Σε πρώτο πολιτικό θέμα εξελίσσεται η παράταση της αποχής. Η ΔΑΚΕ διχάστηκε στο Συμβούλιο της ΟΛΜΕ και η διάσπαση υποκρύπτει εμφύλιο «σαμαρικών» και «ντορικών» συνδικαλιστών. Ο Κυριάκος αρθρογράφει στην Καθημερινή επιζητώντας επί ματαίω αντίδοτα στον λαϊκισμό και αυτό εκλαμβάνεται από τον Μανώλη ως επίθεση κατά του κόμματος και προμήνυμα αποχώρησης. Το μπάχαλο που επαπειλείται με τη φημολογία ότι θα έρθουν στην Αθήνα βαθμολογητές από την περιφέρεια συμπληρώνεται από την πιθανότητα να αποσταλούν τα γραπτά στην περιφέρεια! Το ζήτημα ακυρώνει παντελώς στα μάτια των μαθητών μας κάθε ίχνος αξιοπιστίας και ευαισθησίας της «πολιτικής» και της «συντεχνίας». Κάποιοι επιμένουν εν μέσω της χρεοκοπίας να συνεχίζουν την κατεδάφιση της αξιοπιστίας, της κοινωνικής αποδοχής και του αδιάβλητου της μοναδικής αξιοκρατικής διαδικασίας των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
To ιστολόγιο ενός φροντιστή
Kάποτε (τις ημέρες της ψευδοδιαρροής των θεμάτων και της σύλληψης σου, Γιώργο) έγραφα σε τοπικό άρθρο για την “αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής και τις Πανελλήνιες εξετάσεις” . Άραγε είναι απαραίτητο να συμπληρώσουμε κάποιο σχόλιο για το πώς οι συνδικαλιστικές διαμάχες μπορούν να συμπαρασύρουν την αξιοπιστία των ελάχιστων θεσμών που μας απέμεινε να επικαλούμσαστε σήμερα ή στη χώρα μας όλα περιλαμβάνονται και πάλι στην αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής των αναξιόπιστων κομματικών μηχανισμών της ;