Δύσκολοι Καιροί

Οι καθυστερήσεις στην καταβολή των διδάκτρων είναι μεγαλύτερες από ποτέ, λένε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» φροντιστές, που επισημαίνουν επίσης ότι πολλοί μαθητές γράφτηκαν φέτος αρχές Νοεμβρίου για να γλιτώσουν τα δίδακτρα Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου. Αλλά και αυτοί έχουν μειωθεί. Οι περισσότερες οικογένειες κάνουν αιματηρές οικονομίες και περικοπές για να προετοιμάσουν καλύτερα τα παιδιά τους ώστε να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ομως πολλοί είναι εκείνοι, όπως λένε οι φροντιστηριούχοι, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, που δεν καταβάλλουν εγκαίρως τα δίδακτρα, ενώ άλλοι δίνουν τα μισά και «ξεχνούν» τα υπόλοιπα. Οπως επισημαίνει στην «Κ.Ε.» ο πρόεδρος των φροντιστών Αττικής Γ. Βαφειαδάκης, «επειδή τα φροντιστήρια δεν δίδουν πτυχία, δεν είναι εύκολο να διεκδικήσει κάποιος τα οφειλόμενα. Αλλωστε, οι φροντιστές είναι εκπαιδευτικοί. Αυτό σημαίνει ότι συχνά αντιμετωπίζουν τα οικονομικά προβλήματα των οικογενειών με κατανόηση, ιδιαίτερα αν οι μαθητές είναι καλοί και μπορούν να προχωρήσουν. Πολλοί γονείς έρχονται και ζητούν εκπτώσεις παρά το γεγονός ότι έχουν μειωθεί τα δίδακτρα τον τελευταίο καιρό. Αρχικά, το φαινόμενο το παρατηρούσαμε στις περιοχές με κατοίκους χαμηλών εισοδημάτων. Τώρα πια όμως το φαινόμενο γενικεύεται. Παρατηρούμε ότι πολλοί μαθητές εγγράφονται στα φροντιστήρια το Νοέμβριο για να γλιτώσουν τα δίδακτρα Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου. Μεγαλύτερη πάντως είναι η μείωση που έχουν υποστεί τα ιδιαίτερα μαθήματα, τα οποία εκατοντάδες μαθητές έχουν πλέον διακόψει». Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας (ΟΕΦΕ), στην Ελλάδα υπάρχουν 2.300 φροντιστήρια από τα οποία 750 βρίσκονται στην Αθήνα, ενώ οι μαθητές τους ανέρχονται σε 150.000 το χρόνο. Οι μισοί από αυτούς πηγαίνουν στην τρίτη τάξη. Η κατανομή των μαθητών είναι 65 ανά φροντιστήριο, εκπαιδευτικοί που διδάσκουν σε αυτά ανέρχονται σε 20.000, ενώ τα φροντιστήρια αποδίδουν φόρους που αναλογούν σε ετήσιο τζίρο 162 εκατ. ευρώ . Στα φροντιστήρια της βόρειας Ελλάδας, οι μαθητές έχουν αρχίσει να μειώνται σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι στην Κρήτη και τη νησιωτική χώρα.Οι φροντιστές στην πλειονότητά τους έχουν μειώσει τα δίδακτρα μέχρι και 20%. Παρ’ όλα αυτά, όπως λένε, εξακολουθούν να είναι πολλοί εκείνοι που δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Στα φροντιστήρια σήμερα πλέον παραμένουν, συνήθως, οι καλοί μαθητές που έχουν ελπίδες και στόχους να εισαχθούν στα πανεπιστήμια. «Το πιο λυπηρό απ’ όλα όσα έφερε η οικονομική κρίση», λέει ο Γ. Βαφειαδάκης, «είναι ότι σταματούν το φροντιστήριο μαθητές που, με λίγη βοήθεια, θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την εισαγωγή τους σε μια καλή σχολή πανεπιστημίου ή ΤΕΙ. Ετσι δημιουργούνται επιπλέον ανισότητες». Η ανάγκη για το φροντιστήριο, όπως υποστηρίζουν μαθητές και γονείς, ότι πηγάζει από τις ελλείψεις του δημόσιου σχολείου και είναι γέννημα της αποτυχίας των εκπαιδευτικών συστημάτων της χώρας. Πολλοί πιστεύουν ότι το φροντιστήριο είναι «ελληνικό φαινόμενο», αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τέλος Οκτωβρίου, έγινε στη Βιέννη ένα συνέδριο όπου συμμετείχαν φροντιστές από όλο τον κόσμο. Ενδιαφέρον έχουν τα στοιχεία για τα φροντιστήρια σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, στην Τουρκία λειτουργούν 4.000 φροντιστήρια όπου φοιτούν τρία εκατομμύρια μαθητές και ο μέσος αριθμός μαθητών ανά φροντιστήριο είναι 1.000 παιδιά. Ακόμη και οι ενορίες διαθέτουν φροντιστήρια στις ΗΠΑ, λέει ο Γ. Βαφειαδάκης, που προσθέτει ότι εκεί τα παιδιά ξεκινούν απ’ το δημοτικό. Στις ΗΠΑ όμως, λόγω των φυλετικών προβλημάτων, γίνονται και πολλά ιδιαίτερα φροντιστήρια που κοστίζουν από 50 – 80 δολάρια την ώρα. Στη Γερμανία, «ευδοκιμούν» τα ιδιαίτερα μαθήματα. Μάλιστα υπάρχει κουπόνι εκπαίδευσης που παρέχει το κράτος από τις αρχές του 2011. Το 47% των μαθητών παρακολουθεί μαθηματικά, το 28% ξένες γλώσσες, το 18% φιλολογικά. Οι ώρες παρακολούθησης, όμως, δεν ξεπερνούν τις 4 εβδομαδιαίως. Στην Κύπρο υπάρχει ο θεσμός του «πολυφροντιστηρίου», που γίνεται ακόμη και για επαγγελματική κατάρτιση. Υπάρχουν και κρατικά φροντιστήρια παράλληλα με τα ιδιωτικά. Οπως επισημαίνει ο Γ. Βαφειαδάκης, στη Γαλλία, όπου είναι διαδεδομένος ο θεσμός των φροντιστηρίων, το 50% της δαπάνης εκπίπτει από το φόρο που πληρώνουν οι οικογένειες, ενώ ανεπτυγμένα μοντέλα φροντιστηρίων έχουν και οι ανατολικές χώρες. Την «πρωτιά» στα φροντιστήρια παγκοσμίως κατέχει η Ιαπωνία, ενώ ακολουθούν οι ΗΠΑ, η Κορέα και η Τουρκία.