Η χθεσινή “κατάργηση” της συλλογικής μας σύμβασης, συνιστά μια τεράστια ευκαιρία, με δύο σκέλη. Το ένα της σκέλος, μας επιτρέπει, εφόσον η επιχείρησή μας το έχει ανάγκη, να ανασάνουμε οικονομικά, απαλλαγμένοι από την υποχρέωση να τηρούμε δεσμεύσεις που επί χρόνια μας επέβαλαν οι διαιτησίες του ΟΜΕΔ, δεσμεύσεις που, για πολλά φροντιστήρια, η παρούσα οικονομική συγκυρία τις έχει μετατρέψει σε βραχνά και σε τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης. Το άλλο σκέλος αυτής της μεγάλης ευκαιρίας, μας δίνει μια μοναδική δυνατότητα: Να αποδείξουμε αυτό που, χρόνια τώρα, ισχυριζόμαστε: Πως, ναι, μπορεί για τους καθηγητές των φροντιστηρίων μας να είμαστε και επιχειρηματίες και εργοδότες, αλλά, ταυτόχρονα, είμαστε και εκπαιδευτικοί και συνάδελφοι. Με λίγα λόγια, πως, πάνω απ` όλα, είμαστε δάσκαλοι, με όλη τη σημασία του όρου…(άρθρο σημαντικό και επίκαιρο στο ιστολόγιο του Μιχάλη Αμοιραδάκη)