Παρακολουθώ με θλίψη τα τεκταινόμενα … Μεταξύ Φιλοσοφίας και Ποίησης χάνεται το στοίχημα ενός Αριστερού Ρεαλισμού … Θέλουμε ποιοτική Παιδεία για Όλους χωρίς όμως να τολμάμε να Αξιολογήσουμε τους Διδάσκοντες και τους Διδασκόμενους … Οι γραφικοί των Συντεχνιών είναι φιλοσοφικά πεπεισμένοι … Επετηρίδα , Ακώλυτη Προαγωγή και Ελεύθερη Πρόσβαση … Κρατική Παιδεία ως ένα κατώτατο εγγυημένο συσσίτιο … Για την Φιλοσοφική Αριστερά δεν υπάρχει η Ιδιωτική Παιδεία … Τα voucher και οι διατακτικές είναι οι δόλιες πρακτικές που οδηγούν στην Ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης … Το φιλοσοφικό ερώτημα παραμένει και μας αφορά Όλους … Θέλουμε να σώσουμε τις ιδεοληψίες μας ή την αλήθεια ; Από επαγγελματική και πολιτική διαστροφή παρακολούθησα λίγα χρόνια πριν την Πολιτική περί την Παιδεία του ΑΚΕΛ όταν ανέλαβε ο Χριστόφιας … Ο Μάριος των Κυπρίων Φροντιστών συχνά με ενημέρωνε και έμεινα πραγματικά εντυπωσιασμένος από τον τρόπο με τον οποίο η Κυπριακή Βουλή και το Υπουργείο της Παιδείας χειρίσθηκε με Ανοιχτό Μυαλό τα ζητήματα της Φροντιστηριακής Εκπαίδευσης αλλά και το θέμα των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων της Κύπρου τα οποία προσελκύουν χιλιάδες Ελλαδίτες προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς … Δεν θεωρώ λιγότερο Αριστερούς τους Κυπρίους του ΑΚΕΛ … Βεβαίως υπέπεσαν σε λάθη και παραλείψεις όπως υποπίπτουν όσοι Κυβερνούν … Η Κοινωνία μας έχει εθιστεί στην εύκολη τεχνική της ακύρωσης των μη Αρεστών Λύσεων … Μας έφταιγε η Τράπεζα και ο Βαθμός … Μας έφταιγαν τα Πειραματικά … Και δεν μας φταίνε τα Πειράματα περί την Ύλη , τα Βιβλία , το Εξεταστικό … Και δεν μας ενοχλεί η δυσοσμία του παρανόμως συναλλασσόμενου Σχολείου … Και εμείς οι Φροντιστές πως αντιδρούμε ; Τι είχες Γιάννη τι είχα Πάντα … Αντί να Συνδιαμορφώσουμε Συλλογικά και Δημοκρατικά Προτάσεις για την Παιδεία και την Κοινωνία είμαστε ακροατές ¨εμπιστευτικών ¨ μονολόγων χωρίς περιττές γραπτές διατυπώσεις και δεσμεύσεις … Περισσότερος και ουσιαστικότερος είναι ο διάλογος , με τις αναπόφευκτες υπερβολές του είναι αλήθεια , στην άτυπη σελίδα των Φροντιστών στο fb παρά στην Συνέλευση της … Ρώμης … Εδώ οι λαλίστατοι θεσμικοί σιωπούν … Διαβάζω ωστόσο στο fb , ένα μοναδικό κείμενο , για ετερόκλητες συμμαχίες της μιζέριας και εκπλήσσομαι … Ο συντάκτης ως θεσμικός οφείλει να κατονομάσει εαυτόν … Πρωτίστως … Γιατί αυτός εισήγαγε την μεθοδολογία του εκφυλιστικού φοιτητικού συνδικαλισμού στην επαγγελματική και επιστημονική μας κοινότητα … Να θυμίσω τον λυσσαλέο και επι προσωπικού πόλεμο στον Αμοιραδάκη … Να υπενθυμίσω ακόμα το πως ο Πετρόπουλος από το υπό του ιδίου ρηθέν ¨ … ο πιο πετυχημένος Πρόεδρος …¨ ανετράπη με συνοπτικές ένα μήνα αργότερα … Να υπογραμμίσω την συστηματική υπονόμευση του Αμπατζίδη τον οποίο ο ίδιος πρότεινε … Όλα αυτά δεν του δίνουν το δικαίωμα να ποινικοποιεί απόψεις δεδηλωμένων υποστηρικτών του Κοινού των Φροντιστών … Αλλά για το περίφημο Πρόβλημα της Αντίφασης θα επανέλθουμε …