Ο Μιχάλης Αμοιραδάκης στο ιστολόγιο του ανάρτησε τον ορισμό της νεοελληνικής ταλαιπωρίας και τον κατά Ροΐδη ορισμό του κόμματος, ο άλλος ο εν Καλαμαίς Μιχάλης μας μνημονεύει το φιλανδικό φροντιστήριο, μια υπέροχη αναδημοσίευση από την Καθημερινή, ο Θανάσης Κοπάδης ένας ακόμη φροντιστής, μαθηματικός και blogger μας θυμίζει τους μεγάλους στοχαστές του Απειροστικού Λογισμού που τόσο χρειάζονται στις παράλογες μέρες μας. Τέλος, ο Κοζανίτης Μιχάλης μόλις μας διηγήθηκε έναν ακόμα νεοελληνικό παραλογισμό στη σημερινή δίκη γνωστού ιδιαιτερά σε πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Ο εισαγγελέας επικαλούμενος ένα διαδικαστικό λάθος στην κλήτευση του κατηγορουμένου αποτέλεσε την αιτία για την οριστική παραγραφή ενός αδικήματος που συντελέστηκε αλλά ουδέποτε τιμωρήθηκε. Ποιο ήταν το λάθος; Στην κλήτευση του κατηγορουμένου η επαγγελματική του ιδιότητα ανέγραφε δάσκαλος και όχι καθηγητής. Αυτή είναι η Ελλάδα και αυτά είναι τα δικαστήριά της που αδυνατούν να επιβάλλουν τα αυτονόητο οδηγώντας στην πράξη αυτόν τον τόπο στην επιτήρηση των ξένων. Γιατί αυτές οι λογικές, σύντροφοι, μας έφτασαν ως εδώ. Κατανοώ πρωτίστως την πικρία ενός πολίτη που αγωνίζεται τιμίως και βλέπει γύρω του την παραγραφή της ατιμίας και τον θρίαμβο των παρανομούντων.