Μου ζητήθηκε μια πρόταση με τις προδιαγραφές της Πανελλαδικής εξέτασης σε 4 μαθήματα και τη δυνατότητα επιλογής ενός πέμπτου μαθήματος το οποίο να οδηγεί και σε ένα δεύτερο επιστημονικό πεδίο. Η πρόταση μάλλον αρέσει. Σε κάθε περίπτωση η επιχειρούμενη μεταρρύθμιση στη μεταρρύθμιση είναι εμβαλωματική. Τα έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν από τα 14 στα 9 και ύστερα στα 6 μαθήματα. Οι επιδιορθώσεις ακυρώνουν μια κεντρική λογική που κυριάρχησε στο προηγούμενο σχέδιο. Ίσως εμείς να είμαστε οι παράξενοι. Μερικοί στην πολιτική ηγεσία τονίζουν ότι μαθητές, καθηγητές και γονείς έχουν ανασάνει από τις εξεταστικές ελαφρύνσεις και την απόσυρση της τράπεζας. Οι εξετάσεις δεν είναι πάντως φόροι. Το σύστημα που περιγράφουμε θα εγείρει ασφαλώς πολλές αντιρρήσεις. Και δύσκολα θα εφαρμοστεί σε εκατοντάδες μικρά περιφερειακά Λύκεια. Το πολιτικό επιχείρημα που θα διατυπωθεί πάντως είναι οραματικού τύπου. Το 2018 η πρόσβαση θα είναι ακώλυτη. Όπως έχουμε ξαναγράψει αναφορικά με την στάση των Φροντιστών προσωπικές θέσεις υπάρχουν, συλλογικές όχι. Μάλλον θα διατυπωθούν εκ των υστέρων. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.