Πληθωρικός και αγαπημένος συνάδελφος που συχνά οραματίζεται το παρελθόν, το οποίο έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, μας εγκαλεί για μειωμένη αντίσταση στις προκλήσεις των καιρών. Γιατί δεν γράφεις πια με την «επιθετική σου πένα» για τα μαύρα ιδιαίτερα, για το σκιώδες εργασιακό, για την ανάγκη μείωσης διδάκτρων και μισθών; Γιατί δεν καυτηριάζεις τις γελοιότητες της πολιτικής και της παιδείας και αναλώνεσαι σε μια «συντηρητική αντικειμενικότητα και αντικειμενικοφάνεια»; Το σύντομο μήνυμα ήταν μια πρόκληση του πρωινού καφέ η οποία μαζί με την επίσης πρωινή πρόσκληση των Γερμανών Φροντιστών στο ετήσιο συνέδριό τους στην Φραγκφούρτη στις 17 Μαρτίου είναι αφορμές νέων σκέψεων και καινούριων σχεδίων. Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι να μιλήσω ανοιχτά και ενάντια στην ιδεολογική τρομοκρατία των χρεωκοπημένων κρατιστών. Η αδυναμία αυτή με οδηγεί σε επιθετικές δράσεις και με μαγεύει η άλλοτε απαγορευμένη πολιτικά ιδέα ότι Έλληνες Φροντιστές θα συνυπέγραφαν στην Πόλη την ιδρυτική της Διεθνούς των Φροντιστών και ότι Γερμανοί Φροντιστές θα καλούσαν Έλληνα συνάδελφό τους για διάλεξη. Ο πρωινός καφές τελείωσε και ο διαλογισμός δίνει τη θέση του στο σκληρό πρόγραμμα της φροντιστηριακής καθημερινότητας.
To ιστολόγιο ενός φροντιστή