Το 2001 το Μεταίχμιο μετέφρασε ένα σπουδαίο βιβλίο με τον συμβουλευτικό τίτλο : “500 tips for Teachers” . Στην καλοκαιρινή μελέτη του 2002 “κοκκίνισα” το βιβλίο με την μανία που με διακρίνει όταν ανακαλύπτω χρήσιμες οδηγίες για Φροντιστές Εφήβων. Έκτοτε κάθε καλοκαίρι το αγαπημένο μου βιβλιαράκι , με όλα τα χρώματα της stabilo εμπλουτισμένο , με συντροφεύει μαζί με άλλα πονήματα επαγγελματικής διαστροφής που επιχειρούν να μας δώσουν ερεθίσματα προσωπικής αυτοβελτίωσης … Με τον ενθουσιασμό που με κυριεύει στην πρώτη φθινοπωρινή συνάντηση του 2002 μοίρασα αντίτυπα του βιβλίου σε μία ομάδα καθηγητών του φροντιστηρίου. Μία καλή , ικανή και παθιασμένη συνάδελφος το ξεφύλλισε για δευτερόλεπτα και χωρίς κανένα ενδοιασμό διδασκαλικής μετριοφροσύνης απεφάνθη χαμηλόφωνα ότι περιέχει τετριμένες και χιλιοειπωμένες προτροπές… Πολλών το παντού είναι αλλονών το πουθενά … Η απόπειρα της επιμόρφωσης ήταν πάντα ένα ταμπού στην εκπαίδευση . Όταν αδαής κάποτε τόλμησα να προτείνω σεμινάρια επιμόρφωσης των Φροντιστών στο διδακτικό τους αντικείμενο μερικοί το θεώρησαν προσβλητικό για τα ιερά τέρατα της εκπαίδευσης … Συμπτωματικά όσοι αυτόφωτοι χλευάζουν την επιμόρφωση φοβούνται και την αξιολόγηση . Γιατί όμως μοίρασα αντίτυπα ενώ κατά βάθος ήθελα κάθε μέρα εν είδη προσευχής να διαβάζω στον εαυτό μου και σε όλους αποσπάσματα του βιβλίου ; Η απάντηση βρίσκεται στις “αριστερές “ μου αναστολές που συγχέουν τα αυτονόητα . Η επιμόρφωση και η αξιολόγηση είναι όμως πράξεις προόδου στην παιδεία σύντροφοι ! Η σύγχυση επιτείνεται από την κεκτημένη πολυπραγμοσύνη παρωχημένων δεκαετιών που θέλει τον Φροντιστή και εκπαιδευτικό ηγέτη και οικονομικό λογιστή και ευρηματικό διαφημιστή και ικανό διαχειριστή ανθρώπινων πόρων και υπέροχο δάσκαλο . Να γιατί δοκιμάζεται η φροντιστηριακή επιχείρηση στην κινούμενη άμμο της κρίσης .
Ιδέες & Εμμονές χωρίς Πολιτικές
Ηδη οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες αρνούνται το αυτονόητο αίτημα της αξιολόγησης. Είστε αποφασισμένος να συγκρουστείτε;
«Είμαι αποφασισμένος να συγκρουστώ με νοοτροπίες που θέτουν το προσωπικό ή το συντεχνιακό συμφέρον πάνω από το εθνικό. Στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης δήλωσα σαφώς: “Προωθούμε άμεσα την αξιολόγηση δομών, διαδικασιών και του ανθρώπινου δυναμικού, των εκπαιδευτικών μας, με στόχο την ανάδειξη των τομέων όπου χρειάζονται βελτιωτικές παρεμβάσεις”. Είναι ίσως η πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες που τίθεται το θέμα της αξιολόγησης κατά τρόπο δεσμευτικό στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Η αξιολόγηση αποτελεί μέσο για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και τη βελτίωση των ποιοτικών στοιχείων του. Ας εστιάσουμε όλοι την προσπάθειά μας στο πώς θα γίνει η αξιολόγηση, από ποιον φορέα, πώς θα διασφαλίσουμε αμιγώς εκπαιδευτικά και κατά το δυνατόν αντικειμενικά κριτήρια, μακριά από τους παραμορφωτικούς φακούς του κομματικού συνδικαλισμού, χωρίς τιμωρητική διάθεση. Δεν έχουμε τα περιθώρια να αφήσουμε την αξιολόγηση, μια τόσο κρίσιμη παράμετρο για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, να γίνει το μήλον της Εριδος σε μία ακόμη στείρα αντιπαράθεση. Δεν μετασχηματίζω τις ιδέες σε εμμονές. Τις υπερασπίζομαι μετουσιώνοντάς τες σε πολιτικές».
