Προσπαθώντας να οργανώσω και να ανανεώσω το ενημερωτικό υλικό των επικείμενων σεμιναρίων ΣΕΠ του “σκληρού Απρίλη” του ’13 διάβασα , σε ανακοίνωση μικρού πολιτικού σχηματισμού , τον εύστοχο παραλληλισμό των εκπαιδευτικών μας γεγονότων με το σχεδόν αναρχικό θεατρικό δρώμενο του Λουίτζι Πιραντέλο “Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε” . Το σχέδιο “Αθηνά” , το οποίο αναμφισβήτητα κινήθηκε σε επίπεδο προθέσεων στη σωστή κατεύθυνση , επικυρώνει την πλήρη ανεπάκεια του “κράτους των Αθηνών” . Σχεδιάσθηκε , καλώς κατά την δική μας θέση , από έναν ιδιωτικό φορέα γιατί το κράτος της παιδείας είναι και ανεπαρκές , παράλυτο και ανίκανο για κάθε σχεδιασμό . Είναι πρακτικά ανεφάρμοστο γιατί αντιδρούν οι επι μέρους συντεχνίες και οι “άρχοντες” διακτινισμένων τοπικών μικροσυμφερόντων . Οδηγεί ύστερα από αλλεπάλληλες και κωμικοτραγικές παλινωδίες στο αβασάνιστο συμπέρασμα ότι οι μαθητές μας , οι “Αγγελιαφόροι του Μέλλοντος” , δεν χρειάζεται να γνωρίζουν ποιές σχολές θα λειτουργήσουν την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά . Προφανώς δεν χρειάζεται να τρέφουν και καμία εκτίμηση για την αξιοπιστία μιας πολιτείας χωρίς πυξίδα και όραμα .