Κάθε Σάββατο εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον μαζί με τον πρωινό καφέ στα διάκενα των διδακτικών μας υποχρεώσεων η σελίδα της “Παιδείας” του Κόσμου του Επενδυτή ήταν μια καθιερωμένη εβδομαδιαία συναναστροφή. Παρά την ηλεκτρονική μας εποχή το άγγιγμα μιας εφημερίδας και η οσμή του μέλανα γραφίτη είναι μια ρομαντική πολυτέλεια. Η “Παιδεία” έδινε κάθε βδομάδα τον παλμό των τεκταινομένων και ήταν το βήμα πολλών επώνυμων απόψεων για τα εκπαιδευτικά δρώμενα. Συνειδητοποιώντας για δεύτερο συνεχόμενο Σάββατο την επί του χάρτου απουσία της “Παιδείας” καταμέτρησα τα προσωπικά μου άρθρα σε αυτήν τα οποία υπερβαίνουν τα 80 από το 2000 και εντεύθεν. Οι τίτλοι των άρθρων τους οποίους θα παραθέσω σε επόμενο σημείωμα αποτυπώνουν τις αγωνίες και τους προβληματισμούς των μάχιμων δασκάλων της φροντιστηριακής τάξης. Η ζωή όμως δεν είναι πάντα μια γραμμική συνέχεια γεγονότων. Η διακοπή της έκδοσης σηματοδοτεί το αναπάντεχο, το απρόβλεπτο αλλά και τη διαχρονική ανάγκη της ανανέωσης όλων μας. Ο συντάκτης της σελίδας, πάντως, συνεχίζει από το δημοσιογραφικό μετερίζι της ηλεκτρονικής έκδοσης των εργαζομένων και μαχητικά αναδεικνύει ζητήματα ηθικής και νομιμότητας στην πολύπαθη Παιδεία μας.
Προκλήσεις και Προσκλήσεις
Πληθωρικός και αγαπημένος συνάδελφος που συχνά οραματίζεται το παρελθόν, το οποίο έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, μας εγκαλεί για μειωμένη αντίσταση στις προκλήσεις των καιρών. Γιατί δεν γράφεις πια με την «επιθετική σου πένα» για τα μαύρα ιδιαίτερα, για το σκιώδες εργασιακό, για την ανάγκη μείωσης διδάκτρων και μισθών; Γιατί δεν καυτηριάζεις τις γελοιότητες της πολιτικής και της παιδείας και αναλώνεσαι σε μια «συντηρητική αντικειμενικότητα και αντικειμενικοφάνεια»; Το σύντομο μήνυμα ήταν μια πρόκληση του πρωινού καφέ η οποία μαζί με την επίσης πρωινή πρόσκληση των Γερμανών Φροντιστών στο ετήσιο συνέδριό τους στην Φραγκφούρτη στις 17 Μαρτίου είναι αφορμές νέων σκέψεων και καινούριων σχεδίων. Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι να μιλήσω ανοιχτά και ενάντια στην ιδεολογική τρομοκρατία των χρεωκοπημένων κρατιστών. Η αδυναμία αυτή με οδηγεί σε επιθετικές δράσεις και με μαγεύει η άλλοτε απαγορευμένη πολιτικά ιδέα ότι Έλληνες Φροντιστές θα συνυπέγραφαν στην Πόλη την ιδρυτική της Διεθνούς των Φροντιστών και ότι Γερμανοί Φροντιστές θα καλούσαν Έλληνα συνάδελφό τους για διάλεξη. Ο πρωινός καφές τελείωσε και ο διαλογισμός δίνει τη θέση του στο σκληρό πρόγραμμα της φροντιστηριακής καθημερινότητας.
Shadow Education in Pakistan
Recently I saw two surveys, done by other researchers, from rural and urban areas of Punjab and Khyber Pakhtunkhwa (KP), showing that the incidence of ‘tuition’ – getting paid coaching for schoolwork, after school – is quite significant in these areas. Since, it is true across the rural-urban, income, type of school and gender divides, this raises interesting questions for the schooling sector in Pakistan.(source PakistanToday by Dr Faisal Bari)
Επιστοφή Μπαμπινιώτη
Η επιστροφή του Γεωργίου Μπαμπινιώτη στο αναμενόμενο επί μακρόν νέο εξεταστικό πρέπει να θεωρείται δεδομένη , με ανανεωμένες προτάσεις , στο πνεύμα πάντως του παλαιότερου πορίσματος. Δείτε το σχετικό χθεσινό δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου το οποίο εμπλουτίζει τις ιδέες και τη φιλολογία περί εξετάσεων και αξιολογήσεων. Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν έγκαιρα τα νέα δεδομένα για να προετοιμασθούμε και εμείς οι μάχιμοι της εκπαίδευσης οι οποίοι θα κληθούμε ξανά να σηκώσουμε το βαρύ φορτίο των αλλαγών. Οικουμενικοί άρχοντες της παιδείας γρηγορείτε , όχι για μας , αλλά για τους άμοιρους μαθητές οι οποίοι αισθάνονται θύματα και ευλόγως εθίζονται στην προχειρότητα της φυλής …
Νέοι Τόποι Συναθροίσεων
“Οι σταθμοί του μετρό και του Ηλεκτρικού, οι εκκλησίες, τα κοιμητήρια, οι φυλακές, οι ιδιωτικές κλινικές, τα φροντιστήρια είναι οι μόνοι τόποι συνάντησης που μάλλον δεν κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Για τα σχολεία δεν είμαστε και τόσο σίγουροι.” Η Μαριάννα Τζιαντζή γράφει στην “Κ” για τους νέους τόπους των συναθροίσεων…