεί το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών; Πού είναι το παράλογο για τον Νεοδημοκράτη Πρόεδρο της ΟΛΜΕ; Τα σχολεία μπορούν να καταστρέφονται και η αστυνομία να πίνει φραπέδες; Αυτό ζητούν;

Νομίζω ότι οι ίδιοι οι καθηγητές πρέπει να πουν δυο λόγια στην συνδικαλιστική τους ηγεσία. Οι καθηγητές γνωρίζουν ότι οι περισσότερες καταλήψεις γίνονται από κομματικούς «στρατούς» (εξωσχολικούς βέβαια). «Όχι στο μνημόνιο – έξω η τρόικα – ανυπακοή παντού», δεν είναι μαθητικά συνθήματα. Κάποιοι έχασαν τη μάχη των καταλήψεων στα πανεπιστήμια και προσπαθούν να εκδικηθούν με τα Λύκεια. Εκτός βέβαια αν πιστεύουν οι καθηγητές ότι ήρθε η ώρα της επανάστασης και οι μαθητές πρέπει να βγουν στους δρόμους για την τελική μάχη. Οπότε ας γκρεμίσουμε τα σχολεία, ας κάψουμε τα φροντιστήρια και βεβαίως ας σταματήσουμε τα ιδιαίτερα. Γιατί αν έχουμε κλειστά σχολεία – ανοιχτά φροντιστήρια (και επιπλέον ιδιαίτερα για να καλυφθούν τα κενά) αυτό δεν το λες επανάσταση, κάπως αλλιώς το λες. Αλλά ας μην συνεχίσω γιατί θα στεναχωρηθούμε πολύ.

 

Πάνω και Μέσα απο τον Τοίχο

Ο εν Καλάμαις Μιχάλης Δημητρακόπουλος μας στέλνει τις απόψεις του αναφορικά με τα Studio Schools και παρατηρεί τα ακόλουθα. “Ίσως οι πληροφορίες που δίνει ο ομιλητής για το συγκεκριμένο project να μην είναι αρκετές, για να καταλάβω εγώ τουλάχιστον. Πάντως λιγάκι από τεχνικό λύκειο μου φαίνεται, υπενδεδυμένο πιθανόν με ένα νεωτεριστικό ύφος και σίγουρα εντοπισμένο στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Αν το πρόβλημα στην Ευρώπη τον εικοστό πρώτο αιώνα είναι η εκπαίδευση εργατών, να το συζητήσουμε, αλλά κάμποσα χρόνια πριν ο διαφωτισμός πρέσβευε άλλα. Η πνευματική, καλλιτεχνική, ιστορική κι επιστημονική κληρονομιά της ανθρωπότητας, που αποτελεί κατά τον Κοντορσέ το μέσο για την απομάκρυνση από τον σκοταδισμό και την καταπίεση, φυσικά δεν αφορά αυτά τα παιδιά, που θα αποκτήσουν κάποιες δεξιότητες, αλλά επί της ουσίας θα μείνουν αμόρφωτα και άρα έρμαια στην εκμετάλλευση για να μην μιλήσουμε για μοντέρνα δουλεία. Όλα αυτά αποτελούν μέρος αυτού που ονομάζεται λίγο περιφρονητικά υψηλή κουλτούρα και όλο και περισσότερο θεωρείται άχρηστη. Κι όμως θα έπρεπε να προσπαθούμε να προσφέρουμε εκπαίδευση τέτοια που να φτιάχνει ανθρώπους οι οποίοι να θέλουν και να μπορούν να κοιτάξουν πάνω απ’ τον τοίχο όπως πολύ σοφά αναφέρει ο Ουγκώ.”

Χαμηλές Επιδόσεις στο IB

Μεγάλες ανακατατάξεις έγιναν φέτος στους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στα προγράμματα του International Baccalaureate των ελληνικών ιδιωτικών σχολείων. Στη συντριπτική πλειονότητα των λυκείων με IB, καθηγητές «ξηλώθηκαν» ενώ μερικοί τυχεροί κατάφεραν να πάρουν μετεγγραφή σε πρόγραμμα IB άλλου σχολείου, μικρότερου, με βάση το brand name κάθε μονάδας. Τι συνέβη; Χρεώθηκαν τα αποτελέσματα των μαθητών στις φετινές εξετάσεις για το διάσημο δίπλωμα. Οι Ελληνες υποψήφιοι από τα περισσότερα σχολεία… πάτωσαν.(πηγή Καθημερινή)

Ειδικότερα, το φημισμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές που το παρακολουθούν να εισαχθούν, μέσω εξετάσεων, σε πολύ γνωστά ΑΕΙ της Δύσης. Οι αρχικές πληροφορίες της «Κ» έκαναν λόγο για τραγική αποτυχία των Ελλήνων στις φετινές εξετάσεις -έγιναν τον περασμένο Μάιο- για το δίπλωμα IB. Ελάχιστοι υποψήφιοι ξεχώρισαν και κατάφεραν να επιλεγούν από τα ξένα ΑΕΙ της πρώτης τους προτίμησης. Αντίθετα, πολλοί αναγκάσθηκαν να περιορισθούν σε ΑΕΙ που απέχουν πολύ από τους αρχικούς τους στόχους.

