«Οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί Φροντιστές υφίστανται δεκαετίες τώρα τον αθέμιτο ανταγωνισμό της μαύρης παιδείας των ιδιαίτερων μαθημάτων.
Η εκπαιδευτική αυτή παραοικονομία καταγράφεται κατά κανόνα στις οικογενειακές δαπάνες για ιδιαίτερα μαθήµατα που αφορούν την εκµάθηση ξένων γλωσσών αλλά και την προετοιμασία των μαθητών σε όλες τις βαθµίδες της εκπαίδευσης. Αδιόριστοι καθηγητές όλων των ειδικοτήτων, καθηγητές µε μερική απασχόληση σε φροντιστήρια, διορισμένοι καθηγητές του δηµοσίου, µέλη του διδακτικού προσωπικού τις τριτοβάθμιας και φοιτητές διαφόρων σχολών έχουν τα ιδιαίτερα μαθήματα ως κύρια ή συμπληρωματική εργασία.
Η μαύρη παιδεία που ασκείται άνευ ελέγχου και πιστοποίησης έχει ως αποτέλεσμα να διδάσκουν Αγγλικά άνθρωποι χωρίς επάρκεια ή Ελληνικά και Μαθηματικά άνθρωποι χωρίς πτυχίο και επιβάλλει την ανάγκη ρεαλιστικών λύσεων νομιμότητας. Το φαινόμενο µπορεί να περιορισθεί αν η συντεταγµένη πολιτεία θεσπίσει και ενεργοποιήσει άμεσα:
Κίνητρα φοροαπαλλαγής για τους γονείς των μαθητών που κάνουν ιδιαίτερα µαθήµατα µε την κατάθεση νόµιµων παραστατικών.
Δηµόσιο µητρώο πιστοποιηµένων καθηγητών οι οποίοι παραδίδουν ιδιαίτερα µαθήµατα της ειδικότητας τους ως ασφαλισµένοι και διαπιστευμένοι ελεύθεροι επαγγελµατίες.
Εκστρατεία ενηµέρωσης και ευαισθητοποίησης των συναλλασσόμενων µε αµοιβαία την ωφέλεια καθώς στο χώρο της εκπαιδευτικής παραοικονομίας είναι εγκλωβισµένοι χιλιάδες καθηγητές οι οποίοι αναζητούν ασφάλιση εναγωνίως από παράπλευρες ενασχολήσεις ως ωρομίσθιοι, ως αναπληρωτές και στα φροντιστήρια.
Ενεργοποίηση του θεσµικού πλαισίου που απαγορεύει ρητά την «µαύρη παιδεία» εκείνων που παρανοµούν και στρατολογούν την πελατεία τους µε το δέλεαρ της προφορικής και γραπτής βαθµολογίας.
Οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί Φροντιστές που νομίμως λειτουργούν φροντιστήρια έχουν την απαίτηση της ισονομίας καθώς η εκπαιδευτική παραοικονομία των ιδιαίτερων αγγίζει το 75% των ετήσιων δαπανών των 2 δις της ελληνικής οικογένειας για την μη τυπική εκπαίδευση σύμφωνα με τις τεκμηριωμένες έρευνες του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ.
Οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί Φροντιστές απαιτούν ρεαλιστικές λύσεις νομιμότητας, εν μέσω μιας τεράστιας κρίσης, κατά το γαλλικό και βρετανικό πρότυπο. Αν η Ελληνική Πολιτεία συνεχίσει «να κλείνει πονηρά το μάτι στην παραπαιδεία των ιδιαιτέρων» της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής στέλνει το μήνυμα της αναξιοπιστίας και προάγει την κοινωνική ανυπακοή σε καιρούς χαλεπούς στους οποίους κάθε πολίτης οφείλει να αναλάβει το δικό του μερτικό με το αίσθημα της ισοκατανομής και του δικαίου.»