Οι κυβερνητικές αλλαγές επιφέρουν ενίοτε "επαναστατικές ανατροπές" ως πράξεις αυτόεπιβεβαίωσης και εξουσιολαγνείας χωρίς ιδιαίτερα κριτήρια και ευδιάκριτους στόχους.
Το 2004 η Ν.Δ. κατάργησε τις εξετάσεις της Β’ Λυκείου ενώ ταυτόχρονα επέβαλε στην επόμενη τάξη το βαθμολογικό όριο του δέκα. «Να σε κάψω Γιάννη να σ’ αλείψω λάδι» ή καλύτερα το αντίστροφο «πρώτα τον γλύκανε και μετά τον πίκρανε» όπως λένε στον Τύρναβο.
Η αντινομία έγινε φανερή από το αποτέλεσμα καθώς χιλιάδες θέσεις στα ούτως ή άλλως υπολειτουργούντα ΤΕΙ της περιφέρειας έμειναν κενές αφαιρώντας κάθε πρόσχημα λειτουργίας τους. Η πανθομολογούμενη χαλάρωση των μαθητών στη Β΄Λυκείου επέφερε τα χειρότερα αποτελέσματα στις δοκιμασίες της τελευταίας τάξης καθώς οδηγηθήκαμε σε εξετάσεις της μιας και καθοριστικής φοράς.
Δε χρειάζεται να θυμηθούμε τους αστείους λόγους που επικαλέσθηκε ο ξεχασμένος πια από το πολιτικό προσκήνιο Γεώργιος Καλός. Οι πολιτικοί που δεν έχουν όραμα και στρατηγική σύντομα εξαφανίζονται αλλά το πρόβλημα παραμένει.
Η κατάργηση των εξετάσεων έγινε τότε γιατί τις είχε θεσπίσει ο «κακός» Αρσένης και τις διατήρησε ο επόμενος «διαχειριστής» της Μητροπόλεως και η τότε ηγεσία έπρεπε να κάνει κάτι διαφορετικό που να υποδηλώνει την παρουσία της.
Η παρούσα πολιτική ηγεσία δέχεται μεγάλες πιέσεις από τα περιφερειακά ΤΕΙ, τοπικούς άρχοντες της αυτοδιοίκησης και τοπικούς βουλευτές για άμεση κατάργηση «της βάσης του δέκα» και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του ιστολογίου από τους διαδρόμους της Βουλής «ο κύβος ερρίφθη».
Με κύριο επιχείρημα το λογικοφανή ισχυρισμό ότι «θεωρούμε ανάξιους για τα ΤΕΙ της περιφέρειας εκείνους που τελικά εγγράφονται σε ιδιωτικά κολλέγια και ξένα πανεπιστήμια της Τσεχίας και της Ουγγαρίας…» η κατάργηση του βαθμολογικού ορίου θα είναι μια πράξη – πυροτέχνημα επικοινωνιακού λαϊκισμού. Γιατί ανεξάρτητα από το πόσοι θα έχουν το δικαίωμα εγγραφής στα αποδεκατισμένα ΤΕΙ της Κοζάνης σημασία θα έχει πόσοι τελικά θα παρακολουθήσουν τις σπουδές και με ποια εχέγγυα ανταποδοτικότητας.
Η ποιητική ταύτιση του λαϊκού άσματος «τι Λωζάννη, τι Κοζάνη» αναφορικά με το κόστος και την αξία του πτυχίου έχει προ πολλού απαντηθεί από την κοινωνία που επιλέγει τα κολλέγια και τα ξένα πανεπιστήμια ακολουθώντας το παράδειγμα των πολιτικών της ταγών.
Η νέα πολιτική ηγεσία πρέπει να αντισταθεί στους μέντορες του λαϊκισμού και των συντεχνιών και να μην αναλωθεί σε αποσπασματικά εφήμερα μέτρα που θα αποδειχθούν αναποτελεσματικά για την περιφέρεια και οδυνηρά για τους μαθητές αυτής της χώρας.
Η νέα πολιτική ηγεσία οφείλει να αντισταθεί στον πειρασμό «των καταργήσεων» αυτοεπιβεβαίωσης και να δει το εξεταστικό και το χωροταξικό των ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς τις συντεχνιακές παρωπίδες των ημέτερων.
Το πρόβλημα δεν είναι η βάση του 10 αλλά το σχολείο – πρωινό και απογευματινό για να μην αισθάνεται κανένας στο απυρόβλητο – που προάγει την αμάθεια.
Υ.Γ.1. Η είδηση της κατάργησης του 10 δεν είναι αποκλειστική · τη συζητάνε πολλοί επαΐοντες βουλευτές, εκπαιδευτικοί συντάκτες και την υπαινίχθηκε η χθεσινή Καθημερινή. Η διευκρίνιση όμως είναι αναγκαία γιατί το ιστολόγιο δε διεκδικεί δάφνες αποκλειστικών ειδήσεων αλλά καταθέτει τη γνώμη και την αγωνία των Φροντιστών, για τα τεκταινόμενα.
Υ.Γ.2. Σύντροφε Οδυσσσέα εκείνη η αποστροφή της Άννας από το βήμα της Βουλής για ολοήμερο Γυμνάσιο και Λύκειο μέχρι τις 4:30 το απόγευμα, με την τσάντα στο σχολείο λες να ισοδυναμεί με την επιθυμία «κρατήστε τους στο σχολείο για να μην πάνε στο φροντιστήριο;»
Υ.Γ.3. Σύντροφε Οδυσσέα δεν επιχαίρω για την πολιτική εξαφάνιση του Καλού αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω ότι το 2004 σ’ ένα κατάμεστο Park μας υποσχέθηκε ότι θα είμαστε ισότιμοι στο ΕΣΥΠ και μετά το έκανε γαργάρα χωρίς μάλιστα να μας ζητήσει μία συγγνώμη. Εμείς είμαστε αφελείς ή εκείνος αναξιόπιστος;
Υ.Γ.4. Μπράβο στον Πανάρετο που ενημερώνει και μετεκλογικά το blog του · και επειδή πρέπει να τα λέμε όλα μάλλον καταγράφει αυξημένη επισκεψιμότητα ιδίως από άσπονδους φίλους του, από το καθηγητικό σινάφι, που τον κοίταζαν στο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ όπως κοιτάμε τους προφήτες από τον τόπο μας… Μερικοί τον ψέγουν και για την ορθογραφία αγνοώντας ότι στις ταχύτητες του Internet επιτρέπονται και τα γλωσσικά και ορθογραφικά ατοπήματα. Αρκεί να είμαστε αληθινοί και φρέσκοι.