Θα καταθέσετε τελικά το νομοσχέδιο για το λύκειο και ποιοι θα είναι οι κεντρικοί άξονές του; Θα γίνουν αλλαγές στο περιεχόμενό του;
«Οπως ανέφερα και στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, μέσα στο 2012 θα καταθέσουμε νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του γενικού και επαγγελματικού λυκείου. Η δουλειά που έχει γίνει από τους προκατόχους μου θα αξιοποιηθεί».
Η Γαλλία Προηγείται της Γερμανίας σε Φροντιστήρια
L’enquête menée sur 4 ans met en évidence l’importance du marché du soutien privé en France. Avec un chiffre d’affaires de 2,2 milliards d’euros en 2007, la France est le plus gros consommateur d’Europe, loin devant l’Allemagne qui occupe la deuxième place. Ces chiffres prennent en compte une estimation de la part de travail illégal, très présent dans le soutien scolaire.
Dans son rapport, le chercheur Mark Bray souligne que « cette éducation de l’ombre » risque « de maintenir et d’exacerber les inégalités, si on l’abandonne aux forces du marché ». Or, faut-il s’en réjouir ou pas, le marché du soutien scolaire re-décolle après trois années consécutives de recul. C’est le constat fait par le cabinet Xerfi dans une étude publiée récemment. L’activité devait ainsi s’établir à 75 millions d’euros de chiffre d’affaires (+1%) pour l’exercice 2011/2012.
Cette hausse devrait se poursuivre dans les prochaines années pour atteindre 80,4 millions d’euros en 2014/2015 estime l’étude. Malheureusement, force est de constater que ce sont la dégradation de la situation économique et la peur de l’avenir qui conduisent les parents à « miser sur le soutien scolaire pour assurer de meilleures perspectives d’avenir à leurs enfants ».
Τάσεις Φυγής για Σπουδές
Οι συμπατριώτες μας κατευθύνονται κατεξοχήν στη Μεγάλη Βρετανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία και τη Γερμανία, όπου προσφέρονται αγγλόφωνα προγράμματα . Τα εν λόγω προγράμματα, που το 2002 έφταναν μόλις τα 202, σήμερα έχουν εκτοξευθεί στα 5.500 . «Τα πανεπιστήμια του Νότου υπολείπονται κατά πολύ σε αγγλόφωνα προγράμματα και έχουν μείνει πίσω στην εν γένει «διεθνοποίησή» τους», αναφέρεται στη μελέτη . Ενδεικτικά, στην Ελλάδα διαθέτουμε μόνο 126 μεταπτυχιακά προγράμματα στα αγγλικά . Ως εκ τούτου, ο δείκτης ικανοποίησης των Ελλήνων φοιτητών από το επίπεδο και τις παροχές των ξένων πανεπιστημίων είναι εξαιρετικά υψηλός : 8,6 με άριστα το 10 βαθμολογούν την εμπειρία τους στην ηλεκτρονική πλατφόρμα www. stexx.eu . (πηγή “Καθημερινή”)
Καλημέρα Σύντροφοι
Διαβάστε με προσοχή την προηγούμενη ανάρτηση που αποτυπώνει ένα βαθύτατο εκπαιδευτικό προβληματισμό . H ηλεκτρονική μετάφραση μέσω της Google είναι ατελής για όσους εξ ημών έχουμε προβλήματα Αγγλικής το νόημα όμως προκύπτει … Δεν αρκεί να διδάσκουμε πρέπει και οι διδασκόμενοι να μαθαίνουν … Εργάζομαι αυτές τις μέρες , ώρες πολλές , στη διασκευή ενός σεμιναρίου οργάνωσης και συμπεριφοράς με την διαχρονική ανασφάλεια του διδάσκοντος : η διδαχή θα γίνει πράξη και βίωμα ή θα απορριφθεί ως μία πληκτική επανάληψη γνωστών θεωριών και απόψεων που αδυνατούμε να εφαρμόσουμε . Η Ευθύνη ανήκει στον Δάσκαλο και η Επιτυχία στον Μαθητή ! Η αποτυχία ; Μα ασφαλώς στον Φροντιστή που είναι ο μόνος ο οποίος αναλαμβάνει δέσμευση εκπαιδευτικού έργου .