Η οικονομική κρίση και η δυσπραγία των καιρών μεγεθύνει τα χρόνια εργασιακά προβλήματα του κλάδου. Οι απολύσεις, οι καθυστερήσεις πληρωμών, η μη τήρηση των συμβάσεων και η συστηματική εισφοροδιαφυγή αποτελούν τη μια όψη του νομίσματος, η οποία τροφοδοτεί δυναμικές αντιδράσεις. Η άλλη όψη είναι η μαύρη και ανεξέλεγκτη παιδεία των ιδιαιτέρων μαθημάτων στην οποία πλείστοι όσοι ασκούνται και προσπορίζουν παρανόμως εισόδημα. Η ώρα μιας οριστικής διευθέτησης πλησιάζει και πρέπει ο καθένας να αντιληφθεί τις δικές του ευθύνες. Καλές οι δυναμικές κινητοποιήσεις των Εργαζομένων, όσο όμως δεν συναινούν στη λογική των δημόσιων μητρώων για τους ελεύθερους σκοπευτές των ιδιαιτέρων δεν μπορούν να πείσουν για το δίκιο τους. Από την ίδια όχθη με τους εργαζόμενους οι Φροντιστές που έχουν την επιχειρηματική ευθύνη είναι ταυτόχρονα δάσκαλοι με πολύωρη διδακτική παρουσία, η οποία υποαμοίβεται οφείλουν την απόλυτη συμμόρφωση στη νομιμότητα. Η επιβίωση του φροντιστηρίου ως λαϊκού σχολείου για τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις στους καιρούς της δυσπραγίας απαιτεί μια ορθολογική αναπροσαρμογή του κόστους των υπηρεσιών για να είναι προσιτές και να μην βρίσκονται διαρκώς εκτεθειμένες στον αθέμιτο ανταγωνισμό της ιδιαίτερης παραπαιδείας.