«Μια δεύτερη ξενόφερτη καινοτομία της πρότασης νόμου είναι η κατάργηση των τμημάτων με μετατροπή τους σε «Προγράμματα σπουδών» που θα υπάγονται σε σχολές, στο πρώτο έτος των οποίων οι επιτυχόντες στις εισαγωγικές εξετάσεις θα παρακολουθούν ένα γενικό πρόγραμμα σπουδών και ύστερα από εξετάσεις θα κατανέμονται στα Προγράμματα σπουδών. Είναι σαφές, εκτός από τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα για την εισαγωγή στα ΑΕΙ/ΤΕΙ, υπάρχει κίνδυνος να «ξεφυτρώσουν» και νέα για τους πρωτοετείς φοιτητές. Επιπλέον, οι εξετάσεις του πρώτου έτους δεν θα έχουν την αντικειμενικότητα των εισαγωγικών εξετάσεων. Για τους λόγους αυτούς, η εισαγωγή θα πρέπει να γίνεται στα τμήματα (δηλαδή να απαλειφθεί η μετατροπή τους σε Προγράμματα σπουδών) τα οποία και θα καθορίζουν τα μαθήματα που θα διδάσκονται στο πρώτο έτος. Σε ό, τι αφορά την εισαγωγή στα ΑΕΙ/ΤΕΙ, το υπουργείο κατέληξε στη διατήρηση του σημερινού συστήματος των πανελλαδικών εξετάσεων, με μείωση από 6 σε 4 των εξεταζόμενων σ’ αυτές μαθημάτων. Εγκαταλείπεται, δηλαδή, η διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης για την εισαγωγή στα ΑΕΙ/ΤΕΙ με βάση το εθνικό απολυτήριο, ένα θεσμό που αν καθιερωνόταν σωστά -βλέπε, σχετικά, την πρότασή μου γι’ αυτό σ’ ένα συνέδριο της ΟΛΜΕ το 1994 και σχετικό άρθρο μου στην «Ελευθεροτυπία» στις 29.5.1994- θα καταργούσε τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα και την εξαιτίας τους οικονομική «αιμορραγία» των νοικοκυριών.»