Έρευνα Κοινής Γνώμης για το Λύκειο

Η έρευνα της κοινής γνώμης για το Νέο Λύκειο και την πρόσβαση, την οποία παραθέτουμε, αποτελεί το προμήνυμα της επικείμενης διαβούλευσης η οποία θα ανοίξει τις επόμενες ημέρες. Το φροντιστήριο όπως θα παρατηρήσετε έχει στην έρευνα την τιμητική του με τάσεις λαϊκισμού και απαξιωτικούς προσδιορισμούς παραπαιδεία. Για τη μάστιγα των ιδιαιτέρων κανένας ιθύνων του Υπουργείου δεν σκέφτηκε να διατυπώσει μια ερώτηση στο κοινό. Σας έχουμε βαρεθεί σύντροφοι της μονομέρειας. Κάθε μεταρρύθμιση στοχεύει στον περιορισμό του ιδιωτικού φροντιστηρίου που αποτελεί μια οργανική συνιστώσα της παιδείας. Απόδειξη αυτής της οργανικής σχέσης είναι η αποτυχημένη πολλάκις πρόταση και απόπειρα λειτουργίας κρατικών φροντιστηρίων.

Η δική μας προσέγγιση είναι ξεκάθαρη: τους κρατιστές της χρεοκοπημένης παιδείας τους ενοχλεί κάθε καταξιωμένη και επιλεγόμενη από το κοινωνικό σύνολο ιδιωτική εκπαιδευτική υπηρεσία. Δεν τους ενοχλεί το φροντιστήριο αλλά το ιδιωτικό φροντιστήριο. Ας πάψουν να ασχολούνται με εκείνους που μοχθούν και αξιολογούνται και ας φτιάξουν ένα Λύκειο που να μη χρειάζεται φροντιστήριο. Δεν φταίνε τα παπούτσια αν είναι στραβά τα πόδια και ατυχώς οι αριστεροί και δεξιοί κρατιστές της χρεοκοπίας δεν έχουν αντιληφθεί ότι η μονοπωλιακή τους αντίληψη περί παιδείας είναι μια παρωχημένη ιδεοληψία. 

Το Νέο Λύκειο και η Πρόσβαση

Με λιγότερη ύλη, νέα μαθήματα επιλογής, με δραστηριότητες για κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα και καινοτομίες στη διδασκαλία και στον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών -μία εξ αυτών είναι η προσθήκη της ερευνητικής εργασίας που θα μετρά για την εισαγωγή στα ΑΕΙ- η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θα επιχειρήσει να δώσει νέα πνοή στο Λύκειο, το οποίο έχει απαξιωθεί ως «εξεταστικός προθάλαμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης».

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», πρόθεση του υπουργείου είναι το σχέδιο του νέου λυκείου να παρουσιαστεί το αμέσως προσεχές διάστημα, ώστε οι καινοτομίες του να αποτελέσουν το θετικό αντίβαρο στις αντιδράσεις για τις συγχωνεύσεις σχολείων.

Οι αλλαγές θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από τους μαθητές της Α΄ Λυκείου της επόμενης σχολικής χρονιάς 2011-2012. Η νέα δομή του Λυκείου θα οδηγήσει και σε καινούργιο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, το οποίο θα έχει βασικά μαθήματα αλλά και επιλογής που θα κατευθύνουν τους υποψηφίους σε αντίστοιχους επιστημονικούς κλάδους. Βάρος θα έχει και η γνώμη των ΑΕΙ που θα καθορίζουν τα μαθήματα που απαιτούνται για την εισαγωγή σε κάθε σχολή και τους συντελεστές βαρύτητας κάθε μαθήματος. Στόχος είναι στο πλαίσιο της μείωσης του φόρτου των μαθητών να μειωθούν και τα μαθήματα των πανελλαδικών εξετάσεων, από έξι σήμερα, σε τέσσερα.

