Month: January 2011

Posted on

Ποιος Φοβάται την Απελευθέρωση στην Εκπαίδευση;

Ένα δικό μας άρθρο στον «Κόσμο του Επενδυτή»  το 2003 με ανάλογο τίτλο προσπαθούσε  να αποδείξει ότι μόνο το κράτος και οι κρατικοδίαιτοι πραιτοριανοί του έχουν να φοβηθούν από την  απελευθέρωση στην εκπαίδευση.

Λίγα  χρόνια αργότερα, όταν η δημόσια  συζήτηση είχε στο επίκεντρό της  τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, μερικοί  συνάδελφοι φροντιστές που αρέσκονται στην κινδυνολογία προανήγγειλαν την  εξαφάνισή μας. Τότε ακριβώς γράψαμε  ξανά στα «Φροντιστηριακά Δρώμενα» ότι αποτελεί παραλογισμό και ιδιότυπη συντεχνιακή οπτική να είναι κανείς αντίθετος στη λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων και ταυτόχρονα να επιτρέπει στον εαυτό του να επιχειρεί ιδιωτικώς στις χαμηλότερες βαθμίδες. Απαιτείται σύντροφοι ιδεολογική καθαρότητα για τη διαχρονική επιβίωση του φροντιστηρίου και είναι επικίνδυνο για την ύπαρξή μας να συνδέουμε την εκπαιδευτική μας υπόσταση με τις κρατικές αδυναμίες και στρεβλώσεις.

Το «άνοιγμα»  του επαγγέλματος του Φροντιστή, το οποίο συνετελέσθη για το επίσημο  κράτος με μια τροπολογία την προηγούμενη εβδομάδα, είναι απλά η καθυστερημένη αποδοχή από τους βραδυπορούντες του κρατισμού της ανοιχτής και ελεύθερης εκπαίδευσης. Αντί επομένως να αναδεικνύουμε τα φοβικά σύνδρομα περί εξαφάνισης ας αναλογιστούμε με μαθηματική και επαγωγική λογική. Δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική οι απόψεις περί εξαφάνισης των φροντιστηρίων από τις επερχόμενες πολυεθνικές της μη τυπικής εκπαίδευσης, εκτός αν εμείς το επιτρέψουμε. Συμπτωματικά, τη θεωρία αυτή λανσάρουν όσοι μερικά χρόνια πριν έλεγαν ότι θα μας εξαφανίσει η Π.Δ.Σ. Ας αποφασίσουμε λοιπόν από τι κινδυνεύουμε: από το κρατικό ψηφιακό ή μη φροντιστήριο ή από τη λαίλαπα των πολυεθνικών. Η δική μας θέση είναι απλή και καθαρή: κινδυνεύουμε μόνο από την παρωχημένη αντίληψη της σκιάς και του φοβικού μικροσυντηρητισμού. Η απάντηση είναι το τρίπτυχο: ποιότητα ολοκληρωμένων υπηρεσιών σε όλο το φάσμα, νομιμότητα και συνεργατικές μορφές. Όταν οι εξ ανατολής γείτονες μας ανοίγουν φροντιστήρια στην Αμερική και τις γειτονικές τους μετασοσιαλιστικές χώρες και όταν πολλές και μεγάλες ελληνικές αλυσίδες ξενόγλωσσης εκπαίδευσης κυριαρχούν στα Βαλκάνια, είναι αδιανόητο εμείς οι μαχητές της ιδιωτικής παιδείας που αξιολογείται καθημερινά και σκληρά να επιδεικνύουμε φόβο και ατολμία.

Οι προκλήσεις της εποχής είναι μεγάλες και σ’ αυτές μπορούμε να αντιδράσουμε με σύνεση και τόλμη. Η κοινωνία επιλέγει αυτούς που προσφέρουν αξίες και εμείς σ’ αυτό ακριβώς οφείλουμε την επιβίωσή μας. Το φροντιστήριο, όπως ακριβώς προσαρμόζεται στις εξεταστικές αλλαγές, έτσι ακριβώς οφείλει να προσαρμοστεί σ’ ένα νέο επιχειρηματικό περιβάλλον ποιότητας και θεμιτού ανταγωνισμού χωρίς τον αυτισμό της αυθεντίας.

Στο ερώτημα  ποιος φοβάται την ελευθερία  στην εκπαίδευση η απάντηση είναι  απλή και διαχρονική: το κράτος φοβάται  γιατί νομοτελειακά η εξουσία του θα περιοριστεί στο κοινωνικά ωφέλιμο έργο του δίκαιου ελέγχου μιας υγιούς και πιστοποιημένης ανταγωνιστικότητας με κανόνες που θα εξαφανίσουν την εκπαιδευτική πειρατεία.

