Με το Μονοκινητήριο των Αναταράξεων

Ένα συναρπαστικό τριήμερο ονειρικών πτήσεων , στο παρόν και το μέλλον , σε μέρη μαγικά και όμορφα μιας χώρας που επαναπροσδιορίζει και ιεραρχεί εκ νέου τις αξίες που χάσαμε … Εφηβικά ακροατήρια με ευήκοα ώτα , δημιουργικοί και ευρηματικοί δάσκαλοι που διακονούν το φροντιστήριο με προσήλωση στην παιδεία , γονείς με αγωνίες για το μέλλον των παιδιών τους και σπουδαίοι επαγγελματίες με αγάπη για το επάγγελμα που εξασκούν , όλοι μαζί μοιρασθήκαμε την αισιοδοξία του μέλλοντος που ανατέλλει . Στην Θεσσαλονίκη , διερχόμενος , είδα τον φίλτατο Φωτακίδη για λίγο λεπτά που ήταν αρκετά για να θυμηθούμε τα πολλά που μας συνδέουν . Ομιλία στην Κοζάνη και αυθημερόν επιστροφή , μάθημα το Σάββατο , πτήση με τον Ζαμπέλη για την Ζάκυνθο , εκδήλωση ΣΕΠ υψηλών προδιαγραφών με ένα ακροατήριο που επέμενε να εξαντλήσει και τις τελευταίες ώρες της μέρας , πρωινή επιθεώρηση της Προσομοίωσης στο νησί , μαγική χαμηλή πτήση για τα Μέγαρα με Πάϊπερ και πιλότο Φροντιστή τον Πάνο Μαρούδα . Στην Κοζάνη δεν κατάφερα να δω τον Μιχάλη και τον Νίκο και στην Ζάκυνθο τον Διονύση … Μέχρι να βρούμε Ουρανό … Άσε με να παραμιλώ … Αυτό το τραγούδι με τον δυνατό στίχο και με την υπέροχη φωνή της Γλυκερίας στριφογύριζε ασυναίσθητα στο μυαλό μου πετώντας με το μονοκινητήριο των αναταράξεων της ζωής μας .