“Φίλε Γιώργο έγραψα το παρακάτω σχόλιο στο εν λόγω άρθρο αλλά δυστυχώς ο περιορισμός του 700 χαρακτήρων με ανάγκασε να το στείλω τμηματικά . Το παραθέτω εδώ ολόκληρο .” Ο Μιχάλης εν Καλάμαις ή αν το προτιμάτε ο φίλτατος παιδιόθεν συνάδελφος κ. Δημητρακόπουλος στέλνει την δική του απάντηση στο άρθρο του κ. Ιγνατίου αναφορικά με την ύλη και τα φροντιστήρια …
Κύριε Ιγνατίου θα ήθελα να ρωτήσω με ποιο τρόπο βρήκατε ότι η υλη στο Λύκειο είναι υπέρογκη και άρα δυσβάστακτη για τους μαθητές . Την συγκρίνατε με την υλη των Λυκείων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, την μετρήσατε σε σελίδες , κεφάλαια , ασκήσεις κλπ και βρέθηκε ογκωδέστερη ; Βασιστήκαμε σε κάποια μελέτη για αυτό το συμπέρασμα κι αν ναι ποια είναι αυτή ; Προσέξτε, δεν ρωταω με εριστική διάθεση, αλλά πραγματικά θα ήθελα να έχω αυτή την πληροφορία, ώστε να ξέρω τι μου γίνεται στην δουλειά μου. Η μόνη μελέτη που ξέρω για τα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευσης, έχει εκπονηθεί αρκετά χρόνια πριν, αλλά είναι ενδεικτική του τι ισχύει και είναι η μελέτη του καθηγητή Αλαχιώτη, που χρημάτισε πρόεδρος του Π.Ι. Νομίζω ότι είναι χρήσιμο να της ρίξετε μια ματιά… Για το φιλανδικό μοντέλο, το μόνο που έχω να πω είναι ότι υπάρχει μια τεράστια παρεξήγηση, που μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι δεν τα λέμε όλα όπως έχουν. Πριν ένα χρόνο περίπου στο τεύχος της Κυριακής 11 Σεπτεμβρίου 2011 στο περιοδικό «Κ» της Καθημερινής, που δυστυχώς δεν υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή , ο Θοδωρής Μανίκας γράφει ένα άρθρο για τους Φιλανδούς μαθητές, τα φροντιστήρια που κάνουν για να μπουν στο Πανεπιστήμιο , και βεβαία απομυθοποιεί το «ίνδαλμα» της εκπαιδευτικής κοινότητας . Το έχω αναπαράγει φωτογραφικά . Διαβάστε το . Αξίζει τον κόπο . Τέλος θα ήθελα μιας και πιάσαμε όλο αυτό το ζήτημα να επισημάνω το εξής : η υλη στο μάθημα της Φυσικής που εγώ τουλάχιστον διδάσκω 26 χρόνια και πιστέψτε με έχω γνώση , είναι μικρή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα απαράδεκτα θέματα που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια . Να εξηγηθώ . Στην πολιτική της ελάσσονος προσπάθειας που εφαρμόζει το Υπουργείο Παιδείας υπακούοντας σε ένα άνευ όρων λαϊκισμό, φθάσαμε στο σημείο να εισάγονται οι μαθητές σε ανώτατες σχόλες έχοντας σαν ύλη πχ στη Φυσικής 3,5 κεφάλαια. Και βεβαία οι θεματοδότες της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων εξαντλώντας επί μια 10ετια τα θέματα, «πάνε» σε όλο και πιο περίπλοκα ερωτήματα, πολλές φορές στα όρια της διδακτέας ύλης, λειτουργώντας με ένα βυζαντινισμό χωρίς να το καταλαβαίνουν ούτε οι ίδιοι . Η λογική ότι σε όσο λιγότερη ύλη εξετάζονται οι μαθητές , τόσο περισσότερο θα καταπολεμάται η παραπαιδεία είναι τουλάχιστον αφελής . Προσωπικά είμαι υπέρ της άποψης ότι θα πρέπει να διδάσκουμε περισσότερη ύλη σε μικρότερο βάθος. Όλα αυτά όμως, δεν μπορούν να εξαντληθούν στα όρια ενός άρθρου και των σχολίων κάτω απ’ αυτό . Ειλικρινά πιστεύω ότι η άποψη που εκφράσατε μπορεί να έχει σαν αφετηρία την αγωνιά για το μέλλον των νέων αυτού του ερήμου τόπου , όμως μάλλον χρειάζεται ένα ξανακοίταγμα . Και εν πάσει περιπτώσει δεν φταίνε τα φροντιστήρια για το χάλι της εκπαίδευσης . Αλήθεια αν ακολουθήσατε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, σε ποιο φροντιστήριο πήγατε για να μπείτε στο πανεπιστήμιο ;