Category: ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Στο εύλογο ερώτημα προς τους ιθύνοντες της Παιδείας μας αναφορικά με το αν επιτρέπεται η λειτουργία φροντιστηριακών δομών για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση οι απαντήσεις ποικίλουν … Ο νεοσύστατος και προοδευτικός ΕΟΠΠΕΠ θεωρεί αυτονόητο ότι ο όρος Φροντιστήριο είναι ευρύτατος χωρίς να διαχωρίζει την αποστολή του σε μέσης ή ανώτατης και προφανώς επιτρέπει την λειτουργία και τμημάτων πρωτοβάθμιας … Αντιθέτως οι σκληροπυρηνικοί και καθαρόαιμοι του Υπουργείου της Κρατικής μας Παιδείας επικαλούνται την παλαιότερη απαγόρευση λειτουργίας δομών φροντιστηριακής προετοιμασίας για το Δημοτικό Σχολείο … Κανένας επί του παρόντος δεν απαντάει εγγράφως … scripta manent …  Αυτό είναι το “φιλικό” επιχειρηματικό τοπίο στην Ελληνική Εκπαίδευση … Χάος και στις αρμοδιότητες αναφορικά με τον εκπαιδευτικό έλεγχο Φροντιστηρίων με άλλες Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας να τον διενεργούν και άλλες να τον αρνούνται … Το πιο δύσκολο όμως ζητούμενο στο νομοχαοτικό διαγώνισμα που μας προέκυψε είναι ο περιγραφικός ορισμός της συστέγασης Κέντρου Ξένων Γλωσσών και Φροντιστηρίου … Κωμικές απαντήσεις που προκαλούν την νοημοσύνη … Ο Άγγελος του Υπουργείου πρέπει να συστήσει άμεσα μια άτυπη επιτροπή παρακολούθησης της εφαρμογής του νομοθετικού απροσδιόριστου . Μέσα στο πανδαιμόνιο μερικοί έχοντες παράνομο συμφέρον επικαλούνται την ισχύ Βασιλικών Διαταγμάτων που απαγορεύουν την λειτουργία μας τα Χριστούγεννα και το Πάσχα … Τέλος μέσα στον παραλογισμό της φροντιστηριακής αγοράς είμαι αληθινά έτοιμος να δημοσιοποιήσω τον προϋπολογισμό της νόμιμης λειτουργίας δυο μονάδων που διευθύνω για να αντιληφθούν όλοι φίλοι και εχθροί ότι εμείς στον ιδιωτικό στίβο εργαζόμαστε νυχθημερόν για έχει η χώρα μας ένα μεγαλύτερο Κράτος από εκείνο που την χρεοκόπησε … Μέσα όμως από την γενικευμένη παρακμή και δυσκολία γεννιέται το νέο και το βλέπω καθημερινά στην κοινωνία που αφυπνίζεται και επαναπροσδιορίζει τα αξιακά της ζητούμενα .

Did high school ever feel somewhat like a prison ? Did it ever feel like being in a machine that had its own purposes and goals separate from yours ? This feeling is not uncommon , and an examination of the development of the school explains why . Rather than being a tool to educate , the school as we know it today started as a way to produce obedient and loyal subjects , soldiers , and workers . It was never intended to develop the mind in any meaningful way . Education and schooling are often conflated , but there are many important distinctions between the two . Prof. Steven Davies argues that schools are not suited for educating and it is high time we move away from the idea of the school as the only option for delivering education.

