Category: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ

«Εμείς σαφέστατα το ξέρετε ότι είμαστε υπέρ της Ιδιωτικής Ανώτερης Παιδείας. Το θεωρώ ανόητο, το παιδάκι όταν δεν καταλαβαίνει και δεν μπορεί να έχει άποψη και προτίμηση, το πάμε στο ιδιωτικό νηπιαγωγείο, στο ιδιωτικό δημοτικό, στο ιδιωτικό γυμνάσιο και λύκειο. Και όταν το παιδί γίνεται υπεύθυνο και μπορεί και ψηφίζει, δεν του δίνουμε το δικαίωμα να ψηφίσει αν θέλει ιδιωτικό ή δημόσιο πανεπιστήμιο. Αυτά είναι σχήματα οξύμωρα και αντιφατικά. Το ιδιωτικό πανεπιστήμιο, βοηθάει τα φτωχά παιδιά. Γιατί το πλουσιόπαιδο της Εκάλης, το οποίο έχοντας 5 καθηγητές στο σπίτι και φροντιστήρια που θέλει, ξεκινάει τις εξετάσεις τις πανελλήνιες από άλλο σημείο από το παιδί στο Πέραμα, που διαβάζει με μία λάμπα και δεν έχει καν πρόσβαση στο φροντιστήριο της γειτονιάς. Και του παίρνει την θέση στο Πανεπιστήμιο ενίοτε. Εάν γίνουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όλα αυτά τα παιδιά της λεγόμενης «καλής κοινωνίας», της πλούσιας, θα πάνε στα ιδιωτικά και θα μείνουν θέσεις κενές για τα άλλα παιδιά. Εχθρός της κοινωνίας τα φροντιστήρια. Για πολλές οικογένειες τα φροντιστήρια αποκτούν την έννοια του βραχνά. Περισσότερο από ότι βγάζει ο πατέρας δουλεύοντας δίνει για τα φροντιστήρια. Πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία. Δεν καταλαβαίνω πως η αριστερά δεν το αντιλαμβάνεται. Τι θα πάθουμε άμα γίνουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τώρα δεν έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια, στην Ευρώπη και στέλνουμε τα παιδιά μας; Δηλαδή πως προτιμάει ο οποιοσδήποτε πολιτικός αρχηγός να μείνει το παιδί σε ένα Πανεπιστήμιο στην Νέα Σμύρνη ή στο Γέρακα και να είναι σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο στη Βουδαπέστη ή στο Λονδίνο. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή, τι συμβαίνει, γιατί πρέπει να γίνεται αυτό το πράγμα. Ή γιατί πρέπει να έχουμε τα ημίαιμα πανεπιστήμια, αυτά που υπάρχουν εδώ και παίρνουν πτυχία απ΄ έξω. Δεν καταλαβαίνω καν τι λογική. Πρέπει να καταργήσουμε πάση θυσία τις εξετάσεις.»

Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα, χέρι – χέρι με την κατάργηση της προπαιδείας…

Αυτός ο εκπληκτικός τίτλος δεν είναι μια φράση φροντιστηριακής αλαζονείας και αυταρέσκειας αλλά επιστημονική διαπίστωση, την οποία προβάλλει ο σημερινός Ελεύθερος Τύπος. Η έρευνα του Τομέα Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Αθηνών απεφάνθη: « Ο Αγώνας Λύκειο – Φροντιστήριο θα έρχεται πάντα 0-1… Ο μαγικός ζωμός που κάνει αήττητο το φροντιστήριο είναι ο κλειστός αριθμός εισακτέων… Το μοναδικό αντίδοτο είναι η ελεύθερη πρόσβαση… »

Εμείς πάλι ισχυριζόμαστε ότι το φροντιστήριο πλέον δεν σχετίζεται με την ανελεύθερη πρόσβαση αλλά με το ποιοτικό μάθημα και την απόκτηση γνωστικών εφοδίων και δεξιοτήτων για την αποπεράτωση των σπουδών. Το δημοσίευμα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και σας το παραθέτουμε αυτούσιο…

"Η μοίρα των μαθητών είναι γραμμένη στο απολυτήριο του Δημοτικού. Πάνω στο «χαρτί» του πρώτου σχολείου βρέθηκαν σημάδια από την κοινωνική τάξη, το εισόδημα, την οικογενειακή κατάσταση των παιδιών που δεν «καθαρίζουν» ποτέ. Το Γυμνάσιο δεν μπορεί να τα αφαιρέσει και στο Λύκειο είναι πια πολύ αργά.

