Η νόμιμη φροντιστηριακή παιδεία έχει προ πολλού εισέλθει στην φάση της αγοραίας αυτορρύθμισης στο πλαίσιο της οποίας πολλά θα ακούσουμε και ακόμα περισσότερα θα δούμε . Η ανάγνωση των κειμένων της συντεταγμένης και δυναμικής εκπροσώπησης των εργαζομένων καθηγητών στα φροντιστήρια , παρά το μαξιμαλιστικό τους περιεχόμενο και την ταφική σιωπή για την μαύρη παιδεία , είναι αποκαλυπτική των μεγάλων ανατροπών που συντελούνται . Οι συμβάσεις έχουν καταρρεύσει σε παρόμοια με τα δίδακτρα ποσοστά και όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο απλά ψεύδονται . Οι φόροι για όσους κόβουν στο ακέραιο τις αποδείξεις τους είναι δυσβάστακτοι και η νόμιμη λειτουργία των φροντιστηρίων είναι προβληματική στο αθέμιτο περιβάλλον της παραπαιδείας την οποία οι συντεχνίες και η αξιωματική αριστερά υποθάλπουν . Μέσα στο χάος των ημερών ως δάσκαλοι όλοι μας ένα χρέος έχουμε . Να αποτυπώσουμε την αλήθεια χωρίς εικονικές αντιμισθίες και μαύρες εισροές . Να μοιράσουμε την ανταμοιβή μας με τα μάτια στραμμένα στην δοκιμαζόμενη οικογένεια που θέλει να σπουδάσει τα παιδιά της . Μέσα στη δίνη της κρίσης μερικοί κήνσορες διαθέτουν οι ίδιοι το περισσό πολιτικό θράσος να μην υπογράφουν την καταδίκη της μαύρης αγοράς που αυτορρυθμίζεται χωρίς τυμπανοκρουσίες , φόρους και εισφορές …