Ευρηματική η σημερινή Καθημερινή μάς έδωσε την εικόνα των αποτελεσμάτων με τον εύστοχο όρο «πολικές βαθμολογίες». Στην ίδια εφημερίδα η Μαριέττα Γιαννάκου και ο Γιάννης Πανάρετος υπερασπίστηκαν τις επιλογές τους ενώ η προαναγγελία ότι το 2014 θα εφαρμοστεί νέο σύστημα εισαγωγής αντιμετωπίζεται ακόμα και από εμάς τους αθεράπευτα αισιόδοξους και καλοπροαίρετους με μειδίασμα και απορία • δεν φταίνε σύντροφοι οι εξετάσεις και αν τα θέματα ήταν ευκολότερα ο συμπαθής τελευταίος των Μοϊκανών με βαθμολογικό βαλάντιο 0,9 μάλλον το ίδιο αποτέλεσμα θα είχε φέρει. Δείτε τις απόψεις και το σχετικό ρεπορτάζ.
Η Μαριέττα Γιαννάκου ως υπέρμαχος της βάσης μίλησε για πολιτικές που χαϊδεύουν αυτιά …
Τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν εξέπληξαν τους στοιχειωδώς ορθολογιστές και σκεπτόμενους αυτού του τόπου. Παρ’ ολίγον να περάσουν στο πανεπιστήμιο και αυτοί που δεν έδωσαν εξετάσεις. Ας μην ανησυχούν, όμως, διότι το 2013 η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υπόσχεται την ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ. Υποθέτω ότι τώρα θα γίνει και μια μελέτη για να δούμε σε ποιο βαθμό η κατάργηση της βάσης του 10 πέτυχε τους στόχους που είχαν τεθεί. Αλήθεια ποιους στόχους; Βέβαια για όσους έχουν ιδέα από ανώτατη εκπαίδευση, ξέρουν δηλαδή ότι ο χώρος αυτός συνεπάγεται την ανάπτυξη επιστήμης και έρευνας, είναι προφανής η διά των έργων κατάργηση της έννοιας της ανώτατης εκπαίδευσης, έννοιας που ισχύει στην Ευρώπη από τον 11ο αιώνα, όταν δημιουργήθηκε το πρώτο Πανεπιστήμιο της Ευρώπης, εκείνο της Bologna. Θα μου πείτε, τώρα θα ασχοληθούμε με το τι έλεγαν περί Επιστήμης και Πανεπιστημίων και Ανώτατης Εκπαίδευσης τον 11ο αιώνα; Εδώ είμαστε στον 21ο και στην Ελλάδα μας, όπου είσαι ό,τι δηλώνεις. Οι εξετάσεις για τα ΑΕΙ ασφαλώς πρέπει να αλλάξουν. Γι’ αυτό και από το 2006 όπως είχα δημόσια ανακοινώσει, το υπουργείο και το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας σε συνεργασία μελετούσαν τη διεθνή πραγματικότητα, ώστε να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος που θα αποδέσμευε το λύκειο από το εξεταστικό σύστημα. Την αποδέσμευση είχαν ζητήσει τα ΑΕΙ, οι οργανώσεις εκπαιδευτικών και τα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Σήμερα «είμαστε σε άλλη εποχή». Η οικονομική κρίση και η διεθνής επιτροπεία μας επιβάλλουν πολλά, αλλά μας «επιτρέπουν» και πολλά. Μας επιβάλλουν, π.χ. σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά μας «επιτρέπουν» να αγνοούμε τη διεθνή πραγματικότητα, την ανάγκη για υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και αριστεία, τον σεβασμό σε όλα τα επαγγέλματα και την ποιότητά τους και κυρίως την ισόρροπη ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού σε μια εποχή οικονομικής παγκοσμιοποίησης και σκληρότατου ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα. Μα θα μου πείτε, στην πολιτική το σημαντικότερο απ’ όλα, όπως συμβουλεύουν οι επικοινωνιολόγοι, είναι να υπόσχεσαι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Λέμε στους νέους που δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις ότι τους προσφέρουμε θέσεις ακόμα και αν δώσουν λευκή κόλλα και ξεχνάμε να τους θυμίσουμε ότι οι εξετάσεις για την ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι μόνο για να εγγραφούν στα ανώτατα ιδρύματα, αλλά και για να διαπιστώσουμε αν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν και να περατώσουν τις σπουδές τους. Άλλωστε με το αν θα τελειώσουν ποιος ασχολείται; Αν θα έχουν ένα χαρτί στο χέρι που δεν θα σημαίνει τίποτα, ποιος έχει απάντηση; Αυτό που έχει σημασία για «το σύστημα» είναι ότι μέχρι τότε θα «βολευτούν» πολλές καταστάσεις. Θα έχουμε περισσότερους φοιτητές και λιγότερους ανέργους, θα δουλεύουν οι υπηρεσίες ενοικίασης και τροφοδοσίας της περιφέρειας (αφού χάσαμε τα στρατόπεδα, τώρα τι μας μένει;) και θα περηφανεύονται οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι για την αγάπη τους στον λαό, αφού καταργήθηκε το άβατο του 10 στα ΑΕΙ. Για όλα αυτά ανεξάρτητος παρατηρητής του 2020 θα καταγράψει τα συμπεράσματά του. Το ερώτημα είναι αν θα τον ακούσουν σ’ ετούτη τη χώρα και αν θα καταλάβουν ότι οι πολιτικές του σήμερα, που χαϊδεύουν τ’ αυτιά και προσφέρουν φρούδες ελπίδες στη νεολαία, θα καταδικαστούν οριστικά και θα ανοίξουμε όλοι μαζί ένα παράθυρο στο μέλλον.