Το Ελληνικό Φροντιστήριο , σε ποικίλες εκδοχές , Κρατικό , Ιδιωτικό , Κοινωνικό , Συνεταιριστικό , Μετοχικό και Πολυμετοχικό , σε χαλεπούς καιρούς , αποδεικνύει την εκπαιδευτική του αναγκαιότητα και αξία . Ουδείς πλέον το αμφισβητεί και όλοι προστρέχουν στις υπηρεσίες της Απογευματινής Παιδείας … Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον , παιδαγωγικό και επιχειρηματικό , την πορεία 10 νέων Φροντιστηρίων του Ομίλου μας που εισέρχονται με αξιώσεις επιτυχίας στον ανταγωνισμό της αγοράς με πιστοποιημένες δομές συνεργατισμού και νομιμότητας . Παρατηρώ επιπροσθέτως πολλά νέα αυτόνομα Φροντιστήρια που κέρδισαν το μαθητικό κοινό με δυναμικά καθηγητικά σχήματα και καινοτόμα προγράμματα . Ανακαλύπτω καθημερινά την διάθεση της δημιουργικής ρήξης και της μετεξέλιξης σε πολλά σχήματα που συναθροίζουν την στασιμότητα και την κόπωση δεκαετιών . Θλίβομαι για τα Φροντιστήρια σπουδαίων Δασκάλων και καλών Φίλων που αναστέλλουν την λειτουργία των μονάδων τους . Ενοχλούμαι βαθύτατα από τον αθέμιτο ανταγωνισμό εκείνων που δεν εκδίδουν στο ακέραιο τις αποδείξεις της κοινωνικής τους υποχρέωσης … Σε μια αγορά διδάκτρων κάτω του κόστους με πενιχρές και εικονικές αντιμισθίες καθηγητών , τις οποίες μερικοί επιτήδειοι μερικώς ασφαλίζουν , οι οργανωμένες επιχειρήσεις οφείλουν να κάνουν πράξη την αυτορρύθμιση της πλήρους νομιμότητας . Να απομονωθούν οι λογικές της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής και των γραφικών τροχονόμων του ανταγωνισμού που μας θυμίζουν τις πρακτικές της αληθινής παραπαιδείας … Ο Φροντιστηριακός Χώρος οφείλει να διεκδικήσει αταλάντευτα την επιχειρηματική του νομιμοποίηση με την ίδια θέρμη που επέβαλε την παιδαγωγική και εκπαιδευτική του αναγνώριση .

Η μεγάλη πλειονότητα των μαθητών που ετοιμάζονται να συμμετάσχουν στις εισαγωγικές εξετάσεις σταματά τα μαθήματα «του υπουργείου» μετά τις εορτές του νέου έτους. Από τον Μάρτιο και μέχρι τις εξετάσεις, ούτε που πατούν στα σχολεία τους. Χρησιμοποιούν όλον τον διαθέσιμο χρόνο για να βελτιώσουν τη μηχανιστική προετοιμασία τους. Κυρίως όμως εντατικοποιούν φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα, αυξάνοντας τρομακτικά την οικονομική επιβάρυνση της οικογένειας. Γιατί πρέπει να πληρώνει ο πολίτης δύο φορές για το ίδιο αποτέλεσμα; Μία το σχολείο μέσω των φόρων και μία μέσω της ιδιωτικής καθηγητικής φροντίδας ; Οσοι μάλιστα έχουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά λύκεια, πληρώνουν τρεις φορές ! Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί πιο απλές λύσεις. Για παράδειγμα, το κράτος θα δίνει σε όλους μια επιταγή με το ίδιο ποσό .  Αυτό που προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός για το κόστος εκπαίδευσης της Γ΄ Λυκείου . Και θα αφήνει τον καθένα να επιλέξει την εκπαίδευση που επιθυμεί … (ένα άρθρο στην “Καθημερινή”)

Κάθε φορά που η συντεταγμένη έκφραση των Ελλήνων Φροντιστών διοργανώνει ή συμμετέχει σε ένα Παγκόσμιο Συνέδριο των Δασκάλων που διδάσκουν στα ανά την Υφήλιο Φροντιστήρια νοιώθω μια ακραία εκδικητική, ποδοσφαιρικού χαρακτήρα, ηδονή για τους δύσμοιρους και τους αδαείς όλων των αποχρώσεων οι οποίοι χωρίς ιδιαίτερες Σκέψεις και Επισκέψεις αποφάσισαν ότι το Φροντιστήριο είναι μια εγχώρια εκπαιδευτική ανωμαλία . Τους θυμάμαι όλους με τα μικρά τους ονόματα “πολιτικούς”, πολιτευτές, δημοσιολόγους και δημοσιογράφους και με το πάθος της προσωπικής μου ενασχόλησης με την Ανατροπή ενός ακόμα Ελληνικού Μύθου θα επιθυμούσα την προσαγωγή τους στα Συνέδρια μας. Οι εκπαιδευτικές ανάγκες και τα ανοιχτά σύνορα στην παγκόσμια παιδεία επιβάλλουν την άμιλλα της γνώσης και περιορίζουν το μονοπώλιο της κρατικής και ομοιόμορφης αμάθειας.Τα κοινωνικά συστήματα αυτορρυθμίζονται και αυτοαξιολογούνται ιδίως όταν οι κρατούντες επιβάλλουν κανόνες διάκρισης των αρίστων και παρέχουν ίσες ευκαιρίες για όλους αναγνωρίζοντας την δημιουργική συμβολή της ιδιωτικής συνιστώσας στην Παιδεία.