Η «Κ» απευθύνθηκε στον αρμόδιο διευθυντή του International Baccalaureate Organization (IBO) για τα σχολεία της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής κ. Αντριαν Κέρνι, ζητώντας στοιχεία για τις επιδόσεις των μαθητών των ελληνικών σχολείων. Ο κ. Κέρνι, μιλώντας στην «Κ», ανέφερε ότι «ο IBO δεν ανακοινώνει στοιχεία για κάθε σχολείο ξεχωριστά» και απέδωσε την τακτική αυτή στο ότι σε αντίθετη περίπτωση θα συνέβαλε στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και, κατ’ επέκταση, σε πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού. Ομως, στην Ελλάδα δεν θα έπρεπε τα ίδια τα σχολεία να δημοσιοποιούν στοιχεία στο πλαίσιο της ενημέρωσης των γονέων; Χωρίς ανταπόκριση από τα περισσότερα έμεινε και το αίτημα, που διατύπωσε προς τα σχολεία-μέλη της, η Ενωση των IB σχολείων στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον πρόεδρό της κ. Σπύρο Μολφέτα, για ενημέρωση για τις βαθμολογίες των υποψηφίων.

Από την άλλη, σύμφωνα με τον IBO, ο μέσος όρος των φετινών επιδόσεων των Ελλήνων συγκλίνει με το μ.ό. της Ευρώπης. Είναι 31,66 έναντι 31,70 του ευρωπαϊκού. Ολα καλά, λοιπόν; Καθόλου, αφού εάν λάβουμε υπόψη σημαντικές παραμέτρους για το IB, η σύγκλιση γεννά σημαντικά ερωτήματα. Μπορούν να συγκριθούν οι επιδόσεις των ελληνικών ιδιωτικών σχολείων με εκείνες των σχολείων με IB σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες; Στην Ελλάδα IB προσφέρουν 14 ιδιωτικά σχολεία, τα οποία απευθύνονται σε μαθητές με υψηλό κοινωνικό και οικονομικό στάτους, αφού τα ετήσια δίδακτρα κυμαίνονται από 12.000 έως 15.000 ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό δεν θα έπρεπε ο μ.ό. των Ελλήνων να είναι υψηλότερος από τον ευρωπαϊκό; Πόσω μάλλον που περίπου το 50% των ευρωπαϊκών σχολείων με IB είναι δημόσια, ενώ σε χώρες όπως η Βρετανία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και οι σκανδιναβικές το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 50%, και πολλά σχολεία βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές.

Και ακόμη χειρότερα… Μετά το 2000 εκατοντάδες νέα σχολεία άρχισαν να προσφέρουν IB στη Ρωσία και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Σύμφωνα με μαρτυρίες των διευθυντών τους, τα σχολεία αυτά αντιμετωπίζουν σημαντικά οικονομικά προβλήματα και έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, με αποτέλεσμα να υπολείπονται όχι μόνο των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, αλλά και των σχολείων σε κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως η Πολωνία, η Ρουμανία και η Τσεχία.

Η στρεβλή εικόνα, που μπορεί να δώσει η σύγκλιση των μέσων όρων σχετίζεται και με το «μερίδιο» κάθε ελληνικού IB στη συνολική αγορά της χώρας μας. Χαρακτηριστικά, ο μ.ό. των υποψηφίων από τη Σχολή Μωραΐτη -έχει ένα από τα πολυπληθέστερα προγράμματα IB στην Ευρώπη, ενώ στην Ελλάδα καταλαμβάνει σχεδόν το 25% της αγοράς- την τελευταία δεκαετία διαμορφώνεται σταθερά στην περιοχή των 35-36 πόντων με άριστα το 45. Φέτος ήταν 35 πόντοι, με τη συντριπτική πλειονότητα των μαθητών της Σχολής να εισάγονται στα ξένα ΑΕΙ της αρεσκείας τους. Πόσο, λοιπόν, χαμηλότερα ήταν οι επιδόσεις κάποιων άλλων μεγάλων σχολείων με IB για να προκύψει μέσος όρος 31,66;

Τα άσχημα αποτελέσματα στις εξετάσεις του IB δρομολογούν εξελίξεις όχι μόνο στα προγράμματα IB, αλλά, ευρύτερα, στα ελληνικά ιδιωτικά σχολεία. Με την απώλεια εγγραφών να φθάνει, κατά περίπτωση, έως και το 50% λόγω της οικονομικής κρίσης, πολλοί θυμούνται ότι δεν αρκεί μόνο το «όνομα», η φήμη για να προσελκύσουν μαθητές, αλλά πρωτίστως παίζει ρόλο η ποιότητα.