Τα φροντιστήρια , έχοντας ως κύριο ρόλο την προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις , απευθύνονταν αρχικά στους τελειόφοιτους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης . Σταδιακά αυτή η πρακτική διευρύνεται σε όλο και μικρότερες ηλικίες, με αποτέλεσμα το φροντιστήριο , από μέσο υποστηρικτικό να μετατρέπεται σε θεσμό ανταγωνιστικό του σχολείου , που κάποτε το υποκαθιστά (οι μαθητές στη Γ΄ Λυκείου δεν πάνε στο σχολείο για να πάνε φροντιστήριο) , ενώ παράλληλα ενισχύει (αν δεν επιβάλλει) ένα συγκεκριμένο πρότυπο διδασκαλίας και μάθησης βασισμένο στην απομνημόνευση και τη μηχανιστική σχέση με τη γνώση . Αυτή η ισχυρή αλληλεξάρτηση παιδείας και παραπαιδείας γίνεται ακόμα πιο προβληματική , αν σκεφτούμε ότι σε μεγάλο βαθμό είναι οι ίδιοι εκπαιδευτικοί που τροφοδοτούν και τα δύο συστήματα . (άρθρο για την Παιδεία το Λύκειο και τις Εξετάσεις της Νέλλης Ασκούνη στην Αυγή)