Η κανονική κατανομή των ανθρώπων αναφορικά με τον χρόνο που υιοθετούν νέες ιδέες και υπηρεσίες έχει ιστορικά περιγραφεί από τον Everett Rogers στο περίφημο έργο του Diffusion of Innovations το σωτήριο έτος 1962. Οι καινοτόμοι είναι ριψοκίνδυνοι και αποτελούν το 2,5% των ανθρώπων .Οι πρώιμα υιοθετούντες ακολουθούν σε ποσοστό 13,5%. Η πρώιμη πλειοψηφία του 34% που έπεται είναι άτομα με προβληματισμούς. Η όψιμη πλειονότητα είναι επίσης 34% και την χαρακτηρίζει η επιφύλαξη. Τέλος οι υιοθετούντες αργά ανήκουν στο 16% των παραδοσιακών και καχύποπτων. Ποιες είναι οι δικές μας προκλήσεις στις οποίες θα απαντήσουμε αργά ή γρήγορα ; Διαδραστικοί πίνακες , συστήματα ποιότητας , διαδυκτιακό μάθημα , ηλεκτρονικά βιβλία και νέες μορφές εκπαιδευτικών επιχειρήσεων. Θα προσχωρήσουμε στο μέλλον ή θα παραμείνουμε ρομαντικοί εραστές της κιμωλίας της οποίας ουδόλως απαλείφω την διαχρονική αξία ;