Σημεία για την Μαύρη Παιδεία
Με αφορμή την επαναστατική και μαξιμαλιστική ρητορική την οποία αναπτύσσουν εσχάτως διαγκωνιζόμενα συνδικάτα στον χώρο της αποκαλούμενης μη τυπικής Παιδείας, με ηθελημένη άγνοια των πραγματικών συνθηκών, αλλά και με δεδομένες τις παγιωμένες εργοδοτικές πρακτικές της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, με επίκληση μάλιστα της άλλης Παραπαιδείας και των Ιδιαιτέρων πρωτίστως , φαντάζει ρομαντικό να ελπίζουμε στην κοινό παρονομαστή μιας συναινετικής νομιμότητας . Για πολλοστή φορά ωστόσο θα περιγράψω τα προβλήματα και τις λύσεις.
Τα Φροντιστήρια και τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών , για ξεκινήσουμε εξ ιδίων, δεν έχουν προσχωρήσει ακόμα στον κανόνα της νομιμότητας. Η πολιτική της μισής απόδειξης θριαμβεύει και η εισφοροδιαφυγή της υποδηλωμένης εργασίας ομοίως . Εννοείται ότι αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση του υγιούς ανταγωνισμού.
Στον καμβά της Παραπαιδείας και τα Ιδιαίτερα Μαθήματα. Εργαζόμενοι σε Φροντιστήρια , Κέντρα Ξένων Γλωσσών , Δημόσια και Ιδιωτικά Σχολεία αλλά και πληθώρα νέων Επιστημόνων, αθλούνται ιδιαιτέρως σε μία αγωνιώδη προσπάθεια να αποκτήσουν ή να συμπληρώσουν εισόδημα . Κατανοητό για τους εκτός των τειχών και άθλιο για τους εντός που είναι και προκλητικοί . Παράνομο ωστόσο για Όλους παρά τα ιδεολογικά ελαφρυντικά που εκδίδονται από τις Συντεχνίες που υποθάλπουν το φαινόμενο .
Το πλέον ενδεικτικό της αλλοτρίωσης των εργασιακών ηθών είναι το γεγονός ότι Εργαζόμενοι στα Φροντιστήρια Καθηγητές αποδέχονται ασμένως και υπερηφάνως το κατώτατο διψήφιο ωρομίσθιο – μετά των αργιών και άνευ δώρων και επιδομάτων – και αρνούνται να παρακολουθήσουν την μαθηματική απόδειξη ότι το νόμιμο βασικό 45λεπτο συναθροίζει υψηλότερη αξία από το εν πολλοίς αδήλωτο 10ευρώ .
Στο κάδρο της εκπαιδευτικής παραοικονομίας ενδημούν και τα πάσης φύσεως Κέντρα Μελέτης για το Δημοτικό τα οποία ευημερούν χωρίς καμία εκπαιδευτική αδειοδότηση σε επίπεδο Υποδομών και προσόντων για τους Διδάσκοντες. Με την Πολιτεία να αρνείται στον ιδιωτικό τομέα μια υπηρεσία κρατικώς προσφερόμενη μέσω του Ολοήμερου και τις Συντεχνίες ανίκανες να απαντήσουν καταφατικά, ένεκα ιδεοληψιών που αποτυπώθηκαν και σε αναχρονιστικούς νόμους απαγόρευσης των Φροντιστηρίων στο Δημοτικό .
Το πολιτικό πρόβλημα της Χώρας στην εκπαιδευτική παραοικονομία του 70% έχει απλές λύσεις που ατυχώς ξεβολεύουν πολλούς . Η αναγνώριση επί παραδείγματι της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας στην μη τυπική εκπαίδευση σε ένα Έθνος Αδιόριστο που προστρέχει σε ψιχία μορίων θα περιόριζε την εκατέρωθεν παράνομη συνέργεια Εργοδοτών και Καθηγητών στην λογική του εφήμερου . Η αδειοδότηση των Κέντρων Μελέτης θα προστάτευε και την Κοινωνία από άσχετους και τους Εργαζόμενους Καθηγητές και Δασκάλους από το διοικητικό ωρομίσθιο . Το Εργόσημο που ισχύει εδώ και χρόνια θα νομιμοποιούσε την συναλλακτική ηθική των μαύρων ιδιαιτέρων . Και επιτέλους ως κοινό παρονομαστή όλων των παραπάνω θα ανέμενε κανένας την φορολογική ελάφρυνση των Γονέων που πληρώνουν τις υπηρεσίες της μη τυπικής , πλην όμως αληθινής , Παιδείας για να μην συναινούν ευκόλως στο οικονομικό έγκλημα. Κατά το παράδειγμα των Κουτόφραγκων .
Στην κατεύθυνση των παραπάνω αυτονόητων λύσεων μάλλον ανακαλύπτω ωριμότερες της άλλοτε αδιάλλακτες Συντεχνίες , σταθερά άτολμη την Πολιτεία και παντελώς απούσα την έκφραση των Φροντιστών . Εδώ περιέργως η Ατομική Ευφυΐα συναθροίζεται σε Συλλογική Βλακεία …