Πριν αρκετά χρόνια στην καρότσα ενός πλανόδιου βιβλιοπώλη ξεφύλλισα ένα βιβλίο γεμάτο γνωμικά για τους ανθρώπους…Το αγόρασα γιατί υπήρχε μια φράση που την θεώρησα σοφή…
“Η μοίρα του καθενός μας είναι ο χαρακτήρας του…”
Λίγα χρόνια αργότερα ανακάλυψα ότι ο Ηράκλειτος χιλιάδες χρόνια πριν με την δύναμη του αρχαίου λόγου το είχε συμπυκνώσει σε τρεις λέξεις
“Ηθος Ανθρώπου Δαίμων”
Από αύριο και μέχρι τα μέσα του Ιούλη κάθε απόγευμα σκυμμένος πάνω στο μηχανογραφικό με τους υπέροχους και αγαπημένους μου μαθητές θα ψάχνουμε τον μυστικό συνδυασμό βαθμών και επιλογών που μετασχηματίζει το όνειρο σε πράξη…Η μετάβαση μόλις άρχισε… Η βαθμολογική συγκομιδή, η πρόγνωση των βάσεων, το αβέβαιο μέλλον της κοινωνίας, των σπουδών και των επαγγελμάτων της…Το τέλος αθωότητας πλησιάζει γι’αυτά τα υπέροχα πλάσματα που ξεχύνονται γεμάτα ορμή σ’ έναν κόσμο σκληρό και επικίνδυνο έτοιμο να συντρίψει τους ευαίσθητους και τους συναισθηματικούς.Η νέα αφετηρία της ζωής τους είναι έξω από την αυλή και τον προστατευσιμό του σχολείου και είμαι πεπεισμένος ότι το πλέον πολύτιμο εφόδιο στην άγνωστη συνάρτηση της θέσης και του χρόνου, θα’ ναι ο καλός τους χαρακτήρας και η αξιακή τους προσήλωση στην εργασία, την γνώση και την δημιουργία. Μελαγχολώ όταν αποχωρίζομαι τους συντρόφους μιας μάχης…