Ο Χρήστος Μπάρδος από την Ρόδο γράφει μεταξύ πολλών άλλων αναφορικά με τις εκπτώσεις των διδάκτρων και τον αθέμιτο ανταγωνισμό. «Ξεκινάει μια καινούργια σχολική χρονιά με ελλείψεις σε βιβλία και καθηγητές δημοσίων σχολείων. Σίγουρα το βάρος της εκπαίδευσης θα το επωμιστούν, ξανά, τα οργανωμένα φροντιστήρια. Προσωπικά λοιπόν, δεν με ενδιαφέρει πόσο ανοργάνωτο είναι το δημόσιο σχολείο (ούτε έχω το δικαίωμα να το κρίνω αυτό, παρά μόνο σαν γονιός ) αλλά πόσο οργανωμένο είναι το δικό μου φροντιστήριο. Απαιτείται να οριοθετήσουμε τον τρόπο λειτουργίας των φροντιστηρίων μας και να βάλουμε όρια και κανόνες που δεσμευτικά πρέπει να ακολουθούνται από όλους. Δεν έχουμε ορίσει ποτέ προδιαγραφές διδάκτρων (τουλάχιστον το ελάχιστο ποσό ανά μαθητή ή ανά ώρα ή αν θέλετε ανά τμήμα ώστε να μετρηθεί και το πλήθος των μαθητών σε κάθε τμήμα ή ανά γεωγραφικό διαμέρισμα) με αποτέλεσμα να παρατηρείται σε ολόκληρη την Ελλάδα ξεπούλημα των διδάκτρων, δηλαδή, αθέμιτος ανταγωνισμός. Σε λίγο καιρό ο αντίπαλος δεν θα είναι τα παράνομα ιδιαίτερα αλλά ο συνάδελφος στο διπλανό φροντιστήριο.» Ο Κώστας Παπαγιαννούλης από το κλεινόν μαζί με τις ευχές του για τη νέα σχολική χρονιά επισημαίνει αναφορικά με προηγούμενη ανάρτησή μας.«Το να προτρέπουν κάποιοι τα αύρια να εκδιώξουν τα παθογενή σήμερα, μοιάζει με αμερικάνικη ταινία κολοσσού εταιρίας παραγωγής στην οποία οι πρωταγωνιστές υποδύονται αναρχικούς επαναστάτες κατά του σάπιου συστήματος, με ανατρεπτικό σενάριο και προβολή σε θεατές που υποστηρίζουν το σύστημα.»