Πριν μπεις για μάθημα, θα μιλήσουμε. Θα συζητήσουμε απολύτως ισότιμα, θα αναζητήσουμε από κοινού τον καλύτερο τρόπο, θα συμφωνήσουμε. Από κει και πέρα, όμως, όταν μπαίνεις στην τάξη, από τη στιγμή που κλείνεις πίσω σου την πόρτα και μένεις μόνος με τα παιδιά, το φροντιστήριο είναι δικό σου. Οι μαθητές, δεν είναι μαθητές του φροντιστηρίου. Είναι δικοί σου μαθητές. Οι σχέσεις που θα οικοδομήσετε, είναι οι δικές σας σχέσεις. Εκείνη την ώρα, αδιαφόρησε για μένα, δεν είμαι εγώ ο εργοδότης σου. Είναι οι μαθητές σου. (μία ακόμα εξαιρετική προσέγγιση του Μιχάλη)