Με ιδιαίτερη αγωνία και περισσή ανησυχία χιλιάδες υποψήφιοι αναμένουν την ερχόμενη εβδομάδα τα κατατακτήρια αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων.
Χιλιάδες υποψήφιοι θα συνειδητοποιήσουν τον δύσκολο στόχο της επιτυχίας στη σχολή της πρώτης τους προτίμησης ,χιλιάδες θα ακολουθήσουν τον αναγκαστικό μονόδρομο της φοιτητικής μετανάστευσης και χιλιάδες θέσεις της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην ελληνική περιφέρεια θα μείνουν κενές για μια ακόμα χρονιά. Τέλος χιλιάδες υποψήφιοι που θα πετύχουν σε σχολές της πρώτης τους προτίμησης θα προσγειωθούν στην πραγματικότητα ενός πανεπιστημίου που έπαψε πλέον να οδηγεί την κοινωνία, έχασε την αυτονομία του, επιμένει να αντιστέκεται στις απαιτήσεις της ζωής και αρνείται να διασυνδεθεί με την γνώση που παράγεται στις επιχειρήσεις και την δημιουργική ιδιωτική πρωτοβουλία.
Μέσα στον ορυμαγδό αντιφατικών, αταξινόμητων και ανούσιων πληροφοριών τα διαχρονικά ερωτήματα γονέων και μαθητών παραμένουν.
Πώς διαμορφώνεται το παρόν και τι αναμένουμε στα άμεσο μέλλον αναφορικά με σπουδές που οδηγούν σε επαγγέλματα με απήχηση στην αγορά εργασίας ;Πώς μπορεί σήμερα η ελληνική οικογένεια να θέσει στόχους και προτεραιότητες σχεδιάζοντας την εκπαιδευτική πορεία των παιδιών της;
Πριν επιχειρήσουμε τις δύσκολες αυτές απαντήσεις, οφείλουμε να κοιτάξουμε στα μάτια τους έφηβους μαθητές μας που θα είναι την επόμενη εβδομάδα φοιτητές της τριτοβάθμιας και να εκστομίσουμε μερικές αλήθειες για τις σπουδές και την εργασία.
Καμία σχολή και κανένα τμήμα της πανεπιστημιακής μας εκπαίδευσης δεν οδηγεί a priori στην επαγγελματική ένταξη και στην αγορά εργασίας .Ούτε καν οι περιζήτητες στρατιωτικές σχολές, αν αναλογισθούμε ότι από τους 170 επιτυχόντες στη σχολή των Ευελπίδων οι 35 δεν εξοικειώθηκαν με τις απαιτήσεις της στρατιωτικής πειθαρχίας την χρονιά που μας πέρασε.
Με δεδομένο ότι από το σύνολο των αποφοίτων της τριτοβάθμιας ο δημόσιος τομέας θα υποδέχεται μελλοντικά ένα μικρό μονοψήφιο ποσοστό, οι επιτυχόντες των επόμενων ημερών θα πρέπει να αναπτύξουν παράλληλα με τις σπουδές τους πολλές ικανότητες και ισχυρή προσωπικότητα.
Η αγορά εργασίας ζητάει σήμερα πέρα από τα πτυχία και τα εξειδικευμένα μεταπτυχιακά, ικανότητες επίλυσης προβλημάτων και λήψης αποφάσεων, δεξιότητες επικοινωνίας, διαχείρισης του χρόνου και των κρίσεων.
Η συνύπαρξη στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον με άτομα διαφορετικής κουλτούρας, η ευελιξία, η δημιουργικότητα, οι καινοτομίες και το επιχειρείν αποτελούν ζητούμενα μιας απαιτητικής αγοράς και διαβατήριο επαγγελματικής καταξίωσης.
Οι σύγχρονες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις ζητούν σήμερα με μια ταπεινή αντιπαροχή των 700 ευρώ, αυτοπεποίθηση, ενθουσιασμό, ηγετικές ικανότητες, συστηματική προσπάθεια και τα πανάρχαια θέσφατα του σουμεριακού σχολείου: αναγνωστικές ικανότητες, διατύπωση συλλογισμών και μαθηματικές δεξιότητες, τα τρια R(reading, writing, arithmetic) που λένε σήμερα οι Αγγλοσάξωνες…
Με εφόδιο την προσωπικότητα, τις ξένες γλώσσες, την εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες αλλά και την προσομοίωση εργασίας κατά την διάρκεια της φοιτητικής ζωής οι νέοι σήμερα μπορούν να διεκδικήσουν όχι μόνο μια αξιοπρεπή οικονομική ανταμοιβή αλλά κυρίως να αισθανθούν χρήσιμοι και δημιουργικοί.
Το μέλλον των νέων ανθρώπων δεν συναρτάται πάντα με την σχολή που πέρασαν.Τα παραδείγματα αναρίθμητα και το μήνυμα για όλους αισιόδοξο. Πριν αρκετά χρόνια στην καρότσα ενός πλανόδιου βιβλιοπώλη ξεφύλλισα ένα βιβλίο γεμάτο γνωμικά.Το αγόρασα γιατί με εντυπωσίασε μια φράση: “το μέλλον του καθενός μας είναι ο χαρακτήράς του…”. Λίγα χρόνια αργότερα ανακάλυψα ότι ο Ηράκλειτος χιλιάδες χρόνια πριν, με την συμπυκνωμένη δύναμη του αρχαίου λόγου έγραψε ,“Ήθος Ανθρώπου Δαίμων”… Ποιεί άραγε ήθος η παιδεία μας;
