Περισσότεροι από εξήντα μαθητές της Γ’ Λυκείου στην Ξάνθη παρακολουθούν εδώ και έναν μήνα τα μαθήματα κοινωνικής αλληλεγγύης που προσφέρουν κάθε Τρίτη και Πέμπτη δώδεκα καθηγητές τους, εκτός διδακτικών ωρών, σε αίθουσες του 2ου Λυκείου της πόλης. “Δεν πρόκειται για φροντιστήριο, γιατί πάνω απ’ όλα πιστεύουμε ότι το σχολείο δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τίποτα άλλο”. Αυτό ισχυρίζεται η αξιέπαινη εθελόντρια, στα “Νέα”. Η ιερή διακονία όμως μιας ανάγκης πρόσθετης εκπαιδευτικής “εμβάθυνσης” , προς Θεού , και δεν πρέπει να αποκληθεί “φροντιστήριο”. Κατανοητά τα συμπλέγματα της κυρίαρχης λεξιφοβίας. Οι αγνές όμως προθέσεις των αλληλέγγυων πρέπει να απομονώσουν κάτι “μπουμπούκια” που υπηρετούν εκ παραλλήλου την “μαύρη” παδεία των καλοπληρωμένων ιδιαιτέρων και ανήκουν στην δύναμη των Λυκείων της ακριτικής πόλης. Οι κοινωνικά ευαίσθητοι και ανιδιοτελείς δημόσιοι λειτουργοί οφείλουν να αποκαλύψουν πρώτοι τους πασίγνωστους και επαμφοτερίζοντες “συναδέλφούς” τους. Αποτελεί και αυτό ισότιμη πράξη κοινωνικής ευθύνης .