΄΄Σε συνθήκες κρίσης όλα επαναδιατυπώνονται και επαναξιολογούνται. Η εκτεταμένη, αρκετές φορές αθέμιτη παραπαιδεία θα υποχωρήσει. Το ζήτημα είναι αν τα σημαντικά κενά εκπαίδευσης, που χρόνια τώρα καλύπτονται με την εξωσχολική αδρά πληρωνόμενη βοήθεια, θα καλυφθούν από μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης, συμμετοχικής προσφοράς και δράσης.΄΄ Το πρωϊνό μας σχόλιο στο παραπάνω απόσπασμα του Νίκου Φίλη στην σημερινή Αυγή είναι «ανήκω στη θεμιτή παραπαιδεία» . Η ερώτηση των ημερών όμως σύντροφοι είναι απλή : «Έχω την νομιμοποίηση της αριστερής αστυνομίας να καταγγείλω μια φιλόλογο σε εργατούπολη της Αττικής η οποία παρότι διορισμένη οργιάζει στο παράνομο υπόγειο της οικίας της ;» Η δική μου απάντηση είναι ανεπιφύλακτα θετική. Η επώνυμη καταγγελία στα τηλέφωνα των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών είναι μία αριστερή πράξη προσωπικής κοινωνικής υποχρέωσης . Ανεξάρτητα από την κατασταλτική βούληση των κρατιστών εμείς οφείλουμε την δημόσια διαπόμπευση των επιόρκων της μαύρης αγοράς της παιδείας. Οφείλουμε όμως πρωτίστως την δική μας νομιμότητα στην απόδοση των κοινωνικών φόρων . Κανένας διορισμένος ή αδιόριστος δεν έχει την ηθική νομιμοποίηση να παρέχει εκπαιδευτικές υπηρεσίες άνευ φόρων και εισφορών.
To ιστολόγιο ενός φροντιστή