Η ουσία πάντως είναι μία, πότε θα πάψουμε να ρωτάμε τι θα κάνει η πατρίδα μας για εμάς, δηλαδή το κράτος και οι πολιτικοί, και θα αποφασίσουμε ότι το σημαντικό και υποχρέωσή μας είναι το τι προσφέρουμε εμείς για την πατρίδα μας.
Ο Γιάννης Πανάρετος ως υπέρμαχος της κατάργησης της βάσης μίλησε για τον φόβο της στρουθοκαμήλου …
Φοβάμαι ότι το όλο ζήτημα της βάσης του 10 είναι ένας στρουθοκαμηλισμός. Αποτελεί την επιφανειακή αντιμετώπιση του βαθύτερου ζητήματος του ποια θέλουμε να είναι η φυσιογνωμία του πανεπιστημίου: μαζική και ανοιχτή ή επιλεκτική και περιορισμένη;
Επί 30 χρόνια, η σταθερή επιλογή είναι η πρώτη, και βάσει αυτής ιδρύονταν τμήματα, προσλαμβάνονταν καθηγητές και δημιουργούνταν θέσεις για φοιτητές. Είναι λοιπόν φυσικό ότι, από ένα σημείο και μετά, οι διαρκώς αυξανόμενες θέσεις δεν θα μπορούσαν να γεμίζουν με «αριστούχους».
Δεδομένης αυτής της σταθερής επιδίωξης, είναι παραλογισμός να ξοδεύουμε τα χρήματα του φορολογούμενου για να δημιουργούμε και να συντηρούμε τις θέσεις και μετά να τις κρατάμε κενές με τεχνητές ρυθμίσεις ώστε να εμφανιζόμαστε «αυστηροί» με οφθαλμαπάτες αξιοκρατίας. Μάλιστα, με την απουσία αξιόπιστης ενδιάμεσης μετα – λυκειακής βαθμίδας δεν προσφέρουμε καμία εναλλακτική στους νέους που κρατάμε εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σπρώχνοντάς τους στα φροντιστήρια, στο εξωτερικό ή στα ιδιωτικά κολέγια. Μιλάμε για 20.000 νέους που πέρυσι είχαν μόνο αυτές τις επιλογές. Η ειρωνεία είναι ότι όταν τους στέλνουμε στα κολέγια, τους κρίνουμε στη συνέχεια άξιους για να τους απονέμονται επαγγελματικά δικαιώματα.
Ενα σοβαρό κράτος δεν μπορεί να κοροϊδεύει τους πολίτες του και να τους στέλνει και τον λογαριασμό. ΚΑΙ μαζική ΚΑΙ επιλεκτική ανώτατη εκπαίδευση δεν γίνεται. Αν θέλουμε να υπάρχει σαφής ποιοτικός πήχυς, αυτό απαιτεί συνθήκες ανταγωνισμού μέσω μιας μείωσης της «έκτασης» της ανώτατης εκπαίδευσης. Και αν θέλουμε μια τέτοια μείωση να μην πλήξει την κοινωνική κινητικότητα και όσους προέρχονται από μη προνομιούχο υπόβαθρο, χρειάζεται μια αξιόπιστη ενδιάμεση βαθμίδα μετα-λυκειακής εκπαίδευσης χωρίς στεγανά. Καλό είναι όσοι με απλουστευτικά επιχειρήματα συντάσσουν πολεμικές ενάντια στην κατάργηση της βάσης του 10, να πάρουν θέση αν είναι κατά της μαζικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αν είναι, ας το προτείνουν. Αν δεν είναι ή δεν έχουν το πολιτικό θάρρος να το πουν ανοιχτά, ας πάψουν τουλάχιστον να στρουθοκαμηλίζουν.