Αδημοσίευτη έρευνα παρακολούθησε τη μαθητική σταδιοδρομία 1.000 Ελλήνων μαθητών (δεν συμπεριέλαβε αλλοδαπούς) από το πρώτο σκαλί του Δημοτικού μέχρι την κορυφή της σκάλας, το Πανεπιστήμιο.

Διαπιστώθηκε ότι οι μαθητές που αποφοιτούν από το Δημοτικό με βαθμό 9 και 10 εισάγονται στο Πανεπιστήμιο σε ποσοστό 90% και 95% αντίστοιχα.

Για όσους έχουν 8 στο απολυτήριο οι πιθανότητες εισαγωγής είναι ελάχιστες και για όσους έχουν από 7 και κάτω δεν υπάρχει καμία ελπίδα.

«Αυτό σημαίνει ότι στα τρία χρόνια του Γυμνασίου και στα υπόλοιπα τρία του Λυκείου δεν υπήρξε αξιόλογη αντισταθμιστική προσφορά», επισήμανε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Ι. Πυργιωτάκης, ο οποίος αποκάλυψε τα πορίσματα της έρευνας χθες σε διημερίδα με θέμα «Η αναμόρφωση του Λυκείου και η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση», που οργάνωσε ο Τομέας Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Αθηνών.

Από την ίδια έρευνα προκύπτει επίσης ότι το 55% των μαθητών που εγγράφονται στην Α’ Δημοτικού δεν φθάνουν μέχρι το τέλος του Λυκείου, ενώ περίπου 2 στους 10 δεν ολοκληρώνουν καν την υποχρεωτική εκπαίδευση.

Eυκαιρίες

Κι όλα αυτά σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, στην οποία σύμφωνα με τον καθηγητή «οι ευκαιρίες που έχουν τα παιδιά από τα χαμηλότερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα να σπάσουν το φράγμα της εκπαιδευτικής ανισότητας και να ανέλθουν στην κοινωνική διαστρωμάτωση είναι πολύ υψηλές σε σύγκριση με άλλες χώρες».

Οι περισσότεροι ομιλητές της διημερίδας, που είχε σαφή αναφορά στον εθνικό διάλογο για το Λύκειο και το εξεταστικό, συμφώνησαν ότι η μεταρρύθμιση που χρειάζεται το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να επικεντρωθεί σε πολιτικές μείωσης της μαθητικής διαρροής τουλάχιστον στην υποχρεωτική εκπαίδευση και ενίσχυσης περισσότερων μαθητών στην πορεία τους προς τις ανώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης.

«Δυστυχώς όμως οι πολιτικοί δεν ακούνε τους ειδικούς επιστήμονες», όπως δήλωσε στον ΕΤ ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Μ. Κασσωτάκης.

Λύκειο-Φροντιστήριο: 0-1

Ο αγώνας Λύκειο-Φροντιστήριο θα έρχεται πάντα 0-1.

Ο μαγικός ζωμός που κάνει αήττητο το φροντιστήριο είναι ο κλειστός αριθμός εισακτέων. Το μοναδικό αντίδοτο είναι η ελεύθερη πρόσβαση. Ο καθηγητής Πυργιωτάκης απέδειξε τον παραπάνω ισχυρισμό ανατρέχοντας στην καταγωγή του φροντιστηρίου που γεννήθηκε μαζί με τις πρώτες εισαγωγικές εξετάσεις το 1932 και υπέστη πολλούς μικρούς θανάτους κάθε φορά που καταργούνταν οι εξεταστικοί φραγμοί (από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο και από το Γυμνάσιο στο Λύκειο). «Στην Ελλάδα καλώς δεν εφαρμόστηκε ποτέ η στρατηγική του πρώιμου αποκλεισμού (οι Γερμανοί έχουν τοποθετήσει φίλτρα από τη Δ’ Δημοτικού), διότι θα πλήττονταν βαρύτατα τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα».

Η πρόταση του καθηγητή είναι «να ενσωματωθούν στο Λύκειο θετικά στοιχεία του φροντιστηρίου, όπως τα μικρά τμήματα, οι ειδικευμένοι καθηγητές και οι πιο προσωπικές σχέσεις με τους μαθητές». "