Το νέο σύστημα εξετάσεων για τα ΑΕΙ θα εφαρμοστεί πρώτη φορά στους υποψηφίους της χρονιάς 2013-2014. Ειδικότερα, προκρίνονται τέσσερις βασικές αλλαγές σε σχέση με τη σημερινή μορφή του Λυκείου:

1. Η μείωση της ύλης στα υποχρεωτικά μαθήματα, ώστε οι μαθητές να μαθαίνουν στο σχολείο τα βασικά και να έχουν τη δυνατότητα να ανατρέχουν σε άλλες πηγές για τα θέματα που τους ενδιαφέρουν.

2. Η χρήση του ψηφιακού εκπαιδευτικού περιεχομένου στη διδασκαλία των μαθημάτων.

3. Η ερευνητική εργασία που καθιερώνεται πιθανότατα τρεις ώρες εβδομαδιαίως. Οι μαθητές θα μάθουν να εκπονούν εργασίες στο πλαίσιο των μαθημάτων, η αξιολόγηση των οποίων θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό της τάξης και για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.

4. Ατομικός φάκελος κάθε μαθητή, ο οποίος θα τον «συνοδεύει» από την Α΄ έως και τη Γ΄ Τάξη, θα δημιουργηθεί στο πλαίσιο του νέου τρόπου αξιολόγησης.

Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», μεταξύ των βασικών αλλαγών που προκρίθηκαν ανά τάξη είναι οι ακόλουθες:

– Στην Α΄ Λυκείου θα διατηρηθεί ο βασικός κορμός των σημερινών υποχρεωτικών μαθημάτων: Αρχαία, Νέα-Λογοτεχνία, Ιστορία, Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία και Θρησκευτικά. Τα μαθήματα επιλογής θα προέρχονται από τους τομείς των ανθρωπιστικών επιστημών, ξένων γλωσσών, αρχαιογνωσίας και πολιτισμού. Επίσης, θα υπάρχουν ώρες για δραστηριότητες (π.χ. αγωγή υγείας, περιβάλλον) ως μαθήματα επιλογής.

– Στη Β΄ Λυκείου θα αρχίζουν οι μαθητές να προσανατολίζονται στους ευρύτερους επιστημονικούς τομείς με τους οποίους επιθυμούν να ασχοληθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θα υπάρχουν τα βασικά μαθήματα και ταυτόχρονα θα υπάρχουν και τα μαθήματα επιλογής για τα οποία οι μαθητές θα έχουν μεγάλη ευελιξία. Δηλαδή, δεν θα υπάρχουν «καλάθια» μαθημάτων που δεν θα επιτρέπουν στον μαθητή να κάνει συνδυασμούς επιλογής.

– Στη Γ΄ Λυκείου η εξειδίκευση των τελειοφοίτων θα είναι εντονότερη, καθώς θα επιλέγουν μαθήματα από τον κύκλο σπουδών, στον οποίο στοχεύουν να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Βέβαια, θα διατηρηθούν τα βασικά μαθήματα, η βαρύτητα των οποίων για κάθε υποψήφιο θα εξαρτάται από τον κύκλο σπουδών που επέλεξε. Στον τελικό βαθμό-μόρια για την εισαγωγή στα ΑΕΙ θα μετρούν οι επιδόσεις των τάξεων, η ερευνητική εργασία και οι βαθμοί των πανελλαδικώς εξεταζομένων μαθημάτων.

(Πηγή «Καθημερινή»)