Ο Απόστολος Λακασάς έδωσε το στίγμα των προβληματισμών και των προθέσεων …
Κατάντια! Στη σημερινή εποχή, όπου απαιτείται η Ελλάδα να γυρίσει σελίδα βασιζόμενη στην Παιδεία -τον ισχυρότερο αναπτυξιακό πυλώνα κάθε αναπτυγμένης χώρας- στα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ εισήχθησαν υποψήφιοι με μέσο όρο κάτω από τη μονάδα. Ο πήχυς της υποβάθμισης στάθηκε στο 0,9, που ήταν ο βαθμός του τελευταίου εισακτέου στα ΤΕΙ και στο 2,3 του τελευταίου εισακτέου (ήταν περσινός απόφοιτος που απλώς εκμεταλλεύθηκε φέτος την κατάργηση της βάσης και εισήχθη χωρίς εξετάσεις!) στα πανεπιστήμια. Συνολικά, σε 114 τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ ο τελευταίος υποψήφιος είχε βαθμό ή μόρια πρόσβασης κάτω από τη βάση.
Η εικόνα αυτή, που εκθέτει διεθνώς τη χώρα και ενισχύει την απορία της κοινής γνώμης για τη λειτουργία άχρηστων ΑΕΙ με πολύ υψηλό κόστος, αποτελεί κόλαφο για την κυβέρνηση, η οποία από φέτος κατήργησε τη βάση του 10, που είχε καθιερωθεί το 2006, επί υπουργίας Μαριέττας Γιαννάκου.
Από την άλλη, οι «πολικές βαθμολογίες» δίνουν την ευκαιρία για να ξεκινήσουν μεταρρυθμίσεις. «Προχωράμε σε αλλαγές σε βάθος, σε θεσμική μεταρρύθμιση και χωροταξική αναδιάρθρωση στην ανώτατη εκπαίδευση. Το θέμα ετέθη την Τρίτη στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο. Το κείμενο για τη διαβούλευση θα δοθεί στα τέλη Σεπτέμβρη. Θα υπάρξει περίοδος συζητήσεων με την πανεπιστημιακή κοινότητα, με τα Τεχνολογικά Ιδρύματα, με τους κοινωνικούς φορείς, με όλη την κοινωνία, γιατί το θέμα των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ δεν αφορά μόνο όσους συμμετέχουν σε αυτά. Και ο στόχος είναι στις αρχές της επόμενης χρονιάς να υπάρχει νομοθετική ρύθμιση» τόνισε χθες η υπουργός Παιδείας κ. Αννα Διαμαντοπούλου.
Ειδικότερα, από το 2014 θα εφαρμοσθεί νέο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Οι αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής θα συνδυαστούν με μεταρρύθμιση τόσο της ύλης όσο και των μαθημάτων στο λύκειο. Θα καθιερωθεί το Εθνικό Απολυτήριο, για την απόκτηση του οποίου οι τελειόφοιτοι θα συμμετέχουν σε εξετάσεις, αλλά στη διαμόρφωση του βαθμού του θα υπολογίζονται και οι επιδόσεις τους σε εργασίες. Με βάση το Εθνικό Απολυτήριο οι απόφοιτοι θα δηλώνουν τις σχολές ΑΕΙ στις οποίες επιθυμούν να εισαχθούν και κατόπιν θα συμμετέχουν σε πανελλαδικές εξετάσεις σε 4 μαθήματα (από 6 σήμερα) και με μικρότερη ύλη. Ταυτόχρονα, θα ενισχυθεί ο ρόλος των πανεπιστημίων στην επιλογή των εισακτέων. Σε όσες σχολές (κυρίως ΤΕΙ) οι αιτήσεις είναι λιγότερες από τις προσφερόμενες θέσεις, οι υποψήφιοι θα εισάγονται χωρίς εξετάσεις με μόνο κριτήριο το Απολυτήριο Λυκείου.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», θα αρχίσει ο ανασχεδιασμός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με καταργήσεις τμημάτων. Ηδη φέτος σε 25 τμήματα ΤΕΙ και τρεις ξενόγλωσσες φιλολογίες υπήρξαν κενές θέσεις. Συνολικά έμειναν 4.108 κενές θέσεις, ενώ το 2009 είχαν μείνει 20.390 κενές θέσεις. Τα 25 αυτά τμήματα ΤΕΙ είναι πρώτα στη λίστα των προς κατάργηση τμημάτων. Ταυτόχρονα, τα ΤΕΙ θα συνδεθούν με τη δευτεροβάθμια και την τεχνολογική μεταλυκειακή εκπαίδευση. Επίσης, αλλαγές προωθούνται στην επαγγελματική εκπαίδευση. Εξετάζεται το ενδεχόμενο κατάργησης της δυνατότητας που έχουν οι απόφοιτοι για εισαγωγή στα ΑΕΙ. Τέλος, από το 2011 θα περιοριστεί η χρονική διάρκεια των εξετάσεων και ο αριθμός των εμπλεκομένων. «Φέτος λειτούργησαν 2.020 διαφορετικές επιτροπές εξετάσεων. Το σύνολο των ατόμων που απασχολήθηκαν στις επιτροπές αυτές ήταν 30.165» ανέφερε ο υφυπουργός κ. Ι. Πανάρετος.
Τι απ’ όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν αναρωτιόμαστε εμείς; Στο ίδιο έργο θεατές …