Η Αυστριακής καταγωγής μητέρα που μας επισκέφθηκε ως ενδιαφερόμενη για την αριστούχο κόρη της ήταν καλά ενημερωμένη για το ελληνικό φροντιστήριο και τον εκπαιδευτικό του ρόλο. Ο γιός μου, μας είπε αναφερόμενη στο μεγαλύτερο παιδί της που πέρασε φέτος στο Πανεπιστήμιο, έμαθε με την φροντιστηριακή αρωγή να διαβάζει και να οργανώνεται. Η ενημέρωση εξελίχθηκε σε μια ευχάριστη συζήτηση εφ’ όλης της ύλης που έφθασε μέχρι την Αμοργό και τους κοινούς μας φίλους , την Αγνή και τον Μιχάλη , με τους οποίους κάθε χρόνο συναντιούνται στο νησί . Αναπόφευκτα φθάσαμε και στην επικείμενη συνάντηση των Φροντιστών του κόσμου στην Βιέννη. Η Αντρέα έμεινε έκπληκτη από το γεγονός ότι υπάρχουν πλέον πολλά και οργανωμένα φροντιστήρια στη Αυστρία και την Γερμανία. «Δεν είναι ντροπή πια;» αναρωτήθηκε η συμπαθής μητέρα η οποία τριάντα χρόνια πριν γνώριζε την ύπαρξη μόνο ιδιαιτέρων μαθημάτων , που με την επιφύλαξη της ντροπής έκαναν οι πιο αδύναμοι μαθητές .