Άρθρο στον "Κόσμο του Επενδυτή" Σαββάτο 7 Αυγούστου 2010.
Η συγκυρία της τεράστιας οικονομικής ύφεσης και η κρίση των αξιών που βιώνουμε αποτελεί την καλύτερη και ίσως την τελευταία ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε με όρους κοινωνικής αποδοχής και συναίνεσης τους ανοιχτούς λογαριασμούς μας με την εκπαιδευτική παραοικονομία. Ο γκρίζος ιστός της μαύρης παιδείας των ιδιαίτερων μαθημάτων εξυφαίνεται πυκνός στο ξεκίνημα κάθε νέας εκπαιδευτικής περιόδου.
Η εκπαιδευτική παραοικονομία καταγράφεται στα μαύρα έξοδα των ελληνικών νοικοκυριών και αφορά την εκμάθηση ξένων γλωσσών αλλά και την προετοιμασία των μαθητών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αδιόριστοι καθηγητές όλων των ειδικοτήτων, καθηγητές με μερική απασχόληση σε φροντιστήρια, διορισμένοι καθηγητές του δημοσίου, μέλη του διδακτικού προσωπικού τις τριτοβάθμιας και φοιτητές διαφόρων σχολών έχουν τα ιδιαίτερα μαθήματα ως κύρια ή συμπληρωματική εργασία.
Μπορεί η επιτηρούμενη οικονομική πολιτική να επιβάλλει παρατηρητήρια τιμών σε κάθε μορφής φροντιστήρια και κέντρα ξένων γλωσσών, όμως η τιμοληψία της μαύρης παιδείας των ιδιαίτερων αργεί. Τα παράνομα μαθήματα ανθούν και υπερισχύουν της νόμιμης ιδιωτικής εκπαίδευσης, καθώς το 71,4% των σχετικών δαπανών – κατά την ΓΣΕΕ – είναι δαπάνες φοροδιαφυγής. Η πολιτεία ανέχεται και υποθάλπει το φαινόμενο καθώς τα υπηρεσιακά συμβούλια τελικών αθωώνουν πλείστες κραυγαλέες περιπτώσεις επίορκων καθηγητών με το ιδεολογικό πρόσχημα των πενιχρών αποδοχών τους.
Η δοκιμαζόμενη από τη χρόνια αβελτηρία της ελληνική πολιτεία οφείλει άμεσα να θεσπίσει δημόσιο μητρώο πιστοποιημένων καθηγητών οι οποίοι να μπορούν να παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα της ειδικότητάς τους ως ασφαλισμένοι και διαπιστευμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες. Η επιπρόσθετη θέσπιση κίνητρων ουσιαστικής φοροαπαλλαγής για τους γονείς των μαθητών που κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα με την προϋπόθεση της κατάθεσης νόμιμων παραστατικών είναι μια αποτελεσματική πολιτική, όπως προκύπτει από ανάλογες πρακτικές στην Αγγλία και τη Γαλλία στις οποίες το φαινόμενο επικυριαρχεί.
Πρωτίστως όμως το παρατηρητήριο των εκπαιδευτικών μας ηθών δε μπορεί να νομιμοποιεί πλέον το πρότυπο της μαύρης συναλλαγής όσων στρατολογούν την πελατεία τους με το δέλεαρ της προφορικής και της γραπτής βαθμολογίας. Η κοινωνία απαιτεί από όλους μας απτές αποδείξεις νομιμότητας, ποιότητας, ευαισθησίας και ήθους.
Κανένας δεν είναι εξ ορισμού στο απυρόβλητο και όλοι μας οφείλουμε να συνεργασθούμε στο φως της μέρας για να δώσουμε ένα ποιοτικό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα προοπτικής και ανάτασης διαφορετικό από αυτό που καταγράφουν οι πανελλαδικές μας δοκιμασίες. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε το προσωπικό μας χρέος στο έλλειμμα βασικών εκπαιδευτικών δεξιοτήτων των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας που δεν επιτρέπει στο 50% των φοιτητών της τριτοβάθμιας να περατώσουν επιτυχώς τις σπουδές τους. Το ιδιώνυμο έγκλημα συντεχνιακών αντιλήψεων αυτοπροστασίας καταλήγει στην μηδενοβάθμια εκπαίδευση και ισοπεδώνει τα ερείπια μιας παιδείας που δεν έχει και δεν ποιεί ήθος.