Το Αρχαιότερο Επάγγελμα

Το αρχαιότερο.. επάγγελµα του κόσµου δεν είναι αυτό που νοµίζουµε. Η µελέτη παλαιολιθικών εργαλείων έχει δείξει πως εδώ και τουλάχιστον δυόμιση εκατομμύρια χρόνια ακόµη και οι πιο µακρινοί πρόγονοι του ανθρώπου µμετέδιδαν τις γνώσεις τους από τη µια γενιά στην άλλη. Η εκπαίδευση είναι αρχαιότερη από τη γραφή, αρχαιότερη από την ιδιοκτησία, αρχαιότερη από την κατάκτηση της φωτιάς, αρχαιότερη ακόµη και από τον έναρθρο λόγο. Η αξία της …
όµως αμφισβητείται δυόμιση εκατομμύρια χρόνια αργότερα, στην εποχή της υποταγής κάθε κοινωνικής δραστηριότητας στην αγοραία λογική. Για πολλές δεκαετίες, µέχρι πριν από τριάντα χρόνια, η ιδέα πως η περισσότερη εκπαίδευση θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ατοµική και γενική ευημερία αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο των ανεπτυγμένων οικονομιών. Όλοι πίστευαν πως «ένα χαρτί» έδινε στους νέους ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον παγκόσμιο «πόλεµο της γνώσης». Όµως, τα τελευταία χρόνια, µε την εισβολή των φθηνών χωρών στην παγκόσμια αγορά εργασίας (Κίνας και Ινδίας), πληθαίνουν οι νέοι µε το «χαρτί» που είναι υποχρεωμένοι να ανταγωνίζονται µμεταξύ τους για φθηνές θέσεις εργασίας. Ο ανταγωνισµός για μείωση του εργατικού κόστους µειώνει και τις δαπάνες των χωρών για την παιδεία. Όπως έγραφε πρόσφατη έκθεση της Ντόιτσε Μπανκ, «η βελτίωση στην ποιότητα του εκπαιδευτικού αποτελέσματος δεν συνδέεται απαραιτήτως µε αύξηση των δαπανών για την παιδεία». Και ο Φίλιπ Μπράουν, καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, διαπίστωνε πως ακόµη και στις οικονομίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας βρίσκει κανείς σήµερα περιορισμένους θυλάκους εργασίας υψηλών γνώσεων ανάµεσα σε µια πληθώρα κακοπληρωμένων θέσεων εργασίας. Οι κυβερνήσεις…
… απλώς περιορίζονται να διαχειρίζονται αυτές τις κοινωνικές διαφορές, χωρίς να διαπνέονται από το πνεύµα πως αυτές οι ανισότητες µπορεί να είναι µαχητές ή απορριπτέες. Η έκθεση Θελό για τη γαλλική εκπαιδευτική µμεταρρύθμιση έγραφε ξεκάθαρα: «Η ιδέα της επιτυχίας για όλους δεν πρέπει να παρεξηγείται. ∆εν σηµαίνει πως το σχολείο πρέπει να εξασφαλίζει σε όλους τους µμαθητές του το ανώτατο δυνατό επίπεδο κατάρτισης. Θα ήταν ένας παραπλανητικός ατοµικός στόχος, αλλά και ένα κοινωνικό παράδοξο, αφού τα εκπαιδευτικά προσόντα δεν συνδέονται πια, ούτε καν αόριστα, µε τις δοµές της εργασίας».

Οι ανάγκες … του συστήματος, λέει ο βέλγος αναλυτής εκπαιδευτικών θεµάτων Νίκο Χιρτ, είχαν οδηγήσει πριν από τριάντα χρόνια σε κάποιον εκδημοκρατισμό της παιδείας, ο οποίος ανταποκρινόταν στο επίπεδο των προσόντων που απαιτούσε η ανθηρή καπιταλιστική οικονοµία. Σήµερα που ζει µια από τις σοβαρότερες κρίσεις της, η αγορά εργασίας απαιτεί µια πόλωση ανάµεσα σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης για τους λίγους και σε λιγότερο ή καθόλου εξειδικευμένη εργασία για τους πολλούς. Από αυτή την πόλωση προκύπτουν οι κοινωνικές διαιρέσεις στα σχολεία, που γίνονται κλειστές λέσχες για τους πλούσιους και γκέτο για τους φτωχούς – κάτι που πριν από δυόμιση εκατομμύρια χρόνια σίγουρα δεν είχε περάσει από τον νου των πρωτόγονων ανθρωπίδων.