Το πείραμα με τα κουπόνια παιδείας από τα ΙΕΚ που δρομολογεί το υπουργείο Παιδείας, χρηματοδοτώντας, ουσιαστικά, δημόσια αλλά και ιδιωτικά Ινστιτούτα μέσω της κάλυψης των σπουδών ενός έτους για κάθε σπουδαστή προκαλεί το ενδιαφέρον της Άννας Ανδριτσάκη στην Ελευθεροτυπία. Η ιστορική και σπουδαία εφημερίδα, που κινδυνεύει να αφανισθεί παρά το γεγονός ότι γενναίως χρηματοδοτήθηκε από τον κρατικό κορβανά της μεταπολίτευσης, δεν βλέπει με καλό μάτι τα κουπόνια. Δείτε το ρεπορτάζ που καταλήγει στην καταδίκη κοινωνικών μέτρων υπέρ των αδυνάτων τα οποία ενοχλούν κρατικοδίαιτα μέσα και αδρά επιδοτούμενους συνδικαλιστές που κόπτονται κατά τα άλλα για την ισότητα των εκπαιδευτικών ευκαιριών.
Το κράτος δεν δίνει χρήματα στο σχολείο αλλά στο μαθητή, ο οποίος επιλέγει ανάμεσα σε δημόσια και ιδιωτικά ιδρύματα. Στο σκληρό ανταγωνισμό, τα πρώτα είναι εκ προοιμίου καταδικασμένα Με την παροχή 44 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2011-2015 σε παρόχους που θα ανταγωνιστούν σκληρά για να εξασφαλίσουν όσο γίνεται περισσότερους σπουδαστές, το υπουργείο εγκαινιάζει ένα σύστημα εκπαίδευσης που έχει κατηγορηθεί σκληρά και έχει ήδη οδηγήσει σε οδυνηρά αποτελέσματα για τη δημόσια εκπαίδευση. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, το κουπόνι αντιστοιχεί σε 734 ευρώ, ποσό που ισούται με τα δίδακτρα δύο εξαμήνων δημοσίων ΙΕΚ, ενώ για τα ιδιωτικά αποτελεί μέρος των διδάκτρων (που ποικίλλουν) και πάντως «δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από 734 ευρώ», τα οποία θα διατίθενται σε δύο δόσεις. Κάθε χρόνο θα χορηγούνται με το κουπόνι 14.000 καταρτιζόμενοι, οι οποίοι θα επιλέγονται με κριτήρια κοινωνικά, εισοδηματικά και γεωγραφικά αλλά και βάσει της ειδικότητας που έχουν επιλέξει. Για τις τελευταίες το υπουργείο ανακοίνωσε 20 ειδικότητες με τις οποίες οι καταρτιζόμενοι θα κερδίσουν επιπλέον 20 μονάδες. Αφορούν τουριστικές υπηρεσίες, τρόφιμα, περιβάλλον, αξιοποίηση φυτικού και ζωικού πλούτου, πληροφορική, οικονομία και διοίκηση, μηχανολογία – ηλεκτρολογία – ηλεκτρονική και λοιπές ειδικότητες. Όσο για τα κριτήρια, στα εισοδηματικά προβλέπεται, μεταξύ άλλων, το πλαφόν των 16.000 ευρώ πραγματικό ή τεκμαρτό εισόδημα του καταρτιζόμενου και 32.000 ευρώ των γονέων του σε περίπτωση που θεωρείται προστατευόμενο μέλος (υπάρχουν τρεις κατηγορίες με αντίστοιχο αριθμό μορίων). Στα δε κοινωνικά κριτήρια περιλαμβάνονται αναπηρία, έλλειψη γονέα, τριτεκνία-πολυτεκνία κ.ά. «Πενήντα έξι χιλιάδες σπουδαστές μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την ευκαιρία και να καλύψουν τα δίδακτρα ενός έτους για τα δημόσια ΙΕΚ ή ένα τμήμα των διδάκτρων των ιδιωτικών», δήλωσε η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, Φώφη Γεννηματά. Η εφαρμογή του θεσμού των κουπονιών σε χώρες όπως οι ΗΠΑ οδήγησε σε κλείσιμο εκατοντάδων δημόσιων σχολείων, σε ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και σε μαζικές απολύσεις, καταγγέλλουν οι διαφωνούντες, μεταξύ των οποίων η ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Λειτουργών Εκπαίδευσης).
Συνταγή Φρίντμαν
Σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο η χρηματοδότηση συγκεκριμένης κατηγορίας επιχειρηματιών αποτελεί ακόμη ένα βασικό σημείο των καταγγελιών από φορείς όπως το ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ. Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι πρόκειται για μια συνταγή που ανήκει στον Αμερικανό οικονομολόγο Μίλτον Φρίντμαν (γκουρού του νεοφιλελευθερισμού, του αχαλίνωτου καπιταλισμού) που εφαρμόστηκε αρχικά στη Ν. Ορλεάνη, αμέσως μετά τις καταστροφικές συνέπειες του τυφώνα Κατρίνα (2005). Οδήγησε στην πλήρη διάλυση του αμερικανικού δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης. Το κράτος δεν χρηματοδοτεί το σχολείο αλλά το μαθητή, ο οποίος μπορεί να επιλέξει μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού σχολείου. Με τα έσοδα αυτά το σχολείο καλύπτει μισθούς και άλλες ανάγκες και συνεπώς μπαίνει σ’ ένα σκληρό παιχνίδι ανταγωνισμού, με τα δημόσια να καταδικάζονται εκ προοιμίου.
Σημείωση του Ιστολογίου: Η παραπληροφόρηση σε όλο της το φασιστικό μεγαλείο δεν προσμετρά το εξαθλιωμένο εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ αλλά το γεγονός οτι εκεί τολμούν να κλείσουν σχολεία “στα οποία μερικοί ασυνείδητοι παράγουν τούβλα” κατά την ιστορική φράση ενος αριστερού Υπουργού της Παιδείας απο την καπιταλιστική Δύση. Η αχαλίνωτη βλακεία των κρατιστών μας μετέτρεψε σε μια κοινωνία ηλιθίων χωρίς κουπόνια λογικής .