Δεν Άλλαξες Εσύ Λευτέρη

Σας παραθέτουμε την παρέμβασή μας στην παρουσίαση του βιβλίου του Λευτέρη Τσίλογλου. Ο Λευτέρης αποτυπώνει μεταξύ των άλλων μαρτυριών με μοναδικό τρόπο το αίσθημα της ευθύνης ενός Αριστερού απέναντι στην ιστορία και στην ιδεολογία του. Σε ολόκληρη τη διαδρομή του τον τρώει αυτό το σαράκι, τον δυναστεύει η ανάγκη της απολογίας και τον συνθλίβει το αποτέλεσμα. Η τελευταίες του φράσεις στο οπισθόφυλλο του βιβλίου συμπυκνώνουν ξανά αυτήν την αγωνία. Έχοντας διαβάσει όλα του τα πονήματα και μετά από πολύωρες συζητήσεις μαζί του κρατάω τρείς σημειώσεις ως happy end μιας ιστορίας που παρά τις δυσκολίες της ήταν όμορφη. Κρατάω την εμπιστοσύνη του Λευτέρη στην νέα γενιά των ανθρώπων που τους γνώρισε καλά στα θρανία του ιστορικού Ηράκλειτου. Γράφει χαρακτηριστικά κάπου «είναι πολύ καλύτεροι από μένα!». Η αρχή της προόδου επιβεβαιώνεται σύντροφε. Κρατάω ακόμα ότι ο πατέρας του φάνταζε στα μάτια του τόσο συντηρητικός όσο εκείνος φαντάζει στα μάτια της κόρης του που επιλέγει και εκείνη τις ατραπούς της κοινωνικής συνεισφοράς και ο ίδιος δεν το καλοβλέπει παρά τη μαρξιστική του προσέγγιση. Τέλος, σημειώνω ότι με δεδομένο το κληρονομηθέν χάρισμα του ξεματιάσματος από τη γιαγιά του «ας ξεματιάσει» πολιτικά την Αριστερά για να εκφράσει ξανά το καινούριο ∙ δεν άλλαξες εσύ Λευτέρη, κάποιοι άλλοι μεταλλάχτηκαν.