Τέλος Εποχής

Πολλές διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκδίδουν πλέον άδειες ίδρυσης και λειτουργίας νέων φροντιστηρίων στην κυριότητα της νομικής τους μορφής και όχι στο όνομα ενός φυσικού προσώπου όπως υπαγόρευε ο μεταξικός νόμος που μακροημέρευσε επτά δεκαετίες. Παρά το γεγονός ότι η γραφειοκρατική ηλιθιότητα μερικών διευθύνσεων είναι αδιάσπαστη ζούμε το τέλος μιας εποχής. Ένα νέο θεσμικό πλαίσιο προβάλλει και οι ιθύνοντες προετοιμάζουν σημαντικές αλλαγές. Ιδιαίτερος προβληματισμός υπάρχει για τον περίφημο ΕΛΙΓΕ τον αμαρτωλό ειδικό λογαριασμό στον οποίο καταλήγουν τα παράβολα της ανανέωσης και το 1% των διδάκτρων των ιδιωτικών σχολείων. Παρά τις διαμηνυθείσες αντιδράσεις η ηγεσία του Υπουργείου είναι έτοιμη να τελειώσει οριστικά με τις ειδικές εισφορές υπέρ συντεχνιών και να καταργήσει άμεσα την ετήσια υποχρέωση ανανέωσης της άδειας ίδρυσης μαζί με τα παράβολά της. Ελπίζουμε στην διαμόρφωση ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου που θα ρίξει φώς στη σκιά και στο σκοτάδι της αληθινής παραπαιδείας. Το Υπουργείο όμως πριν περιγράψει το νέο πλαίσιο πρέπει να ζητήσει τις προτάσεις όλων των φορέων της φροντιστηριακής παιδείας γιατί η μαύρη αγορά της εκπαίδευσης δεν αντιμετωπίζεται με εργόσημα και ευχέλαια.