Μια θλιβερή ανώνυμη επιστολή διακινήθηκε σε συναδέλφους την προηγούμενη εβδομάδα. Η παθολογική μυθοπλασία συνδυασμένη με τη βολική διαστρέβλωση. Οι ψευδολογίες αντάμα με τις ανακρίβειες. Η εμπάθεια σε όλο της το μεγαλείο. Δυστυχώς τους γνωρίζω. Διαισθάνομαι ακόμη με βεβαιότητα ότι η κανιβαλική συλλογική αντιπαράθεση δίνει χαρτί και μελάνι σε άτομα τραγικά ανίκανα να υπογράψουν δημόσια τις θέσεις τους. Οι προσωπικές μου τοποθετήσεις όμως είναι καθαρές και δημόσιες. Το ίδιο και οι επαγγελματικές μου επιλογές και συνεργασίες. Εργάζομαι και συνεργάζομαι στο πλαίσιο της νομιμότητας. Υπηρετώ με τον λόγο και τις πράξεις μου το ποιοτικό φροντιστήριο ως εκπαιδευτικό θεσμό. Αγωνίζομαι και θα αγωνίζομαι ως απλός φροντιστής για τον κλάδο μου με επιχειρήματα και πειθώ για τα τωρινά και τα μελλούμενα.
Η σκιά της ανωνυμίας συμπεριφέρεται αντισταθμιστικά στη συνείδηση και οι Σκιές των Ανωνύμων φοβίζουν πρωτίστως τους ίδιους που πρωταγωνιστούν στο Θέατρο Σκιών μιας αήττητης μιζέριας. Δεν επιθυμώ καμία συλλογική υποστήριξη σε αυτονόητες καταδίκες. Καλώ όμως τους συκοφάντες να υπογράψουν το κείμενό τους, πετώντας τη μάσκα του Ατρέα, για να δημοσιοποιήσω και το θλιβερό τους λίβελο και την αποδεικτική της αλήθειας απάντησή μου.