Γεννήθηκε στην Κέρκυρα , στο χωριό Μελίκια της Λευκίμης , στην αυγή του εικοστού αιώνα . Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας . Διορίστηκε καθηγητής στη δημόσια μέση εκπαίδευση και δίδαξε με ιδιαίτερη ικανότητα και απόδοση εκατοντάδες μαθητές σε διάφορα γυμνάσια της χώρας . Στόχος και σκοπός της ζωής του ήταν η μόρφωση της ελληνικής νεολαίας . Ευαίσθητος στα κοινωνικά προβλήματα, λάτρης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δε μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από τους αγώνες του λαού για καλύτερη ζωή και ελπιδοφόρο μέλλον . Αυτή την ασυμβίβαστη στάση την πλήρωσε με απόλυση από τη θέση του , με συλλήψεις και εκτοπίσεις . Αλύγιστος, σταθερός δέχτηκε με ψηλά το κεφάλι όλες τις περιπέτειες .
Όταν αργότερα έγινε δυνατόν να εργαστεί πέρασε στο χώρο των φροντιστηρίων. Πριν το 1960 εργάστηκε στα «Φροντιστήρια Σαχίνη» που ήταν εγκαταστημένα στην οδό Σόλωνος . Στη συνέχεια ανοίγει τα «ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ» με συνεργάτη τον επίσης φιλόλογο καθηγητή Κώστα Τισσανάκη . Είναι φιλολογικό φροντιστήριο εγκαταστημένο στον πρώτο όροφο της πλατείας Κάνιγγος 15 . Αυτό λειτούργησε μέχρι το 1967 , όταν το έκλεισε η χούντα των συνταγματαρχών .
Από τις δύσκολες περιπέτειες της ζωής του η υγεία του είχε υποσκαφθεί . Η αδύνατη πια καρδιά του έσβησε στις 12 Μαρτίου 1977 . Τα τρία παιδιά του τιμούν τη μνήμη του . Μετά το θάνατό του γράφτηκαν επαινετικά σχόλια και βιογραφικά στοιχεία στο Ριζοσπάστη , ( Ρόζα Ιμβριώτη ) το Βήμα , ( Γιάννης Λουκάς ) και σε τοπικές Κερκυραϊκές εφημερίδες . (από μια ανάρτηση του Λευτέρη Τσίλογλου στο fb)