Αντί  της μοιρολατρίας και του φόβου  υπάρχουν προτάσεις ανάπτυξης και προοπτικής και παρά το γεγονός ότι οι εναλλακτικές λύσεις των συγχωνεύσεων και της πιστοποιημένης δομικής επέκτασης δεν κολακεύουν τον υπετροφικό εγωισμό μας, η περίσταση τις επιβάλλει και αναπόφευκτα θα διατυπωθούν …

Posted on

Υποχρεωτικές οι Συμβάσεις

Με υπουργικές αποφάσεις επεκτείνει η υπουργός Λ. Κατσέλη -ως γενικά υποχρεωτικές και στα μη μέλη των οργανώσεων- τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας που είχαν συμφωνηθεί το 2010. Ύστερα από τη θετική γνωμοδότηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, η υπουργός Εργασίας επεκτείνει στους εργοδότες και τους εργαζομένους που δεν είναι μέλη των οργανώσεων τις εξής συμβάσεις:

Τη συλλογική σύμβαση εργασίας των καθηγητών που εργάζονται στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης του νομού Αττικής.

Την απόφαση διαιτησίας για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εκπαιδευτικών που απασχολούνται στα ιδιωτικά φροντιστήρια όλης της χώρας.

Η υπουργός δεν θα έχει δικαίωμα να επεκτείνει τις κλαδικές και τις ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις σε όσες επιχειρήσεις εφαρμόζονται ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις.

(Πηγή «Ημερησία»)

Posted on

Το υπουργείο διαψεύδει τα σενάρια

Το τελευταίο  διάστημα «ρεπορτάζ» και πρωτοσέλιδα του Τύπου, που δεν απηχούν την πραγματικότητα, πουλάνε φύλλα σε βάρος της αγωνίας των μαθητών, της εκπαιδευτικής κοινότητας και των γονέων,  αναφορικά με τις αλλαγές στο Λύκειο.Η πρόταση για το Νέο Λύκειο, για την οποία εργάζονται πολλοί και εντατικά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν επιστημονικά και κοινωνικά κριτήρια, θα τεθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο σε δημόσια διαβούλευση, όπως έχει επανειλημμένως ανακοινωθεί από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου στη Βουλή.

Posted on

Το Ελληνικό Bac

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Έθνους της Κυριακής», από τα τρία σχέδια της αναμόρφωσης του λυκείου που έχουν παραδοθεί στην υπουργό Παιδείας, αυτό που τελικά θα προχωρήσει είναι αυτό… που κοστίζει λιγότερο!

Αυτήν τη στιγμή οι αρμόδιες επιτροπές του υπουργείου μελετούν, πρώτον: ανά σενάριο, πόσοι εκπαιδευτικοί θα χρειαστούν για την υλοποίηση ενός εκάστου, και δεύτερον: με βάση συγκεκριμένο κόστος υλοποίησης, εάν η τελική πρόταση θα μπορεί να εφαρμοσθεί ολοκληρωτικά και με τον ίδιο τρόπο από το Κολωνάκι μέχρι και το Καστελόριζο. Το «νέο λύκειο» θα βασιστεί στο τρίπτυχο λίγα μαθήματα, δραστικός περιορισμός της γενικής παιδείας και εξειδίκευση ανά κύκλο μαθημάτων. Το καινούργιο σχολείο ξεκινά από την Α’ Λυκείου του Σεπτεμβρίου 2011 με ένα μικρό εύρος αλλαγών στα προγράμματα σπουδών, ενώ η τελική πρόταση του «νέου λυκείου» θα δοκιμαστεί πιλοτικά την ίδια περίοδο σε 150 σχολεία ανά τη χώρα.
Continue reading “Το Ελληνικό Bac”

Posted on

Έχετε και Εσείς Φροντιστήρια!

