Ο Μιχάλης με τη γνωστή του ευστοχία διατυπώνει καθαρό λόγο και προτάσεις με ιδιαίτερη αξία και χρησιμότητα για τους μαχόμενους Φροντιστές που δεν αναμένουν το μάννα εξ ουρανού, αλλά προετοιμάζουν το μέλλον της εκπαιδευτικής τους προοπτικής. Οι προτάσεις του συνοδεύονται από τις ευχές του, τις οποίες όλοι μας με επίγνωση της προσφοράς του, με ιδιαίτερη θέρμη ανταποδίδουμε. Τα υπόλοιπα «εν πλω» προς την Πορτογαλία για την Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη των Φροντιστών. Δείτε το μήνυμα του με προσοχή και προσωπική περίσκεψη άμεσης και θετικής αποδοχής.
Γεια σας συνάδελφοι.
"Η Κυβέρνηση συστήνει, μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου 2011, μια ανεξάρτητη ειδική ομάδα εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση) και της αποτελεσματικότερης χρήσης πόρων." Η πιο πάνω φράση περιέχεται στο τελευταίο, "επικαιροποιημένο" μνημόνιο (σελ. 43). Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου. Γιατί εκεί βλέπω μια τεράστια ευκαιρία: Να διεκδικήσει ο κλάδος, όχι μόνο την ανάδειξη αλλά και την κατοχύρωση του ρόλου του. Γιατί, όταν η συζήτηση έρχεται στο πεδίο της αποτελεσματικότητας, τότε οι φροντιστές παίζουν στο δικό τους γήπεδο (και το 1433 μπορεί να το πιστοποιήσει αυτό με τον πλέον, διεθνώς, αναγνωρίσιμο και αδιαμφισβήτητο τρόπο). Κατά τη γνώμη μου, αυτές οι ελάχιστες λεξούλες θα μπορούσαν να εκφράζουν την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης (η οποία έχει υπογράψει το κείμενο), να διαθέτει (τώρα και για πάντα) τα κονδύλια της ενισχυτικής διδασκαλίας και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης, με κριτήρια ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Να αναθέσει την υλοποίηση του έργου σε αυτούς που μπορούν να το επιτελέσουν με τον καλύτερο τρόπο, προς όφελος της δημόσιας εκπαίδευσης. Και αυτοί είναι οι φροντιστές. Διαβάζω ξανά και ξανά τη φράση και βλέπω μια μοναδική ευκαιρία. Όχι για να γίνουμε εμείς δικαιούχοι κρατικού χρήματος (αυτό, όχι μόνο με αφήνει παγερά αδιάφορο, αλλά με βρίσκει και κατηγορηματικά αντίθετο). Μα για να στηρίξουμε τις οικογένειες που μας εμπιστεύονται, να (ξανα)φωνάξουμε τις θέσεις μας για την έννοια και το χαρακτήρα του "δημόσιου αγαθού" της εκπαίδευσης, για να υπογραμμίσουμε την αυτόβουλη καινοτομία μας να πιστοποιήσουμε την εξειδίκευση και την αποτελεσματικότητα της εργασίας μας. Εντέλλει, για να προσπαθήσουμε να προσδιοριστούμε και τυπικά ως αυτό που, κατ` ουσίαν, είμαστε, εδώ και έναν αιώνα: Πολύτιμος συνεργάτης και βασικός πυλώνας της δημόσιας εκπαίδευσης. Όμως… αυτά τα "διαβάζω" εγώ… Σημασία έχει τι διαβάζετε (και, κυρίως, τι προτίθεστε να κάνετε) εσείς, που είστε οι θεσμικοί εκπρόσωποι του κλάδου. Εύχομαι ολόψυχα σε όλους καλές γιορτές, με υγεία και χαρά για σας και τους αγαπημένους σας.
Μιχάλης Αμοιραδάκης