Όταν σταματά η έκδοση μιας εφημερίδας, για τους περισσότερους δημοσιογράφους που εργάζονται σ΄αυτήν , μοιάζει με το θάνατο ενός πολύ οικείου προσώπου. Όταν η εφημερίδα που κλείνει είναι η “Ελευθεροτυπία”, την αίσθηση του θανάτου, την έχουν κι άλλοι , έξω από τους εργαζόμενους σε αυτήν.(Η Μαρία Παπουτσάκη καταθέτει απο τις ψηφιακές στήλες της “Αιχμής” τον μεταίχμιο επίλογο της αδέσμευτης τυπογραφίας η οποία δίνει την θέση της στην ακηδεμόνευτη δημοκρατία του παγκόσμιου ιστού στην οποία τα διαχρονικά ζητούμενα της εφημερίδας των συντακτών παραμένουν επίκαιρα όλων των καιρών και όλων των κοινωνιών)