Η τρίτη σε διάστημα ολίγων ετών Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη Φροντιστών στη Λισσαβώνα τις τελευταίες μέρες του περασμένου χρόνου ήταν μια ακόμα ευκαιρία διαπίστωσης του γεγονότος ότι οι κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανάγκες παραμένουν διαχρονικά όμοιες ανά τον κόσμο και ότι η μεθοδολογία της εξυπηρέτησής τους είναι ομότροπη. Το γεγονός ότι το φροντιστήριο αποτελεί ένα παγκόσμιο εκπαιδευτικό φαινόμενο έχει υπογραμμιστεί ποικιλοτρόπως από την παρούσα σελίδα την τελευταία δεκαετία. Η συγκριτική μελέτη των εκπαιδευτικών συστημάτων αποδεικνύει ότι με ελάχιστες παραλλαγές και μικρές χρονικές διαφορές φάσεως η παγκόσμια εκπαίδευση ταλανίζεται από παρόμοιους προβληματισμούς. Πολλές φορές όμως οι λαοί εγκλωβισμένοι στην ελλειπτική φιλοσοφία της διαφορετικότητας τους, η οποία δεν νοεί την ομοιότητα παρά μόνο ως μύθο, αγνοούν τους κοινωνικούς νόμους που διαμορφώνουν διαρκώς παρεμφερή ζητούμενα.

Όταν το 2002 οι Έλληνες Φροντιστές προσκάλεσαν τους Ιάπωνες συναδέλφους τους τον Juku, ένας εκπαιδευτικός συντάκτης μιας μεγάλης σε κυκλοφορία εφημερίδας της μακρινής χώρας, μάς απέστειλε με ειλικρίνεια και έκπληξη το ερώτημα: Μα υπάρχουν φροντιστήρια και στη χώρα σας; Με παρόμοιο τρόπο αντέδρασαν και οι Γερμανοί Φροντιστές των «Nachhilfe» και οι Γάλλοι της «Soutien Scolaire» όταν προσεκλήθησαν μερικά χρόνια αργότερα στην πρώτη ευρωπαϊκή συνάντηση των μορφών της παράλληλης και απογευματινής εκπαιδευτικής στήριξης. Η έκπληξη όμως των Πορτογάλων Φροντιστών και των εγχωρίων τους ΜΜΕ στο άκουσμα μιας ευρωπαϊκής συνδιάσκεψης φροντιστών στη Λισσαβώνα ήταν ιδιαιτέρως χαρακτηριστική. Οι Πορτογάλοι, παρά τις ιστορικές παρακαταθήκες των ανήσυχων ταξιδευτών προγόνων τους, θεωρούσαν εύλογα ότι τα πορτογαλικά «explicacoes» αποτελούν μια εθνική εκπαιδευτική ιδιαιτερότητα παγκοσμίως μοναδική και αναντίστοιχη. Τα φροντιστήρια όμως στην Πορτογαλία, όπως και σε όλον τον κόσμο, είναι χιλιάδες και παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο. Τα παράνομα μαθήματα των διορισμένων καθηγητών στο Δημόσιο οργιάζουν και αποτελούν έναν αληθινό πονοκέφαλο για τους ιθύνοντες της παιδείας. Τα φροντιστήρια στην πορτογαλική εκπαίδευση έχουν μια μεγάλη ιστορική διαδρομή ανάλογη με την ελληνική που ξεκινάει από τις αρχές του 20ου αιώνα και πολλοί καθηγητές τους ήταν διωκόμενοι αριστεροί από την πολύχρονη σαλαζαρική δικτατορία που έχει αφήσει έντονα τα σημάδια της επιφύλαξης στις συλλογικές και κοινωνικές διεκδικήσεις.

Η ευρωπαϊκή συνάντηση των Φροντιστών στη Λισσαβώνα κατέδειξε για μια ακόμα φορά ότι η εκπαίδευση εγκαταλείπει πλέον τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά της μαζικής ομοιομορφίας και ότι η δημόσια συζήτηση στρέφεται πια στις ποικίλες εκπαιδευτικές ευκαιρίες και τα μονοπάτια των εξατομικευμένων υπηρεσιών. Το γεγονός μάλιστα ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες απουσιάζει το απαιτούμενο θεσμικό πλαίσιο της πιστοποιημένης λειτουργίας των φροντιστηρίων, δημιουργεί μια τάση παρεμβατισμού της Ε.Ε. στην πρωτόγνωρη ανάπτυξή τους. Ήδη, κυοφορείται νόμος για τον έλεγχο των 4.500 Nachhilfe που λειτουργούν στη γερμανική επικράτεια ενώ οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έχουν θέσει ήδη κανόνες για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή των ιδιαιτέρων μαθημάτων και την πιστοποίηση των διδασκόντων. Η παγκόσμια «σκιώδης εκπαίδευση», όπως υπογραμμίζει ο καθ’ ύλην αρμόδιος της UNESCO Mark Bray «δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται πλέον ως ένα ζιζάνιο που εισβάλλει σε έναν τακτοποιημένο κήπο!».