Ο "Βροχοποιός" που με τις μαγικές του ικανότητες φέρνει την πολυπόθητη βροχή είναι μία εξέχουσα μορφή στους θρύλους και την παράδοση των Ινδιάνων της Αμερικής. Χωρίς τον βροχοποιό, οι άνθρωποι αδυνατούν να επιζήσουν στο άνυδρο τοπίο των καιρών. Το νερό, ως κυρίαρχη χημική ένωση της ζωής, όταν απουσιάζει αφυδατώνει οργανικά και ψυχικά τους ανθρώπους. Διάβασα για τις ανάγκες ενός σεμιναρίου οτιδήποτε σχετικό με τους ψεύτικους "Βροχοποιούς" και τους μεσσίες στην προσπάθειά μου να αποδείξω ότι όλοι μας μπορούμε να γίνουμε βροχοποιοί ελπίδας, ανθρωπιάς και αγάπης σε μία απελπισμένη εποχή στην οποία η παιδεία είναι το μόνο όνειρο και η μόνη ελπίδα. Κάπως έτσι έφθασα και στο θέατρο "Κεντρικόν" στο μακρινό 1956 στο οποίο τα "Ιερά Τέρατα" του θεάτρου μας απέδωσαν το επίκαιρο έργο. Ο ρομαντισμός των διακοπών με τις ολονύκτιες αναζητήσεις τελείωσε και τα μπουμπουνητά της επερχόμενης βροχής δεν μειώνουν την αισιοδοξία μας γιατί εμείς oρίζουμε την ευτυχία στον αγώνα της ζωής. Καλό φθινώπορο σε όλους τους καλούς φιλους του ιστολογίου.